Η 99χρονη γιαγιά ζήτησε ένα γιγάντιο πέος πάνω στον τάφο της: Η επιθυμία έγινε πραγματικότητα, με 600 κιλά όρχεις σε γλυπτό (φωτό & βίντεο)

Πριν από το θάνατό της, η 99χρονη Catarina Orduña Pérez  είχε μια τελευταία επιθυμία: να στηθεί ένα γιγάντιο άγαλμα ενός πέους στην κορυφή του τάφου της!

Έτσι και έγινε λοιπόν με τα αποκαλυπτήρια να πραγματοποιούνται το περασμένο Σαββατοκύριακο σε νεκροταφείο του Μεξικού.

Το άγαλμα είναι ένα πέος ύψους σχεδόν 1.6 μέτρων, ενώ οι όρχεις ζυγίζουν περίπου 600 κιλά!

PHOTO COURTESY OF ÁLVARO MOTA LIMÓN

Σύμφωνα με την οικογένειά της πρόκειται για μια «αναγνώριση της αγάπης και της χαράς» που είχε η 99χρονη για την ζωή.

Ο εγγονός της Álvaro Mota Limón μιλώντας στο VICE World News είπε ότι ότι η γιαγιά του ήταν «πάντα πολύ avant-garde και πολύ προνοητική για τα πράγματα». Παράλληλα πρόσθεσε ότι η ηλικιωμένη ήθελε να «σπάσει» τα κονωνικά ταμπού του Μεξικού. 

Η Doña Cata, όπως ήταν γνωστή στηνν μικρή πόλη Misantla στην ανατολική πολιτεία της Veracruz, είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τα πέη. «Πάντα έλεγε, με τη μεξικάνικη έννοια, ότι ήμασταν vergas», είπε ακόμα ο  Mota Limón. 

Υπάρχουν λίγες λέξεις στη μεξικάνικη αργκό τόσο δυναμικές όσο το "verga", το οποίο μεταφράζεται κυρίως στα αγγλικά ως «πέος.

Ανάλογα με το πως χρησιμοποιείται μπορεί να είναι είτε προσβολή (τύπου άντε γ@@σου) ή να υποδηλώνει ότι κάτι δεν αξίζει τον κόπο (vales verga). Να σημειωθεί βέβαια ότι έχει διάφορες έννοιες, ακόμα και θετικές, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κομπλιμέντο.

Η  Doña Cata το χρησιμοποιούσε συχνά, αναφερόμενη στα μέλη της οικογένειάς της, θέλοντας να πει ότι  ήταν άνθρωποι με ηθικό σθένος, με «ακεραιότητα, θάρρος, πάθος και ταυτόχρονα αγάπη και χαρά», είπε επίσης ο Mota Limón.

Η γιαγιά είχε μεγαλώσει μέσα στην φτώχεια και δεν είχε πάει σχολείο. Όμως με τη σκληρή δουλειά και την αποφασιστικότητά της έγινε ένα πρόσωπο με μεγάλη επιρροή στην πόλη Misantla.

Η  Doña Cata πέρασε στα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά της - ειδικά στις γυναίκες - το μήνυμα ότι μπορούσαν να καταφέρουν ό,τι ήθελαν. Ο Mota Limón θυμήθηκε πώς η γιαγιά του «έβλεπε τη ζωή με μεγάλη αισιοδοξία και ότι έλεγε πως τα προβλήματα δεν πρέπει να μας κυριεύουν».

Η 99χρονη είχε πει στην οικογένειά της και στους ανθρώπους της Misantla ότι όταν πέθανει, ήθελε ο τάφος της να είναι στολισμένος με ένα πέος. Ο Mota Limón σκέφτηκε αρχικά ότι ήταν απλώς ένα αστείο της τολμηρής, εκκεντρικής γιαγιάς του, ωστόσο λίγο πριν φύγει από την ζωή την ρώτησε ξανά για το άγαλμα. 

«Μου είπε ότι ήταν επιθυμία της για να μην την ξεχάσει κανείς και έτσι θα θυμούνται πιο έυκολα τα όσα αγάπησαν σε αυτήν», είπε. Μετά το θάνατο της Doña Cata «μιλήσαμε οικογενειακώς και αποφασίσαμε να κάνουμε το όνειρό της πραγματικότητα».

Ενώ χρειάστηκε λίγος χρόνος για να ξεκινήσει η διαδικασία, ο Mota Limón κάλεσε έναν τοπικό μηχανικό που κατασκευάζει πλαστικά προϊόντα, όπως δεξαμενές νερού και παιδικά παιχνίδια, και τον ρώτησε αν μπορούσε να αναλάβει το άγαλμα. 

«Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ένα αστείο», είπε ο μηχανικός Isidro Lavoignet. «Επειδή δεν είναι πολύ συνηθισμένο να βλέπεις τέτοιου είδους γλυπτά ή μνημεία, και ακόμη λιγότερο στη μνήμη κάποιου που έχει πεθάνει».

Αφού ο Limon χρειάστηκε να του πει μερικές φορές ότι δεν έκανε πλάκα, τελικά ο  Lavoignet άρχισε να φτιάχνει το άγαλμα. Χρειάστηκε σχεδόν ένας μήνας και μια ομάδα 12 ατόμων, συμπεριλαμβανομένου ενός ξυλουργού, ενός τριβείου, ενός γλύπτη και ενός χαράκτη, για την κατασκευή του.

Καθυστέρησαν βέβαια ιδιαίτερα με τους όρχεις, αφού στην πρώτη προσπάθεια βγήκαν «παραμορφωμένοι» και έπρεπε να ξεκινήσουν ξανά τη διαδικασία «τήξης υλικών για να δώσουν στο άγαλμα το απαραίτητο πλάτος ώστε να μπορούν να σχηματιστούν οι όρχεις».