Η Ρωξάνη Μπέη στο Εirinika: ''Από τον πατέρα μου κληρονόμησα τον κώδικα αξιών & την ανθρωπιά του - Κοιτάζω τον καθρέφτη με καθαρότητα συνείδησης''
Η υποψήφια στην Α' Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής, Ρωξάνη Μπέη, μιλάει στην Ειρήνη Νικολοπούλου και στο eirinika.gr για το έργο που υπηρετεί, το ρόλο των νέων και τον τρόπο που αξιοποιεί τον ελάχιστο ελεύθερo χρόνο της.
Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και εμείς στο eirinika και στην ενότητα smart interviews θέλουμε να παρουσιάσουμε και να γνωρίσουμε τους ανθρώπους και το έργο τους.
Έτσι λίγο πριν τις εκλογές της 21ης Μαΐου, η υποψήφια βουλευτής Ρωξάνη Μπέη, απαντά στο ερωτηματολόγιό μας.
Η Ρωξάνη είναι μια νέα γυναίκα δικηγόρος, εργαζόμενη, όπως πολλές νέες γυναίκες της γενιάς της. Γεννήθηκε, μένει, κινείται και εργάζεται στην Αθήνα, την πόλη που νιώθει ολόκληρη σπίτι της, με εξαίρεση το διάστημα των σπουδών της που έζησε στο Λονδίνο.
Είναι Δημοτική Σύμβουλος στην Αθήνα από το 2019 που ασχολήθηκε πρώτη φορά ενεργά με την πολιτική και κόρη του αείμνηστου Δημάρχου Αθηναίων, Δημήτρη Μπέη. Στα πλαίσια της θητείας της ως Δημοτική Σύμβουλος έχει ασχοληθεί με την κοινωνική πολιτική στην Αθήνα, την αστεγία, την καθημερινότητα του πολίτη και την Επιτροπή Ισότητας του Δήμου της Αθήνας, όπως και της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας.
Στο κόμμα της, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, είναι πλέον μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, σηματοδοτώντας, μεταξύ άλλων, το στοίχημα της ανανέωσης.
Κατεβαίνει πρώτη φορά ως υποψήφια βουλευτής στις εθνικές εκλογές, στην περιφέρεια της Α’ Αθηνών, θέλοντας να διεκδικήσει την αλλαγή και να συμβάλλει στην πιο ισότιμη εκπροσώπηση των γυναικών και των νέων ανθρώπων στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Το who is who της
Ονομάζομαι Ρωξάνη Μπέη και είμαι Αθηναία.
Έχω ζήσει όλη μου τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας. Έχω σπουδάσει Νομική και εργάζομαι ως δικηγόρος.
Με χαρακτηρίζει η μεγάλη αγάπη για τα κοινά και την πόλη μου, η οποία καλλιεργήθηκε από πολύ μικρή ηλικία, με σταθερό πρότυπό μου τον πατέρα μου Δημήτρη Μπέη, ο οποίος άφησε το στίγμα του, μέσα από τους αγώνες του για την δημοκρατία αλλά και για την Αθήνα, ως Δήμαρχος Αθηναίων.
Από το 2019 είμαι εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος, με την παράταξη «Αθήνα Είσαι Εσύ», συγκεντρώνοντας τον υψηλότερο αριθμό σταυρών. Έχω διατελέσει Αντιπρόεδρος του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), μέλος της Γενικής Συνέλευσης της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), όπως και μέλος των
Επιτροπών Ισότητας του Δήμου Αθηναίων και της ΚΕΔΕ.
Έχω επιπλέον εκπροσωπήσει και την Ελλάδα, ως μέλος της ΚΕΔΕ, στο United Cities and Local Governments (UCLG). Από τον Ιούνιο του 2022 είμαι εκλεγμένο μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Η πορεία μου έως τώρα στην αυτοδιοίκηση, αλλά και την πολιτική εν γένει, μέσα από το κόμμα μου, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, είναι γεμάτη από ερεθίσματα, αγώνες, δράση και προσωπική και πολιτική εξέλιξη. Έμαθα από πρώτο χέρι ότι οι μάχες για την Αθήνα, οφείλουν να δίνονται συντονισμένα σε αυτοδιοικητικό, αλλά κεντρικό, επίπεδο.
Η εκπροσώπηση της Αθήνας στο Κοινοβούλιο πρέπει να αφορά τις πολλές και ιδιαίτερα δύσκολες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όσοι κατοικούν και κινούνται στην πόλη μας.
Ανήκω, όμως, και μια γενιά που υπέμεινε και υπομένει συνεχείς ματαιώσεις και αποξενώνεται από την πολιτική. Βασικός στόχος μου παραμένει να προσπαθήσω να εκφράσω της νεότερες γενιές και να δείξω ότι η πολιτική δεν είναι μόνο για κάποιους άλλους. Ως νέα γυναίκα, η αλλαγή παραδείγματος και το διακύβευμα της ισότιμης εκπροσώπησης αποτελεί κινητήριο δύναμη στην πορεία μου. Άλλωστε, η πρόοδος προϋποθέτει τόλμη και επιμονή στην αλλαγή.
