Πως ήταν ο ηθοποιός Μαξιμίλιαν Σελ που έφυγε σήμερα σε ηλικία 83 ετών στην « δίκη της Νυρεμβέργης« που του χάρισε το Όσκαρ (φωτό και βίντεο)

Ο αυστριακός ηθοποιός Μαξιμίλιαν Σελ, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου το 1961 για την ερμηνεία του στην ταινία "Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης" πέθανε σε ηλικία 83 ετών από "επιπλοκές σοβαρής και ξαφνικής νόσου", ανακοίνωσε σήμερα η εκπρόσωπός του Πατρίτσια Μπαουμπάουερ.

Ο ηθοποιός ασθένησε ξαφνικά στις 18 Ιανουαρίου ενώ βρισκόταν στη δυτική Αυστρία όπου μετείχε σε γυρίσματα για το γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ZDF, μετέδωσε το αυστριακό πρακτορείο ειδήσεων APA, το οποίο είχε μεταδώσει νωρίτερα ότι ο ηθοποιός κατέληξε τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα σε κλινική του Ινσμπρουκ.

Πρόσφατα είχε βγει από κλινική όπου νοσηλευόταν επί δέκα ημέρες με πνευμονία.

Ο Μαξιμίλιαν Σελ γεννήθηκε στη Βιένη και έζησε εξόριστος με τους γονείς του στην Ελβετία μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στη ναζιστική Γερμανία το 1938. Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στην Αυστρία. Ανήκε στους ευρωπαίους ηθοποιούς που πέτυχαν στο Χόλιγουντ.

Το 1961 τιμήθηκε με το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου υποδυόμενος τον δικηγόρο ενός ναζί εγκληματία πολέμου στην ταινία του Στάνλεϊ Κράμερ "Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης". Έπαιξε δίπλα στη Μάρλεν Ντίντριχ, τον Μπαρτ Λάνκαστερ, τον Σπένσερ Τρέισι, τον Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ.

Επί μακρόν στη σκιά της μεγαλύτερης αδελφής του Μαρία Σελ η οποία έκανε καριέρα στο Χόλιγουντ, ο Μαξιμίλιαν έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο στη Βασιλεία, σε ηλικία 23 ετών. Έμεινε πιστός στο σανίδι παίζοντας κυρίως τα τελευταία χρόνια στη Νέα Υόρκη, το 2000 μια θεατρική διασκευή "Των απορρήτων της Νυρεμβέργης" και στο Λονδίνο το 2006 σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ 'Ολτμαν θεατρικό έργο του Αρθουρ Μίλερ.

Στον κινηματογράφο η καριέρα του στο Χόλιγουντ άρχισε το 1958 σε ηλικία 28 ετών, δίπλα στο Μάρλον Μπράντο, ενώ μετείχε και σε μεγάλες παραγωγές όπως το Τopkapi (1964).

Ο Σελ γοήτευσε και το κοινό της όπερας με τη σκηνοθεσία του, κυρίως στο Λος Άντζελες, ύστερα από πρόσκληση του Πλάθιντο Ντομίνγκο για τον "Λόενγκριν" του Ρίχαρντ Βάγκνερ (2001) και τον "Ιππότη με το Ρόδο" του Ρίχαρντ Στράους (2005).