Δημήτρης Ευαγγελινός: "Ο Χατζιδάκις ήταν ένας τρυφερός άνθρωπος, ένας αστός με πολύ μεγάλη ευγένεια, πολύ στοργικός με τους καινούργιους καλλιτέχνες!"

Η συνάντηση του με τις κορυφές της μουσικής διάνοιας το Μάνο Χατζιδάκι και το Μίκη Θεοδωράκη τον επηρέασαν καταλυτικά τονώνοντας του το αίσθημα αλλά και την ευθύνη του δημιουργού που οραματίζεται μέσα από το κάθε μουσικό του θέμα να εκφράσει το συναίσθημα του ακροατή. 

Ο Δημήτρης Ευαγγελινός έχει υπογράψει κατά την τριαντακονταετή πορεία του μερικά από τα πιο πολυακουσμένα σήματα της ιδιωτικής και δημόσιας τηλεόρασης. Σήμερα πια έχει ανοιχθεί σε μία ακόμα μεγάλη του αγάπη τη δημιουργία μουσικής για το θέατρο. Ο ίδιος μιλά στο eirinika.gr για όσα τον εμπνέουν αλλά και τα επόμενα σχέδια του.  

Έντυσες μουσικά την παιδική παράσταση «Ο Μικρός Πρίγκιπας» της συμπεριληπτικής ομάδας «Όνειρο είναι» με επικεφαλής τον Αναστάση Κολοβό αλλά και  με καλλιτέχνες με αναπηρία που είναι sold out, και  την παράσταση «Ιούλιος Καίσαρας», που παρουσιάστηκε από το θέατρο «Δρόμος» Ανά καιρούς έχεις υπογράψει μία σειρά μελωδιών για πολύ σημαντικά project. Τι σε ενέπνευσε στο να εισέλθεις στο θεατρικό χώρο;

Ο θεατρικός χώρος είναι γοητευτικός. Σκεπτόμενος και άλλους λόγους που το έπραξα καταλήγω στο πώς είχα την ανάγκη να μεγαλώσω τη φόρμα.  Ξεκίνησα τη  διαδρομή μου στη μουσική δημιουργώντας σήματα εκπομπών, τηλεοπτικών σταθμών, δελτίων ειδήσεων. Μετά από ένα ορισμένο διάστημα αισθάνθηκα δυνατός και ικανός, στο να οδηγηθώ σε μία μεγαλύτερη φόρμα ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να το πράξω και με μία συνοχή, να εμπνευστώ μία μουσική αφήγηση, ακολουθώντας το πνεύμα το συγγραφέα και του σκηνοθέτη. Ειδικά στον «Μικρό Πριγκιπας» εμπνεύστηκα τραγούδια και μουσικές από τα παιδιά που παίζουν τον Χρήστο τη Μαρίζα τον Τζέραλντ αλλά και από τους δημιουργούς Αναστάση Κολοβό και Σωτήρη Ταχτσόγλου.

Έχει διαφορά το να γράφεις μια μελωδία για το θέατρο, από τη δημιουργία του μουσικού σήματος για παράδειγμα ενός τηλεοπτικού σταθμού;

Τεχνικά έχει διάφορες δυσκολίες. Ευρύτερα το κάθε είδος έχει τη δυσκολία του. Το να γράφεις ένα συμπυκνωμένο αφήγημα κάποιων δευτερολέπτων είναι γοητευτικό και βασίζεται σε μία συγκεκριμένη τεχνική. Το να αναπτύξεις μία μεγαλύτερη φόρμα, να πάρεις βασικές μουσικές ιδέες, φράσεις και να τις αναπτύξεις, δηλαδή το να δώσεις την ταυτότητα σε μία παράσταση, έχει ενός άλλου είδους δυσκολία. Απαιτεί περισσότερη εμπειρία και σαφώς χρόνο για να το αναπτύξεις σωστά.

Έχεις υπογράψει τη μουσική του «Σαν σήμερα»  της ΕΡΤ, μιας τηλεοπτικής εκπομπής, που συγκαταλέγεται στα ελάχιστα που έχουν αντέξει περισσότερα από 30 χρόνια στην ελληνική τηλεόραση.

Ήταν μία διασκευή ενός μουσικού θέματος που είχα δημιουργήσει στις αρχές του 90! Το 1999 μου ζητήθηκε από τους συνεργάτες της εκπομπής να τους παραχωρήσω ένα μουσικό σήμα. Είπα ναι και μπήκα στο στούντιο μου να το διασκευάσω. Είμαι χαρούμενος που σηματοδότησε  αυτή την εκπομπή που υπάρχει για σχεδόν 25 σχεδόν στην ελληνική τηλεόραση. Οφείλω να σου’ πω πώς έχω υπογράψει περισσότερα από 500 σήματα. Αυτό έτυχε να «ζήσει».

Ποια άλλα σήματα έχεις υπογράψει;

Έχω δημιουργήσει το σήμα μιας από τις πιο επιτυχημένες τηλεοπτικές εκπομπές, τις «Αποδείξεις» του Νίκου Ευαγγελάτου στον Alpha αλλά και  της Λιάννας Κανέλλη στο Σκαι. Το πρώτο σήμα του κεντρικού  δελτίου ειδήσεων του ΣΚΑΙ, σήματα εκπομπών του αείμνηστου Νίκου  Κακαουνάκη. Το πρώτο μου σήμα ήταν για στην Ελεύθερη ραδιοφωνία, το Κανάλι 1 του Πειραιά. Ήταν μία διασκευή από «Τα παιδιά του Πειραιά» του Χατζηδάκη. Έτσι μου δόθηκε και η ευκαιρία να γνωρίσω και τον Χατζηδάκι. Το ραδιόφωνο ήταν η πρώτη και μεγάλη μου αγάπη. Πριν αρκετά χρόνια είχα τη χαρά να συνθέσω το κεντρικό σήμα του ραδιοφώνου των Παραπολιτικών που ακούμε μέχρι και σήμερα.

Τι άνθρωπος ήταν ο Χατζιδάκις;

Ο Χατζιδάκις ήταν ένας τρυφερός άνθρωπος, ένας αστός με πολύ μεγάλη ευγένεια, πολύ στοργικός με τους καινούργιους καλλιτέχνες. Θέλησε  να συνεργαστούμε και επέδρασσε καταλυτικά στο να αναπτύξω την όποια δυνατότητα μουσικής είχα εκείνη την εποχή.

Ποιους άλλους δημιουργούς ξεχώρισες από τις συναντήσεις σας;

Το 2004 είχα τη χαρά να γνωρίσω το Θεοδωράκη, με την ιδιότητα του τεχνικού παραγωγού, για την ακρίβεια του ράδιο σκηνοθέτη. Βρέθηκα στο σπίτι του, μαζί με τον Γιώργο Μαλούχο, ο οποίος ήταν και ο δημοσιογράφος, που έκανε τις συνεντεύξεις μαζί του. Σχεδόν για δύο μήνες, μέρα παρά μέρα ήμασταν στο σπίτι, στο γραφείο του. Μας αφηγήθηκε τη ζωή του, από το 1926 που γεννήθηκε και μαζί με αυτή την ιστορία της Ελλάδας.

Πώς ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης ως άνθρωπος;

Είναι ο καλύτερος αφηγητής ιστορίας που έχω γνωρίσει. Κατάφερνε με τα λόγια του, με την εξιστόρηση του, να δημιουργεί εικόνες στη φαντασία σου. Μαζέψαμε πάνω από 100 ώρες υλικού και μέσα από αυτό μάθαμε από τη δική του πλευρά την ιστορία της Ελλάδας.

Μάλιστα θυμάμαι ο Θεοδωράκης με ονόμαζε συρματουργό. Είχα δημιουργήσει ένα σύμπλεγμα, μία μελωδία για τις ανάγκες της ραδιοφωνικής εκπομπής που αποτελείτο από πολλές μελωδίες δικές του και μεταξύ αυτών ήταν και η «Ενάτη» του Μπετόβεν, γιατί όταν ο μικρός Θεοδωράκης την άκουσε, αποφάσισε να γίνει συνθέτης.

Πως οραματίζεσαι για το μέλλον;

Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος να επενδύω, να συνδημιουργώ μουσικές εικόνες μέσα από τον  κινηματογράφο και το θέατρο. Για μένα είναι το επόμενο στοίχημα μου.