Ανάστασιος Καράμπαμπας αποκλειστικά στο Eirinika.gr: ''Θέλω η Αθήνα να γίνει μια ιδανική πόλη - Χωρίς την εκπαίδευση, τη μόρφωση & την ενημέρωση ο άνθρωπος είναι ικανός για τα χειρότερα (φωτό)

Η ξεχωριστή ακαδημαϊκή καριέρα του, η φιλία και η συνεργασία του με τον Εμανουέλ Μακρόν, όσα του προσέφερε η Γαλλία, η συνειδητή επιστροφή του έπειτα από είκοσι χρόνια στην Ελλάδα και η απόφαση του να ασχοληθεί συνειδητά με τα κοινά συμμετέχοντας στον συνδυασμό του Κώστα Μπακογιάννη, η έκδοση του βιβλίου του «Στα ίχνη των Εβραίων της Ελλάδος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, η επί έντεκα χρόνια ενδελεχής ερευνά του, το όραμα του για την Αθήνα, αλλά και όλα όσα θεωρεί ότι μπορούν να αλλάξουν στην πρωτεύουσα της Ελλάδος.

Ο ιστορικός Αναστάσης Καράμπαμπας μιλά από καρδιάς στο Eirinika.gr

Έχετε σπουδάσει στο ιστορικό τμήμα του Πανεπιστημίου Nanterre στο Παρίσι, ενώ έχετε κάνει μία σειρά μεταπτυχιακών στη Γαλλία και δουλέψατε ως καθηγητής Ιστορίας, Γεωγραφίας, Ηθικής και Πολιτικής αγωγής σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία στο Παρίσι. Πως αποφασίσατε έπειτα από 20 χρόνια ζωής εκεί, να εγκαταλείψετε την Γαλλία και να επιστρέψετε στην Ελλάδα;

Λειτουργώ με κύκλους στη ζωή μου. Έπειτα από 20 χρόνια στο Παρίσι, νομίζω πως ήρθε η ώρα να ανοίξω μια νέα σελίδα. Σπούδασα, εργάστηκα, αγάπησα, ταξίδεψα, ερεύνησα, ωρίμασα στη Γαλλία. Δεν σβήνω το παρελθόν. Κάθε άλλο. Γράφω απλά ένα νέο κεφάλαιο. Το νέο στοιχείο σ αυτό το κεφάλαιο είναι η ενασχόληση με τα κοινά. Ο Κώστας Μπακογιάννης μου δείχνει εμπιστοσύνη και πιστεύει πως εμείς, οι Έλληνες του εξωτερικού, μπορούμε να προσφέρουμε πολλά στην πόλη.

Δείτε επίσης: Το eirinika στην παρουσίαση του βιβλίου «Στα ίχνη των Εβραίων της Ελλάδας» του Αναστασίου Καράμπαμπα - Οι λαμπεροί καλεσμένοι (φωτό)

Έχουμε εμπειρία, μόρφωση και θέληση να επιστρέψουμε στη χώρα. Κάποτε τα μυαλά έφευγαν. Ήρθε η ώρα σιγά σιγά να επιστρέψουν. Η πρόταση του Δημάρχου ήταν λοιπόν πολύ δελεαστική και έτσι αποφάσισα να το τολμήσω. Έχω ήδη ασχοληθεί με τα κοινά στη Γαλλία, κυρίως στην προεκλογική εκστρατεία του Εμανουέλ Μακρόν το 2017. Δεν μπορώ να πω πως εγκαταλείπω τη Γαλλία, απλά επιστρέφω στην Ελλάδα για έναν νέο κύκλο. Επίσης γράφω βιβλία στα Γαλλικά, οπότε δεν κλείνω ακριβώς την πόρτα. 

Τι έχει προσφέρει η Γαλλία στη ζωή σας;

Πολλά. Είναι η δεύτερη χώρα μου. Η μητέρα μου είναι Γαλλίδα. Αυτή η χώρα με αγκάλιασε, μου προσέφερε πολλές επιλογές, μου άνοιξε το μυαλό. Η Γαλλία μου έμαθε να αποδέχομαι καλύτερα το διαφορετικό. Δούλεψα πολύ, έδωσα μάχες για να πετύχω τους στόχους αλλά νομίζω πως δικαιώθηκα. Έφυγα από τον Πόρο το 2003, όταν ήμουν 18 ετών, και έφτασα στο τεράστιο Παρίσι. Στην αρχή τα είχα χαμένα! Όμως με τη θέληση κατάφερα να προσαρμοστώ. Στη Γαλλία για να επιβιώσεις πρέπει να παλεύεις κάθε μέρα. Ήταν μερικές φορές κουραστικό αλλά αυτή η χώρα μου έδωσε τη δυνατότητα να πετύχω τους στόχους μου αξιοκρατικά. 

Βιώσατε πότε κοινωνικό ρατσισμό;

Όχι. Ποτέ! Στη Γαλλία, νομίζω πως δεν είχα ποτέ αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα. Είναι μια χώρα ανεκτική και κοσμοπολίτικη. Θυμάμαι όμως στη Ρωσία πριν από 15 χρόνια πως με κοίταζαν με ένα σχετικό μίσος στο δρόμο γιατί ήμουν μελαχρινός με ένα μικρό μούσι. Και μάλιστα μου είχαν πει να ξυρίζομαι κάθε μέρα γιατί θα με θεωρούν Άραβα ή Τσετσένο. Σε γενικές γραμμές, η Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια έχουν ακόμα έναν κοινωνικό ρατσισμό. Οι στατιστικές δείχνουν πως τα ποσοστά ρατσισμού, αντισημιτισμού και ομοφοβίας είναι υψηλά σε αυτά τα κράτη.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχετε λάβει μέσα από την προσωπική σας διαδρομή;

Πως ό,τι και να γίνει μην τα παρατάς και χαμογέλα. Το χαμόγελο και η θετική σκέψη φέρνουν μόνο καλά νέα. Τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο και ό,τι μας συμβαίνει είναι για καλό. Θα προσθέσω κάτι πρόσφατο. Με την προεκλογική εκστρατεία μαθαίνω πως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοπροαίρετοι. Εγώ είμαι θετικός και γενναιόδωρος σαν άνθρωπος. Πρέπει λοιπόν να χαμογελάμε αλλά να προσέχουμε, χωρίς να είμαστε καχύποπτοι, ποιος είναι απέναντι μας. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται! 

Το 2022  κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Στα ίχνη των Εβραίων της Ελλάδας» από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Μιλήστε μου για την ιδέα του να δημιουργήσετε αυτό το ξεχωριστό σύγγραμμα;

Η έρευνα ξεκίνησε το 2011. Προσπάθησα να συλλέξω πληροφορίες σε όλη την Ευρώπη, την Αμερική και το Ισραήλ. Δεν υπήρχαν πολλά αρχεία και η βιβλιογραφία ήταν ελλιπής. Οπότε χρειάστηκε υπομονή και επιμονή. Επίσης, είχα την τύχη να γνωρίσω επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος.

Κατάφερα να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους και να καταγράψω αυτά που είχαν βιώσει. Εφόσον δεν υπήρχε κανένα βιβλίο με την ιστορία των Εβραίων της Ελλάδας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αποφάσισα να εκδώσω μια ολοκληρωμένη έρευνα. Το Ολοκαύτωμα παίζει βέβαια έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Είναι η ειδικότητά μου από τη μια και από την άλλη εξαφάνισε το 90% της κοινότητας. Από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη. Κι όμως, στην Ελλάδα λίγοι το γνωρίζουν. Πρέπει το ευρύ κοινό να μάθει το παρελθόν αυτού του τόπου. Η γενοκτονία των Εβραίων έγινε πριν 80 χρόνια. Χθες!

