Η Κατρίν Ντενέβ το «πρόσωπο» της ημέρας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας – Αφιέρωμα στη σταρ σύμβολο του γαλλικού κινηματογράφου 

«Με ενδιαφέρει το παρόν, ελάχιστα το παρελθόν και πάρα πολύ το άμεσο μέλλον». Αυτό δήλωσε η ξεχωριστή Κατρίν Ντενέβ, επίτιμη καλεσμένη της φετινής διοργάνωσης του Φεστιβάλ της Βενετίας, όταν τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας της.

«Δεν είμαι καθόλου έτοιμη να κάνω απολογισμό της καριέρας μου», είπε η μεγάλη Γαλλίδα σταρ μετά το παρατεταμένο χειροκρότημα όλων των παρευρισκομένων και για το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου που έλαβε για την ερμηνεία της στην ταινία «Κάτω από τα φώτα της πλατείας» της Νικόλ Γκαρσιά. Η πάντα «Ωραία της Ημέρας» έχει κληθεί πολλές φορές να σχολιάσει τον χρόνο, που περνά από πάνω της, αλλά και την allure (τη γοητεία ή πιο σωστά τη σαγήνη) που την χαρακτηρίζει ακόμη και σήμερα στα 78 της χρόνια.

«Δεν γνωρίζω την ηλικία μου (…) ας πούμε ότι προσπαθώ να γερνάω όσο πιο χαριτωμένα γίνεται. Στο κατώφλι των 80 μου χρόνων, νιώθω τόσο τολμηρή όσο και στα 20», παραδέχτηκε πρόσφατα στο Paris-Match. Όσον αφορά το έτερο θέμα της γοητείας η ίδια έχει πει: «Ωωω, μα η γοητεία μπορεί να είναι παραπλανητική, να κρύβει την πραγματικότητα, ορισμένες φορές μοιάζει να τοποθετεί κάτι σαν διαχωριστικό ανάμεσα σε σένα και τους άλλους. Στην προσωπική μου ζωή με ενδιαφέρει να είμαι γοητευτική γιατί θέλω να έχω καλές σχέσεις με τους ανθρώπους. Στον ηθοποιό όμως η γοητεία μπορεί να αποβεί πάρα πολύ επικίνδυνη…».

Γαλλικό σύμβολο ταλέντου, ομορφιάς και μόδας, η Κατρίν Ντενέβ έχει ζήσει μέσα σε μια ζωή δέκα άλλες, τόσο στη μεγάλη οθόνη όσο και στην προσωπική της ζωή. Ο κόσμος την θυμάται πάντα ως την «Ωραία της Ημέρας» του Λουίς Μπουνιουέλ, μια ταινία που το 1967 θριάμβευσε στο ίδιο Φεστιβάλ της Βενετίας. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι μια γυναίκα που κρατά τους άλλους σε απόσταση, η καταλληλότερη ίσως ηρωίδα του Άλφρεντ Χίτσκοκ, αν εκείνος έμενε λίγο περισσότερο στη ζωή, μια ηθοποιός με «κουτάκια», που δεν θέλει κανείς και τίποτα να της ταράζει την προσωπική της ισορροπία. Η πραγματικότητα απέχει πολύ από τα παραπάνω.

Ναι, η Κατρίν Ντενέβ έχει αυτή την ξεχωριστή allure, που την έκανε στα 22 της μόλις χρόνια φίλη και μούσα του Ιβ Σεν Λοράν, που την ανέδειξε  σε πρωταγωνίστρια του οίκου Cartie και τη βοήθησε να εκτοξεύσει τις πωλήσεις του θρυλικού αρώματος No5 της Chanel στη δύσκολη αγορά της «εύκολης» Αμερικής. Είναι ωστόσο μια γυναίκα απρόβλεπτη και ξεκάθαρα αντισυμβατική, γεγονός που αποδεικνύουν τόσο οι κινηματογραφικές της επιλογές όσο και η προσωπική της ζωή, που μπόρεσε κάτω από τόσα φώτα να κρατήσει πραγματικά ιδιωτική. 

Ήταν μόλις 13 ετών, όταν ξεκίνησε την καριέρα της στην υποκριτική με την κωμωδία «Les collegienes» του 1957 και μέχρι τα 20 ήταν ήδη διάσημη στη Γαλλία και έξω από αυτήν. Η γεννημένη στις 22 Οκτωβρίου του 1943 ηθοποιός συνεργάστηκε στη διάρκεια των 60 χρόνων που μετρά στη μεγάλη οθόνη με σκηνοθέτες του βεληνεκούς του Λουί Μπουνιουέλ, του Ρομάν Πολάνσκι, του Φρανσουά Τρυφώ, του Ζαν Πιερ Μελβίλ, του Ροζέ Βαντίμ, με τον οποίο έζησε έναν μεγάλο έρωτα και απέκτησε έναν γιο, τον Κριστιάν, που σήμερα είναι και εκείνος ηθοποιός, ακόμα και τον Λαρς Φον Τρίερ. Αν η «Αποστροφή» του Πολάνσκι την έβαλε στον χάρτη ως ένα κορίτσι έτοιμο για όλα, ο Μπουνιουέλ με την «Ωραία της Ημέρας» της έβγαλε τον χαρακτήρα μιας απόκοσμα σαδομαζοχιστικής ομορφιάς, ενώ επιτέλους «Οι Ομπρέλες του Χερβούργου» ανέδειξαν και την ρομαντική της πλευρά.

Αγαπημένη ταινία για εκείνη, «Τα Κορίτσια του Ροσφόρ», δίπλα στην εξίσου όμορφη αλλά αδικοχαμένη αδελφή της, Φρανσουάζ Ντορλεάκ, που έχασε τη ζωή της σε τροχαίο στα 25 της μόλις χρόνια. Πίσω στις ταινίες τον χαρακτηρισμό της απρόσιτης της τον χαρίζει «Η Σειρήνα του Μισσισσιππή» του Τρυφώ που την αναδεικνύει στη γυναίκα που δεν κατακτιέται από έναν εξαιρετικό Ζαν Πολ Μπελμοντό. Γράφοντας η ίδια αργότερα στα ημερολόγια της, που δημοσιεύτηκαν με τον τίτλο «Στη σκιά του εαυτού μου», εκπλήσσει παραδεχόμενη κάτι που δεν θα περίμεναν οι περισσότεροι, ότι δεν είναι ντίβα και δεν έχει παραξενιές.

«Είμαι πάντα αυτός ο μικρός στρατιώτης πάνω στον οποίο μπορεί κανείς να βασιστεί… Δεν είμαι ποτέ πηγή προβλημάτων…», λέει η σταρ, που έχει αρνηθεί να γράψει την αυτοβιογραφία της λέγοντας ότι «το να γράφεις είναι εύκολο. Το να δημοσιεύεις είναι τρομερό. Μια τυπωμένη λέξη είναι σαν χαραγμένη σε μάρμαρο»…

Στην προσωπική της ζωή παντρεύτηκε μόνο μια φορά, τον φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι και απέκτησε δύο παιδιά εκτός γάμου, τον προαναφερόμενο Κριστιάν Βαντίμ και την Κιάρα Μαστρογιάνι από την θυελώδη ερωτική της σχέση με τον αξέχαστο Ιταλό ηθοποιό Μαρτσέλο Μαστρογιάννι. Η ίδια έχει δηλώσει ότι «μία γυναίκα πρέπει να είναι έξυπνη, να έχει γοητεία, αίσθηση του χιούμορ και να είναι ευγενική. Είναι ακριβώς οι ίδιες αξίες, που αναζητώ και από έναν άνδρα».

Αν τις βρήκε στον ερωτικό αλλά ξεροκέφαλο, όπως λέγεται Μαστρογιάνι, ουδείς το γνωρίζει Το δίχως άλλο όμως αγάπησε μέσα από αυτόν την Ιταλία, έμαθε να μιλά τέλεια τη μητρική του γλώσσα, με αποτέλεσμα στη γειτονική χώρα «να την χαρακτηρίζουν την πιο Ιταλίδα Γαλλίδα ηθοποιό» και να τρώει μακαρονάδες, όπως οι Ιταλοί, καπνίζοντας χωρίς ενοχές μέχρι σήμερα, λέγοντας... αφιλτράριστα ότι το τσιγάρο τη βοηθά να μην βάλει κιλά.

Για την ιστορία οι δυο τους γνωρίστηκαν στο σετ της ταινίας «Στη σκιά μιας μεγάλης αγάπης», η οποία εξιστορεί τη βαθιά θλίψη ενός ζευγαριού, όταν η κόρη τους πεθαίνει από μια σπάνια ασθένεια. Ερωτεύτηκαν σφόδρα, αλλά εκείνος δεν εγκατέλειψε ως γνήσιος καθολικός ποτέ τη σύζυγο του. Τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της σχέσης τους, εκείνη μένει έγκυος. Όπως αναφέρει το ιταλικό Io Donna, η Ντενέβ και ο Μαστρογιάνι ήθελαν πολύ να κάνουν μαζί ένα παιδί.

Η συνεργάτης του Μαστρογιάννι, Τζιοβάνι Κάου, σε συνέντευξή της στο Interview, ανέφερε ότι, όταν ο ηθοποιός, ο οποίος ήταν πάντα ειλικρινής με τη σύζυγό του, την ενημέρωσε για τον ερχομό του παιδιού του με την Ντενέβ, εκείνη έγινε έξαλλη. Μπορεί η Φλόρα Καραμπέλλα να ανεχόταν τις περιπέτειες του συζύγου της, την εγκυμοσύνη της Κατρίν Ντενέβ, ωστόσο, δεν μπορούσε να την ανεχτεί. Τελικά χώρισαν τέσσερα χρόνια αργότερα. Εκείνος άλλωστε ήταν νωχελικός, του άρεσε ο ύπνος και η καλή ζωή, εκείνη ήταν υπερδραστήρια και αποφασιστική. Τον συγχώρεσε αρκετά μετά και στάθηκε δίπλα στη σύζυγο του για να τον αποχαιρετήσουν μαζί, όταν πέθανε το 1996.

Σήμερα έναν μήνα πριν κλείσει τα 79 της χρόνια, της ζητείται και πάλι να μιλήσει για τον χρόνο και εκείνη απαντά ότι είναι «πολύ καλύτερο να είσαι στην Ευρώπη παρά στην Αμερική αν είσαι γυναίκα, ηθοποιός και μεγαλύτερη…». Τrès belle, non?