Ο αγώνας μου και η πολιτική μου δράση, ταυτίζεται με τον συλλογικό αγώνα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αξιακά και πολιτικά, με πρόταγμα την αυτόνομη πορεία, την ανανέωση και την δημοκρατική ανατροπή που ευελπιστούμε να κάνουμε πράξη, με την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας.
Σας καλώ λοιπόν να δούμε τη ψήφο μας, την πολιτική, αλλά και την Αθήνα αλλιώς!
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την συνέντευξη της Ρωξάνης Μπέη στο Eirinika.gr
Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;
Η πολιτική ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου λόγω οικογενειακών ερεθισμάτων, αλλά η απόφαση της ενεργής ενασχόλησης προέκυψε, χωρίς να είναι στο πλάνο. Αποφάσισα να ασχοληθώ όντως με την πολιτική όταν συνειδητοποίησα ότι ήμουν διατεθειμένη να διεκδικήσω την ευκαιρία να αλλάξω αυτά που έκρινα ως προβληματικά.
Πάντα ήθελα να είμαι μέρος των λύσεων και με εμπνέουν περισσότερο οι συλλογικές διεκδικήσεις από τις αμιγώς ατομικές μάχες. Ή, ακριβέστερα, δίνω πιο δυνατά την προσωπική μάχη όταν ο σκοπός είναι μεγαλύτερος από μένα.
Ποια ειναι αυτά που έχετε κληρονομήσει από τον πατέρα σας και που πιστεύετε πως θα σας βοηθήσουν στην πολιτική σας σταδιοδρομία:
Αναμφίβολα, απ’ τον πατέρα μου έχω κληρονομήσει την αγάπη του για την Αθήνα, την πόλη μας, καθώς και το πάθος για να παλέψω για την ευημερία των κατοίκων της. Έχω κληρονομήσει, επίσης, τον κώδικα αξιών του και την ανθρωποκεντρική του προσέγγιση ως προς την πολιτική. Όπως εκείνος ενδιαφερόταν για τον κάθε Αθηναίο και την κάθε Αθηναία ξεχωριστά, έτσι κι εγώ φροντίζω πάντοτε να δίνω σε κάθε συμπολίτη μου την προσοχή που δικαιούται. Και κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό, που έμαθα από τον πατέρα μου, είναι πως τίποτα δεν χαρίζεται και δεν χτίζεται χωρίς αγώνα.
Οι ηθικές αξίες, η πολιτική πρακτική και η μαχητικότητα του πατέρα μου με οδηγούν σαν πυξίδα στην πολιτική διαδρομή που έχω ξεκινήσει και σίγουρα θα με βοηθήσουν να συνεισφέρω ουσιαστικά στην πολιτική ζωή του τόπου. Δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερο πολιτικό πρότυπο από το Δημήτρη Μπέη.
Το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους νέους:
Δεν είναι όλοι ίδιοι και δεν είναι όλα μάταια. Όσο αφηνόμαστε ολόκληρες γενιές να πιστεύουμε ότι η πολιτική, άρα το μέλλον μας και οι αποφάσεις, που, σε σοβαρό βαθμό, καθορίζουν τη ζωή μας, είναι πρόβλημα και δουλειά για κάποιους άλλους, νομοτελειακά θα μένουν όλα ίδια. Πρέπει να διεκδικήσουμε το χώρο μας.
Με τη συμμετοχή, όχι μόνο της ψήφου, αλλά και τη μεγαλύτερη τριβή με τα κοινά και διεκδικώντας διαγενεακή εκπροσώπηση. Ας δώσουμε μια ευκαιρία οι νέοι πρωτίστως στους νέους, να δοκιμαστούμε. Ίσως κάτι κάνουμε διαφορετικά.
Έχετε εντοπίσει τα ζητήματα που αντιμετωπίζει μία γυναίκα/μητέρα/εργαζόμενη και τι προτείνετε;
Οι σύγχρονες γυναίκες επιτελούν και ενσαρκώνουν πολλαπλούς και δύσκολους ρόλους, χωρίς τη δίκαιη στήριξη του κράτους στην Ελλάδα. Οι εργαζόμενες γυναίκες ακόμα και σήμερα έχουν να αντιπαλέψουν το μισθολογικό χάσμα, το δίλημμα μεταξύ μειωμένων προοπτικών επαγγελματικής ανέλιξης και οικογένειας, και παγιωμένες αντιλήψεις που τις περιορίζουν, ιδιαίτερα σε ανδροκρατούμενα περιβάλλοντα. Πόσο μάλλον, όταν είναι και εργαζόμενες μητέρες και επωμίζονται και το μεγαλύτερο κομμάτι, αν όχι το σύνολο, της απλήρωτης εργασίας.
