Vintage pic: Ο Νίκος Κούρκουλος, αιώνιος ωραίος στο φιλμ "Σαμπρίνα" του 1962 - Στο ρόλο του πλούσιου, ψυχρού & ιδιότροπου

Μία σπάνια vintage φωτογραφία έφερε στο φως της δημοσιότητας μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο instagram, ο Άρης Λούπασης.

Στο ασπρόμαυρο κλικ πρωταγωνιστεί ο αείμνηστος Νίκος Κούρκουλος ο οποίος ποζάρει στο φακό του Κλεισθένη.

Το συγκεκριμένο ενσταντανέ είναι από το έργο "Σαμπρίνα" του Σάμιουελ Τέιλορ που ανεβάζει η Έλλη Λαμπέτη την περίοδο 1962-63 στο θέατρο που φέρει το όνομα της στην οδό Ιπποκράτους, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη και την συμμετοχή των Γιάννη Μιχαλοπούλου, Δημήτρη Καλλιβωκά, Λευτέρη Βουρνά, Μαίρης Λαλοπούλου και Αφροδίτης Γρηγοριάδου.

Ο ανερχόμενος τότε ηθοποιός υποδύεται έξοχα τον ψυχρό, ιδιότροπο και εργασιομανή Λάϊνους, μεγαλύτερο γιο της οικογένειας Λάραμπι στην έπαυλη της οποίας θα μεγαλώσει η Σαμπρίνα (Έλλη Λαμπέτη), κόρη του σοφέρ της οικογένειας που είναι ερωτευμένη από παιδί με τον μικρότερο γιο και playboy Ντέιβιντ (Λευτέρης Βουρνάς).

Όταν εκείνη επιστρέφει από το Παρίσι μεταμορφωμένη σε μια πανέμορφη και γοητευτική γυναίκα, προκαλεί τον θαυμασμό και το ενδιαφέρον και των δυο αδερφών, επιλέγοντας στο τέλος τον μεγαλύτερο (Νίκος Κούρκουλος) με τον οποίο θα βιώσει ένα δυνατό και τρυφερό έρωτα.

Το συγκεκριμένο έργο μεταφέρεται το 1954 στο σινεμά με τους Όντρεϊ Χέμπορν Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ και Γουίλιαμ Χόλντεν στους κύριους ρόλους, σε μια ταινία με Χολιγουντιανή λάμψη αλλά και κιν/φική ουσία που προτάθηκε για έξι Όσκαρ και άφησε εποχή με τις ονειρεμένες εμφανίσεις της ηθοποιού από τον κορυφαίο Γάλλο δημιουργό Ζιβανσί.

Η συνεργασία του Νίκου Κούρκουλου με την Έλλη Λαμπέτη ξεκινάει το 1958 στην "Κύρια με τις καμέλιες" όπου κάνει το θεατρικό του ντεμπούτο για να συνεχιστεί τα επόμενα τέσσερα χρόνια στα έργα "Η μικρή μας πόλη", "Ανοιξιάτικο τραγούδι", "Οντίν", "Σαμπρίνα" και "Η κληρονόμος".

Αιώνιο και υπερταλαντούχο είδωλο που συνεχίζει να λατρεύεται μέχρι σήμερα και έκαψε χιλιάδες γυναικείες καρδιές με την μπρουτάλ εμφάνιση και την κλασική γοητεία του που όμοιά της δεν υπήρξε ποτέ ξανά στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα.