Τι διηγείται η αγαπημένη παραμυθατζού των παιδιών Κάρμεν Ρουγγέρη?

Συνέντευξη στον Νώντα Δουζίνα


Για ακόμη ένα καλοκαίρι, η αγαπημένη των παιδιών Κάρμεν Ρουγγέρη, θα περιοδεύσει… σε όλη την Ελλάδα με την παράστασή της, που έχει τον τίτλο «Οι άθλοι του Ηρακλή», και φέρει τόσο την υπογραφή όσο και τη σκηνοθετική ματιά της.

Λίγο πριν την αναχώρηση της, η Κάρμεν Ρουγγέρη, ευγενική και γλυκομίλητη όπως πάντα, ανέπτυξε στο www.culturenow.gr τις σκέψεις της για την παράσταση, το θέατρο και τα παιδιά με έναν κοινό παρονομαστή: Την αγάπη που τρέφει για όλα τα παραπάνω.

Culturenow.gr: Αφορμή για τη συνομιλία μας είναι η παιδική παράσταση «Οι άθλοι του Ηρακλή», της οποίας έχετε γράψει το κείμενο και είστε η σκηνοθέτιδα. Μιλήστε μας λίγο για την παράσταση.
Κάρμεν Ρουγγέρη: Πάντοτε όταν παρουσιάζω ένα έργο που αντλώ μέσα από την ελληνική μυθολογία, προσπαθώ να είμαι απόλυτα πιστή σε αυτό. Με ενδιαφέρει τα παιδιά να καταλάβουν το μεγαλείο της ελληνικής μυθολογίας. Προσέχω ακόμη και τη λεπτομέρεια, γιατί με ενδιαφέρει πάντοτε, όταν φεύγει το παιδί από το θέατρο να έχει κάποιο κέρδος, να έχει πάρει γνώσεις. Το θέατρο, από την αρχαιότητα ήταν πηγή γνώσης και δεν είναι τυχαίο ότι έχουν διατηρηθεί αυτά τα έργα όλων των τραγικών, ανά τους αιώνες. Εγώ με τις μικρές μου τις δυνάμεις προσπαθώ να προσφέρω γνώσεις στα παιδιά μέσα από τις θεατρικές μου παραστάσεις. Είναι μια παράσταση που τη συνιστώ ακόμη και για όσους την έχουν δει στον εσωτερικό χώρο που προβαλλόταν το χειμώνα στον Ελληνικό Κόσμο. Τότε είχαμε την ευκαιρία να έχουμε προβολές και να παρουσιάζουμε μια παράσταση όπως την ονειρευόμαστε. Όμως η παράσταση και τώρα έχει πολύ ενδιαφέρον, είναι διαφορετική, αν και έχει τα ίδια κοστούμια, ίδια σκηνικά, εξαιρετικούς ηθοποιούς, αφού δεν έχει τις προβολές. Όπως καταλαβαίνετε για να υπάρχουν προβολές πρέπει μόνο πίσω από τη σκηνή να υπάρχουν διαθέσιμα 20 μέτρα, που σε κανένα ελληνικό θέατρο δεν υπάρχουν. Η φετινή, είναι μια περιοδεία που κάνω εδώ και 19 χρόνια. Πηγαίνω κάθε καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα, όπου μας καλούν και κάνουμε αυτές τις πολύ προσεγμένες παραστάσεις, με μεγάλο σεβασμό για τα παιδιά και η αλήθεια είναι ότι μας περιμένουν πια και είναι πολύ όμορφο, να ξέρεις ότι κάθε χρόνο μεγαλώνουν τα παιδιά μέσα από τις παραστάσεις σου.

C.N.: Μας δίνετε την καλύτερη πάσα για την επόμενη ερώτηση, αφού η παράσταση περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα, κάτι πολύ δύσκολο με τη σημερινή συγκυρία…
Κ.Ρ.: Είναι πολύ δύσκολο και για εμάς. Δεν είναι βέβαια δική μου η παραγωγή, είναι του Πολιτισμού και Επικοινωνίας, του Σάκη Μανάφη και της Νόρας Χριστοδούλου.  Είναι άνθρωποι που πιστεύουν σε εμένα και μου δίνουν ότι ζητώ προκειμένου να κάνω μια καλή παράσταση. Από την άλλη μεριά έχουμε και χορηγία από την Τράπεζα Κύπρου και τα βγάζουμε πέρα. Έχουν μειωθεί και οι τιμές, αφού υπάρχουν συμφέροντα οικογενειακά πακέτα στα εισιτήρια. Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο, όταν πρόκειται για τα παιδιά, να κάνει κάποιος μια παραχώρηση και να θυσιάσει κάποια πραγματάκια που παίρνουν στα παιδιά όπως σοκολατίτσες ή γαριδάκια και να τους προσφέρει μια τροφή της ψυχής, μια θεατρική παράσταση που πάντοτε από αυτή έχουν να κερδίσουν τα παιδιά.

C.N.: Πρόκειται για μια παιδική παράσταση. Είναι όμως μόνο μια παράσταση που απευθύνεται μόνο σε παιδιά;
Κ.Ρ.: Είναι μια παράσταση που μπορεί να τη δει και ενήλικος. Το χειμώνα έρχονταν και μεγάλοι άνθρωποι, που πια έχουν συνηθίσει πως είναι οι παραστάσεις μας και έρχονται με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση, χωρίς κανένα παιδί, δε χρειάζονται άλλοθι για να έρθουν. Πρόκειται για παραστάσεις που σέβονται απόλυτα το θεατή. Ξέρετε εγώ δεν υποτιμώ τα παιδιά και δεν είναι αυτό που πολλές φορές χαρακτηρίζουμε ως «παιδικές παραστάσεις». Πολλές φορές μάλιστα λένε τα παιδιά στους γονείς τους, ότι θέλουν να πάνε σε παράσταση της κυρίας Ρουγγέρη, γιατί δεν είναι παιδική. Ακριβώς αυτό, δε θέλουν να τα υποτιμάς. Θέλουν να βλέπουν ένα κανονικό θέαμα. Φτάνει το θέμα να τους ενδιαφέρει. Και αναμφισβήτητα, η ελληνική μυθολογία είναι το θέμα που ενδιαφέρει πάρα πολύ τα παιδιά. Έτσι λοιπόν μπορούν να το παρακολουθήσουν άνθρωποι από όλες τις ηλικίες, γιατί καταρχάς πρέπει να σας πω ότι ανανεώνεται το ενδιαφέρον ανά 3-4 λεπτά, γιατί αλλάζουν οι σκηνές, διαδέχεται η μία την άλλη και αυτό κρατάει το ενδιαφέρον των παιδιών. Από την άλλη πλευρά το έργο είναι αντίστοιχα προσεγμένο εικαστικά, αφού τα κοστούμια αλλάζουν. Σε κάθε ταξίδι που κάνει ο Ηρακλής, αλλάζουν τα χρώματα προκειμένου να εντυπώνονται στα παιδιά. Η κάθε πόλη έχει το χρώμα της. Για παράδειγμα, όσοι υποδύονται τους Μυκηναίους, είναι ντυμένοι στα κόκκινα, στο Βασίλειο του Αυγεία είναι όλα γαλάζια, επειδή υπήρχε σχέση με τα ποτάμια. Το ενδυματολογικό είναι προσεγμένο στη λεπτομέρεια, ώστε να κρατήσει το ενδιαφέρον των παιδιών. Από εκεί και ύστερα είναι οι 12 άθλοι του Ηρακλή, τους οποίους τους παρουσιάζουμε όλους και οι οποίοι ξετρελαίνουν τα παιδιά γιατί τους ξέρουν. Όταν ξέρεις ένα μύθο και τον βλέπεις μετά να ζωντανεύει, αυτό σε μαγεύει, γιατί διαβάζοντάς το με τη φαντασία σου έχεις πλάσει π.χ. τον Ηρακλή, τη Λερναία Ύδρα κλπ.


C.N.: Θεωρείστε ως η αγαπημένη των παιδιών. Πώς το έχετε πετύχει αυτό; Ποια είναι η «μαγική» συνταγή;
Κ.Ρ.: Είχα την τύχη, ή να κάνω την επιλογή εν πάσει περιπτώσει, να παίξω σε σειρές στην τηλεόραση, γιατί η τηλεόραση βοηθάει τους ηθοποιούς. Εμένα με βοήθησε πολύ γιατί έγινα γνωστή και μπόρεσα να διαδώσω το έργο, που θεωρώ πως είναι το έργο ζωής μου, και είναι το θέατρο για τα παιδιά. Έτυχε να παίξω σε σειρές, που πάντοτε έκανα κάποια Ελληνίδα γιαγιά, η οποία πάντοτε προστατεύει, μαλώνει κάποιες φορές, αλλά λατρεύει τα εγγόνια της και για αυτό νομίζω ότι έχω αποκτήσει εγγόνια… σε όλη την Ελλάδα! Χαίρομαι όμως περισσότερο γιατί παλαιότερα, όταν με σταματούσαν στο δρόμο οι γονείς μου έλεγαν «συγχαρητήρια κυρία Ρουγγέρη και μπράβο για τις σειρές που κάνετε». Τώρα, κατά 80% τα συγχαρητήρια που παίρνω είναι για τις παραστάσεις μου και αυτό πρέπει να σας πω ότι μου αρέσει πάρα πολύ.


C.N.: Γιατί προτιμάτε το παιδικό θέατρο από το θέατρο για ενηλίκους;
Κ.Ρ.: Κατ’ αρχάς να ξέρετε ότι το θέατρο για τα παιδιά είναι μια πρόκληση γιατί είναι το δυσκολότερο είδος. Μια παράσταση που απευθύνεται στους μεγάλους, και μόνο επειδή θα έχει πληρώσει το εισιτήριο ο μεγάλος, θα καθίσει στη θέση του φρόνιμος να τη δει. Ένα παιδί δεν το ξέρει αυτό. Αν δεν του αρέσει, θα τραβήξει τη φούστα της μαμάς και θα της πει να φύγουν. Ο τρόπος που ετοιμάζεται μια παράσταση κρατάει το ενδιαφέρον των παιδιών και αυτό που με ενδιαφέρει πάρα πολύ, είναι να κεντρίζω το ενδιαφέρον των παιδιών, κάτι που είναι τόσο δύσκολο. Τα παιδιά είναι οι πιο δύσκολοι και οι πιο αυστηροί κριτές.

C.N.: Πόσο σημαντικές είναι για τα παιδιά, οι ιστορίες για ήρωες; Πρέπει να έχουν ήρωες τα παιδιά;
Κ.Ρ.: Είναι πολύ σημαντικό. Ο Ηρακλής έχει κάνει κάτι πολύ κακό, αφού χωρίς να το θέλει έχει τη Θεά Ήρα να τον καταδιώκει, δεδομένου ότι είναι εξώγαμο παιδί του Δία. Τον καταδιώκει λοιπόν σε όλη του τη ζωή και αυτός πασχίζει και τελικά τα καταφέρνει. Και μόνο αυτό μπορείς να το κολλήσεις σε κάθε περίσταση. Σε κάθε δυσκολία της ζωής προσπαθείς και τα καταφέρνεις τελικά αν έχεις θέληση, εξυπνάδα, δύναμη, αν βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει. Ο Ηρακλής δεν είναι μόνο δυνατός, είναι και έξυπνος. Βάζει το μυαλό του να δουλέψει, αφού όταν καθαρίζει την κόπρο του Αυγεία μέσα σε μια μέρα, που δε μπορεί να την καθαρίσει κανένας, βρίσκει αμέσως τη λύση. Βλέπει ότι υπάρχει ο Πηνειός από τη μια μεριά και ο Αλφειός από την άλλη, βρίσκει τη λύση πώς να μπορέσει να διοχετεύσει το νερό προς τις κοπριές, να τις ρίξει στη θάλασσα και να καθαρίσει τους στάβλους. Όλα αυτά νομίζω ότι ακονίζουν το μυαλουδάκι του παιδιού. Στη σκηνή της Αρετής και της Κακίας που τον συναντάνε ενώ ξεκινάει για τη ζωή του και παρουσιάζονται μπροστά του δυο δρόμοι, ο ένας δύσκολος και ανηφορικός που όμως σε βγάζει κάπου ενώ ο άλλος σε βγάζει στον κατήφορο, βλέπεις τα επιχειρήματα της κακίας και της αρετής και τρελαίνεσαι, για το πόσο ωραία τα λέει η μυθολογία μας. Η μία λέει πως η δύναμη είναι δική σου και θα τη χρησιμοποιείς μόνο για τον εαυτό σου, ενώ η άλλη λέει πως θα τη χρησιμοποιείς μόνο για το καλό των άλλων. Και μόνο αυτές τις φράσεις να απομονώσει και να πάρει ένα παιδί, νομίζω ότι έχει ένα κέρδος.

C.N.: Παράλληλα, αναφέρεστε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και εισάγετε τα παιδιά σε αυτούς…
Κ.Ρ.: Πολύς κόσμος δεν το ξέρει και είναι κάτι που λέγεται στην παράσταση, πως όταν ο Ηρακλής κερδίζει τον Αυγεία, γιατί ο Αυγείας δεν του δίνει αυτά που έχει συμφωνήσει και κάνει πόλεμο μαζί του και νικάει, για να τιμήσει το Δία που τον βοήθησε, ιδρύει τους Ολυμπιακούς Αγώνες και βλέπουμε την ίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι τόσο όμορφο να μαθαίνεις μέσα από το θέατρο.

C.N.: Πόσο σημαντικοί είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, κυρίως ως προς τα εξωαγωνιστικά μηνύματά τους;
Κ.Ρ.: Περιέχει πολύ ουσιαστικά μηνύματα, όπως το μήνυμα του «ευ αγωνίζεσθαι». Αγωνίζεσαι για να αγωνιστείς και όχι επειδή πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσεις.

C.N.: Τα μηνύματα στο παιδικό θέατρο, νομίζετε ότι περνούν στα παιδιά άμεσα, ή ως εικόνες τις οποίες «αποθηκεύουν» μέσα τους;
Κ.Ρ.: Περνούν έμμεσα και αυτό είναι καλύτερο. Άμεσα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα έβγαζε ένα διδακτισμό, κάτι που θα ήταν κακό στα παιδιά, γιατί θα ήταν σα να τους λέει κάποιος τι πρέπει να κάνουν. Ενώ έτσι, το βλέπεις να γίνεται (αυτό είναι το έμμεσα) και παίρνεις αυτά που πρέπει να πάρεις και σου εντυπώνονται ακόμη περισσότερο.

Πηγή: www.culturenow.gr