Ποιο μήνυμα θέλετε να δώσετε στους αναγνώστες;

Χωρίς την εκπαίδευση, τη μόρφωση και την ενημέρωση ο άνθρωπος είναι ικανός για τα χειρότερα. Η εκπαίδευση είναι το ισχυρότερο όπλο κατά του σκοταδισμού και του ρατσισμού. Ο σκοταδισμός έστειλε 6 εκατομμύρια αθώους ανθρώπους στους θαλάμους αερίων. Για να μην επαναληφθεί η ιστορία πρέπει να μάθουμε το παρελθόν μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. 

83 χρόνια έπειτα από τον αποτρόπαιο παγκόσμιο πόλεμο στην Ευρώπη μαίνεται ένας ακόμη πόλεμος εδώ και ενάμισι έτος ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία. Τελικά θεωρείται ότι ιστορία επαναλαμβάνεται;

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει καμία σχέση με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν τολμώ να πω πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, γιατί αν το κάνω οι μαθητές μου θα χάσουν κάθε ελπίδα. Σκοπός είναι να τους μεταφέρουμε μήνυμα αισιοδοξίας για να παλέψουν κι εκείνοι για ένα καλύτερο αύριο. Η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί εάν δεν μεταφέρουμε εμείς το σωστό μήνυμα. Οι γονείς, οι καθηγητές, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι απλοί πολίτες. Σίγουρα πάντως ο άνθρωπος είναι ικανός για τα καλύτερα αλλά και για τα χειρότερα. Ο άνθρωπος μπορεί σήμερα μέχρι και να πετάξει, μπορεί όμως επίσης να στείλει παιδιά στους θαλάμους αερίων. Ελπίζω πως η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται !
Γιατί δε μαθαίνουμε από τα λάθη μας;

Η ιστορία μας αποδεικνύει δυστυχώς πως το συμφέρον, κυρίως το οικονομικό και το γεωστρατηγικό, είναι ισχυρότερο από τον άνθρωπο. Συνεχίζουμε να πολεμάμε ενώ γνωρίζουμε τις συνέπειες. Δεν θέλω όμως να το γενικεύσω. Δεν ισχύει για όλους. 

Στο πολιτικό επίπεδο,  η αλήθεια είναι πως κάποιοι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους και είναι κρίμα. Με τα λάθη γινόμαστε καλύτεροι, με τα λάθη εξελισσόμαστε. Ίσως ο κόσμος να ήταν καλύτερος, αν λέγαμε όλοι «συγγνώμη, έσφαλα, θα προσπαθήσω να επανορθώσω». Ίσως είναι αφελές εκ μέρους μου αλλά πρέπει να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και να προχωράμε. Όλοι κάνουμε σφάλματα. 

Αλλάζω θέμα. Πως αποφασίσατε να συνταχθείτε στο πλευρό του Κώστα Μπακογιάννη κατεβαίνοντας ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο συνδυασμό Αθήνα Ψηλά;

Ο Κώστας Μπακογιάννης με στήριξε όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο μου στην Ελλάδα. Είναι ανοιχτό μυαλό και πολύ προσιτός. Κάναμε πολλές συζητήσεις για την ιστορία, την Αθήνα, τη Γαλλία, την Ευρώπη, τον κόσμο. Μιλήσαμε για παιδεία, οικονομία, πολιτισμό, ανακύκλωση. Είναι μορφωμένος και έχει ευρωπαϊκό αέρα. Εκτιμά τους θαρραλέους και τους ανθρώπους που έχουν μεράκι και όρεξη για δουλειά. Μετά από ώριμη σκέψη αποφάσισα λοιπόν να κατέβω στις εκλογές, επειδή πιστεύω πως μπορώ να προσφέρω. Δεν ξέρω αν θα το έκανα αν ήταν κάποιος αντί του Κώστα Μπακογιάννη. Συμφωνούμε σε πολλά, αγαπάμε πολύ την Αθήνα και θέλουμε να ανοίξουμε μια νέα σελίδα μετά από 12 χρόνια οικονομικής και υγειονομικής κρίσης. 

Ποιο είναι το όραμα σας για την Αθήνα;

Προφανώς θέλω να γίνει μια ιδανική πόλη η Αθήνα μας. Δεν μπορούμε να την αλλάξουμε από την μια στιγμή στην άλλη. Έχουν γίνει πολλά λάθη δυστυχώς εδώ και 70 χρόνια. Όμως, μπορούμε να κάνουμε την πόλη μας καλύτερη. Θέλω μια Αθήνα πιο ασφαλή, πιο καθαρή, πιο φιλόζωη, πιο ανεκτική . Θέλω μια Αθήνα για όλους. Για τους γονείς, τα ΑΜΕΑ, τους ηλικιωμένους, τα παιδιά, τους αστέγους, τους χρήστες ουσιών. Υπάρχουν λύσεις για όλους. Το βιβλίο μου με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τι σημαίνει να είσαι στο περιθώριο.

Είμαστε πάνω απ’ όλα άνθρωποι και πρέπει να βοηθάμε αυτούς που το έχουν ανάγκη. Η Αθήνα επίσης είναι γειτονιές. Η κάθε γειτονιά οφείλει να έχει ασφάλεια, καθαριότητα, κατάλληλο φωτισμό, πεζοδρόμια, μια αστυνομία της γειτονιάς, μια ασφαλή και ευχάριστη παιδική χαρά….

Οι τομείς που γνωρίζω καλά είναι ο πολιτισμός και κυρίως η παιδεία. Πιστεύω πως πρέπει να ενισχύσουμε τις δομές όπως το κοινωνικό φροντιστήριο. Δεν δύναται μια πόλη σαν την Αθήνα να αφήνει παιδιά χωρίς την κατάλληλη μόρφωση, επειδή οι γονείς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Το ίδιο και για τη δια βίου μάθηση. Υπάρχουν συμπολίτες μου βρίσκονται στο περιθώριο, επειδή δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα ή την απαραίτητη κατάρτιση. Η πόλη μπορεί να βοηθήσει στην επανένταξη αυτών των ανθρώπων.

Παιδεία είναι και οι υποδομές. Μελέτες υποστηρίζουν πως οι μαθητές αποδίδουν καλύτερα,  όταν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό και όταν νιώθουν καλά στο σχολικό περιβάλλον. Ένα παιδί χρειάζεται να βλέπει χρώματα στο σχολείο του, να βλέπει ανθρώπους  που το στηρίζουν και το υποστηρίζουν, μια αυλή, αθλητικές εγκαταστάσεις και πολλές φορές στοιχεία της φύσης. Στη Γαλλία έχουν δοκιμαστεί τα τελευταία χρόνια τα λεγόμενα «jardins pédagogiques » (παιδαγωγικοί κήποι). Αδιαμφισβήτητα, η φύση χαλαρώνει και βοηθά το μυαλό. 

Ποια σημεία της Αθήνας θεωρείτε πως πρέπει να αναπτυχθούν και αναδειχθούν; 

Όλα τα σημεία της Αθήνας έχουν τις απαιτήσεις τους. Η Αθήνα είναι 129 γειτονιές. Πρέπει να τις υποστηρίξουμε όλες. Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στη Λιοσίων. Προφανώς η περιοχή αυτή χρειάζεται αναβάθμιση. Το ίδιο και για τον Άγιο Παύλο. Δεν θέλω να κάνω μια λίστα απλά θέλω να πω πως για να πετύχουμε τον στόχο μας πρέπει να βρούμε λύσεις για να γίνει καλύτερη η καθημερινότητα των Αθηναίων σε όλες τις γειτονιές: από τα Σεπόλια μέχρι το Κουκάκι, από το Παγκράτι μέχρι την Ακαδημία Πλάτωνος και από τα Πετράλώνα μέχρι το Γκύζη.

Πώς οραματίζεστε τα επόμενα χρόνια σας;

Με ενδιαφέρει πολύ η πολιτική. Οπότε θέλω να προσφέρω σε αυτόν τον τομέα. Παράλληλα όμως θα συνεχίζω να γράφω. Παραμένω καλλιτέχνης στην ψυχή νομίζω. Ένας πολιτικός συγγραφέας!