Δίκη Άλκη Καμπανού: «Μου είπε ότι μαχαίρωσε κάποιον δύο φορές, δεν ξέρει ποιος μαχαίρωσε ποιόν» - Η κατάθεση αδερφής κατηγορούμενου

Με τις καταθέσεις μαρτύρων υπεράσπισης συνεχίζεται η δίκη για το φόνο του Άλκη Καμπανού και τον τραυματισμό των δύο φίλων του, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης.

Στο εδώλιο κάθονται 12 οπαδοί του ΠΑΟΚ, οι οποίοι κατηγορούνται για ανθρωποκτονία με δόλο, τετελεσμένη και σε απόπειρα, καθώς και για άλλα αδικήματα.

Η 23χρονη αδελφή του 9ου κατηγορούμενου – ο οποίος κρατούσε το μαχαίρι καράμπιτ- ανέφερε στην κατάθεσή της τα εξής: «Είναι ο μεγάλος μου αδελφός. Ήταν πάντα στήριγμα για μένα. Δούλευε δύο δουλειές. Βοηθούσαμε τη μαμά, τα καλοκαίρια, στο νησί. Ο Αλέξανδρος ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη για μια κοπέλα. Νοίκιαζε σπίτι».

Διαβάστε ακόμα: Δίκη Άλκη Καμπανού: Ξέσπασε η μητέρα του ακούγοντας την ιατροδικαστή για τα τραύματα στο παιδί της – «Ζώα, ζώα» τους φώναξε

Αναφορικά με το μοιραίο περιστατικό, η 23χρονη είπε: «Αισθάνομαι πολύ δύσκολα που βρίσκομαι εδώ. Δεν υπάρχουν λέξεις να εκφράσω πόσο λυπάμαι για την οικογένεια του Άλκη. Έμαθα αργά για το περιστατικό. Βρήκα κλειδαριά αλλαγμένη στο σπίτι που μέναμε στην Αθήνα. Είχε γίνει έρευνα από την αστυνομία. Μου είπαν ότι τον ψάχνουν για την υπόθεση της Θεσσαλονίκης. "Πες του να παραδοθεί" μου είπαν. Πήρα τηλέφωνο τους γονείς μας και μου είπαν ότι το ξέρουν. Με πήρε τηλέφωνο από τη φυλακή. Μου ζήτησε συγνώμη, λέγοντας: “Δεν το έκανα εγώ”. Μετά είπε “εγώ έχω χτυπήσει έναν, δυο φορές με μαχαίρι. Δεν ξέρω ποιον έχω χτυπήσει. Δεν είμαι σίγουρος”. Ήταν ράκος. Μετά με πήρε τηλέφωνο και είπε: “Είμαι σίγουρος, δεν χτύπησα εγώ τον Άλκη”. Όταν μιλάμε κλαίει, μου ζητάει συγγνώμη για την αναστάτωση στην οικογένεια. Στην αρχή έλεγε “δεν ξέρω ποιον χτύπησα” Μετά “σίγουρα δεν το έκανα εγώ”. Θυμάται ότι χτύπησε εξωτερικά του ποδιού».

Διαβάστε ακόμα: Δίκη Άλκη Καμπανού: Μαρτυρικός, αργός, βασανιστικός ο θάνατος του κατέθεσε η ιατροδικαστής – Ζήτησε να βγούνε οι γονείς του από την αίθουσα

Ακόμη, η αδελφή του κατηγορουμένου σημείωσε: «Έπαθα μεγάλη ταραχή, στο άκουσμα του περιστατικού. Το θεωρώ απαράδεκτο. Ρώτησα ποιος χτύπησε τον Άλκη. Απάντησε: “Έγιναν όλα τόσα γρήγορα και δεν ξέρω ποιος χτύπησε ποιον”».