Tα καλύτερα σουβλάκια της Αθήνας: Από το Hoocut που τρώει η οικογένεια του Πρίγκιπα Παύλου ως τους Λευτέρηδες και τον Κώστα...

Σύμφωνα με το athinorama.gr και συγκεκριμένα με όσα γράφει ο "Μπάμπης Δούκας" , το ελληνικό ίντερνετ σε καμία των περιπτώσεων δε χρειαζόταν ακόμη μία λίστα για "τα καλύτερα σουβλάκια της Αθήνας". Κι αυτό γιατί, θα υπάρξουν αντιδράσεις, επιδοκιμασίες και αποδοκιμασίες, συζητήσεις κ.ο.κ. Όταν η κουβέντα πηγαίνει στο εθνικό μας street food, ο καθένας έχει τις δικές του προτιμήσεις με ξεκάθαρα προσωπικά κριτήρια. Και πιθανότατα, ανάμεσα στα (κυριολεκτικά) χιλιάδες σουβλακο-spots από τον Πειραιά μέχρι το Καπανδρίτι και από τον Νέο Βουτζά έως την trending εσχάτως Ελευσίνα, υπάρχουν μέρη που έχουν διαφύγει της προσοχής μας.

Αφορμή, λοιπόν, για το συγκεκριμένο αφιέρωμα στάθηκε η παρακάτω φωτογραφία: 

Και η απόδειξη πως ακόμη και οι γαλαζοαίματοι εκτιμούν ένα ωραίο, μερακλίδικο σουβλάκι/ τυλιχτό/ πιτόγυρο!

"Hoocut"

Το "Hoocut" είναι για "αρχόντους" θα μπορούσε να πει κανείς, παραφράζοντας γνωστή cult περσόνα του ελληνικού ίντερνετ. Και κανείς δε θα μπορούσε να παρουσιάσει αντίλογο. Όταν τον Ιανουάριο του 2018 οι Περικλής Κοσκινάς, Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος, Κλεομένης Ζουρνατζής και Νίκος Καραθάνος -όλοι τους γνωστοί και με πολύ σημαντική πορεία στην εστιατορική Αθήνα- αποφάσισαν να ξεκινήσουν το "Hoocut", είχαν κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό τους: Να επαναπροσδιορίσουν το σουβλάκι. Πέντε χρόνια μετά, το "Hoocut" σερβίρει μία από τις κορυφαίες fine comfort εκδοχές του στην πόλη. Τόσο απλά. Και ευτυχώς επεκτείνεται ώστε να το βρίσκεις σε περισσότερες γειτονιές.

"Βόλβη"

"Αυτό που συμβαίνει με τη Βόλβη είναι μοναδικό, πραγματικά είναι ό,τι κοντινότερο έχει υπάρξει ποτέ στο σουβλάκι της Λιβαδειάς, στην Αθήνα. Και κανείς δε διαφωνεί, ειδικά από τη στιγμή που ενεργοποιούνται οι σιελογόνοι αδένες κάθε φορά που έρχονται στο νου τα τυλιχτά-λουκούμια που παράγονται στη γωνία της Βαρβακείου με την Ευριπίδου. Φίνο, ντελικάτο, μινιμαλιστικό τυλιχτό, με αφράτη πίτα και πεντανόστιμο χοιρινό σουβλάκι ή μυρωδάτο, χειροποίητο σουτζουκάκι. Και τηγανητή πατάτα, πουθενά.

"Αχιλλέας"

Αν δε μένεις στην ευρύτερη περιοχή, αν δεν ψάχνεις συνεργείο αυτοκινήτων ή αν δεν επιδιώκεις να πιεις μία μέτα-μεταμεσονύχτια μπύρα στο "Μπάτμαν" , πιθανότατα ο Νέος Κόσμος δεν είναι μία περιοχή που επισκέπτεσαι συχνά - αν και εσχάτως παρουσιάζει το ενδιαφέρον της για όλους τους σωστούς λόγους. Ο "Αχιλλέας" όμως πάντοτε αποτελούσε σημείο αναφοράς. Σε έναν μικρό και πεντακάθαρο χώρο, παρασκευάζεται ένα από τα κατά γενική ομολογία καλύτερα, νοστιμότερα και αυθεντικότερα σουβλάκια. Σοβαρά ξεροψημένη πίτα που μπορεί στο μάτι να δείχνει κάπως αρπαγμένη, στην υφή όμως είναι αέρινη και στη γεύση σωστή, μαζί με εμβληματικά ρουστίκ και ολόσωστα μπαχαρώδη γύρο. Παράλληλα και συμπληρωματικά, το έντονο αλλά όχι παρεμβατικό τζατζίκι, το άψογα κομμένο κρεμμύδι και οι απροσδόκητα (πάντοτε) γινωμένες ντομάτες.

"Τόμας"

Ο "Αχιλλέας" είναι το γιν και ο "Τόμας" είναι το γιανγκ όσον αφορά την αυθεντικότερη των εκφάνσεων του ντόπιου street food, αποτελώντας παράλληλα και ένα σημαντικό κεφάλαιο της ίδιας της προσφυγικής ιστορίας της γειτονιάς του Νέου Κόσμου. Μαγειρικά μυστικά έφτασαν από την Αρμενία δεκαετίες πριν και αποκαλύφθηκαν γευστικά σε ένα από τα κορυφαία και πιο ζουμερά κεμπάπ της Αθήνας, με αγνό κιμά από μοσχάρι και αρνί, που αγκαλιάζεται από αφράτη πίτα.

"Ο Λευτέρης ο Πολίτης"

Από το 1951 φτιάχνει από τα πιο νόστιμα τυλιχτά της Αθήνας και εκτός από την Σατωβριάνδου στην Ομόνοια, συναντάται εδώ και περίπου ένα χρόνο και στη Ρόμβης. Παρούσες όλες οι ελάχιστες, κλασικές επιλογές που έχουν χτίσει το μύθο. Το νόστιμο παραδοσιακό πολίτικο σουβλάκι με μπιφτέκι από μοσχαρίσιο κιμά, τυλιγμένο σε πίτα ψημένη με τους χυμούς του κρέατος, κρεμμύδι, μαϊντανό και ντομάτα και το πολίτικο πικάντικο σουβλάκι σουτζούκι, με την αψάδα του από τα κόκκινα πιπέρια και την πάστα σκόρδου, είναι οι επιλογές στα τυλιχτά που αφήνουν στο στόμα τη νοστιμιά της απλότητας και ένα ωραίο, απαλό μούδιασμα από τα πιπέρια. Αν νιώθεις θαρραλέος, ζήτα με διπλό ή τριπλό μπιφτέκι ή σουτζούκι και επιπλέον καυτερή πιπεριά.

"Κώστας"

"Όχι άγχος" ήταν το κεντρικό μήνυμα που υιοθέτησε και μετέδωσε από το 1950 ο μπαρμπα-Κώστας, στην Αδριανού στην Πλάκα, όταν και ξεκίνησε τη δράση του το ιστορικό σουβλατζίδικο. Από το 2003 το έχει αναλάβει ο εγγονός του Κώστας, που το λειτουργεί στο ίδιο στιλ αλλά σε διαφορετικό πια σημείο, καθώς από το 2009 το μετέφερε στο Σύνταγμα. Λειτουργεί μέχρι αργά το μεσημέρι αλλά μόνο λίγοι δεν είναι εκείνοι που το έχουν κάνει στέκι – κάπως σαν καφενείο. Το ελαφρύ και μεστό τυλιχτό του με ζουμερό καλαμάκι φιγουράρει στην κορυφή των προτιμήσεων πολλών foodies. Ωραία αλάδωτη πίτα, αρκούντως καυτερό αποτέλεσμα, αλλά με πρόβειο γιαούρτι να το δροσίζει, με κλασική ισορροπία χωρίς περιττές φιοριτούρες.

"Σουβλάκια ο Λευτέρης"

Από τότε που ο Λευτέρης έψηνε σουβλάκια στο δρόμο πάνω στο παιδικό καρότσι του γιου του και, λίγο αργότερα, στο μαγαζί της Ομήρου, όπου είχε πελάτες όπως ο Μάνος Κατράκης, που έπαιρνε καθημερινά δύο πίτες με διπλό κρέας αρτυμένο μόνο με αλάτι και πιπέρι για να απολαμβάνει τη γεύση του κρέατος, ελάχιστα έχουν αλλάξει σ’ αυτή την οικογενειακή επιχείρηση, που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές στη Νέα Σμύρη. Εδώ και λίγα χρόνια έχει νέο πόστο, στην πλατεία. Στους τοίχους φιγουράρουν paraphernalia του Πανιωνίου (μέχρι και αυτόγραφο στα σέρβικα του Μίλινκο Πάντιτς με τη φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης) και ιδιόχειρα σημειώματα πελατών του μαγαζιού, ενώ στην ψησταριά ετοιμάζονται χειροποίητα καλαμάκια χοιρινού, μπιφτέκια με την απαράλλαχτη συνταγή του ιδρυτή και κοτόπουλο που θα μπει σε (αυστηρά) αλάδωτη πίτα με μπέικον, πιπεριές και ντομάτα.