Για παράδειγμα, οι γυναίκες ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν μηδαμινή οικονομική στήριξη ως νέες μητέρες που πρέπει να απέχουν για ένα διάστημα από τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Στην Αθήνα, επί παραδείγματι, δεν έχουμε αρκετές θέσεις σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς και ούτε ανταποκρίνονται στο επίπεδο και στα ωράρια που απαιτούνται για να εξυπηρετηθεί μια εργαζόμενη μητέρα. Δεν προβλέπουμε καν πρακτικές διευκολύνσεις προσβασιμότητας σε νέες μητέρες και εγκυμονούσες πεζούς και οδηγούς στα αστικά κέντρα μας. Δεν έχουμε θεσμοθετήσει καμία πρόβλεψη αντίστοιχη της άδειας εμμήνου ρύσεως.
Τα συγκεκριμένα προϊόντα, μάλιστα, φορολογούνται με φόρο πολυτελείας, ενώ είναι μια ανελαστική μηνιαία ανάγκη. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από τα βασικά για να ισοφαρίσουμε το πεδίο και ας δουλέψουμε για να αλλάξουμε τα ανδρικά στερεότυπα ηγεσίας προς ένα πιο βιώσιμο μοντέλο, συμπεριληπτικότερο των γυναικείων αναγκών.
Ποια είναι η εικόνα που θα θέλατε να παρουσιάζει η Ελλάδα το 2050;
Μιας προηγμένης, Ευρωπαϊκής χώρας, που δεν θα αφήνει καμία και κανέναν πίσω. Χωρίς τις οξυμένες κοινωνικές ανισότητες που βλέπουμε σήμερα, με ενεργούς πολίτες, λειτουργική δημοκρατία και θεσμούς, δίκαιη ψηφιακή μετάβαση, δυνατό κοινωνικό κράτος, πολυεπίπεδη ανάπτυξη, εξελίσσοντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, με βιώσιμο τρόπο και «πράσινο» αποτύπωμα.
Κατά την άποψή σας, ποια στοιχεία συνθέτουν μια σύγχρονη κοινωνία:
Ο ανοιχτός, παραγωγικός διάλογος, η αξιοκρατία και η λογοδοσία σε όλα τα επίπεδα, συνθέτοντας έναν κρατικό μηχανισμό που λειτουργεί αμιγώς με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, η κοινωνική κινητικότητα μέσω της ισχυρής δημόσιας παιδείας, η δημόσια υγεία που δεν διαφοροποιεί εισοδήματα, η στήριξη της έρευνας, της γνώσης και της καινοτομίας, η αποτελεσματική λειτουργία της δικαιοσύνης, η διάχυση του πλούτου, ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός βάσει οράματος, η συμπερίληψη, η ισότιμη εκπροσώπηση, η αδιαπραγμάτευτη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για όλους, η ελεύθερη έκφραση, οι προοπτικές για τις νέες γενιές να ονειρεύονται και να δημιουργούν.
Τι σας φοβίζει περισσότερο σήμερα;
Η συσσωρευμένη, τυφλή οργή, η έξαρση της βίας και ειδικά σε μικρές ηλικίες, ο λόγος μίσους και η γενικευμένη αδιαφορία για το σύνολο, στα όρια του κυνισμού και της ισοπέδωσης. Η κοινή ρίζα των προαναφερθέντων με φοβίζει πολύ.
Ένα γνωμικό ή ρητό που σας εκφράζει και θα θέλατε να μοιραστείτε:
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω.»
Νίκος Καζαντζάκης
Μεγαλύτερό προτέρημα και ελάττωμα;
Έχω αντίληψη και ένστικτο, είμαι κυκλοθυμική.
Κοιτάζετε τον καθρέφτη. Τι θα λέγατε στον εαυτό σας;
Ότι του αναγνωρίζω όσα έχει κάνει και έχουμε πολύ δρόμο ακόμα, με σύνεση, επιμονή και καθαρότητα συνείδησης.
Πως περνάτε τον ελεύθερο χρόνο, αγαπημένη ταινία, μουσική, φαγητό ή άλλο:
Αλήθεια, δεν έχω σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Όταν βρω, μου αρέσει να είμαι με φίλους, που μου λείπουν λόγω προγράμματος, να διαβάζω, να βλέπω Netflix (απαραίτητο για αποφόρτιση), να ακούω μουσική. Οι αγαπημένες μου μουσικές είναι η rock, η indie, η έντεχνη ελληνική και τα ρεμπέτικα.
Ακούω, όμως, τα πάντα, ανάλογα τη στιγμή. Μου αρέσουν πολλές ταινίες, δεν τις θυμάμαι καν όλες, αλλά με συγκινούν και πολλές παλιές ταινίες, και αυτή τη στιγμή σκέφτομαι την ταινία Casablanca, που λατρεύω. Τα αγαπημένα μου φαγητά αλλάζουν συχνά (είμαι και Δίδυμος), αλλά αυτό χωρίς το οποίο δεν ζω είναι ο καφές, και μου έχει λείψει να βρεθώ σε μια ταβέρνα σε μια παραλία κάπου και να δω ένα ηλιοβασίλεμα.
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr