Ο Γιώργος Δουατζής για την... ευρωπαράσταση: Τι δουλειά έχουν αστέρες της τηλεόρασης, του αθλητισμού & άλλων άσχετων με αυτό που θα κληθούν να αποφασίσουν;

Μέσα σε όλα τα τραγικώς ευτράπελα που ζει ο τόπος, να και η μετάλλαξη των ευρωεκλογών σε σκιά των εθνικών εκλογών. Διαμάχες, διογκώσεις εθνικών πληγών, λογομαχίες συχνά περί όνου σκιάς, πληθαίνουν πλησιάζοντας προς τις κάλπες των ευρωεκλογών. Και οι διαστρεβλώσεις καλά κρατούν.

​Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διακυβεύονται συμφέροντα, εθνικές υποστάσεις, διαμοιράζονται δισεκατομμύρια, κρίνονται αξίες πολιτικής, κοινωνίας, ζωής. Κυρίως, διαμορφώνεται το άμεσο μέλλον της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Ευρώπης και οι όποιες αξίες του ανθρωπισμού στην παγκόσμια κοινότητα. 

Πράγματα που απαιτούν εκπροσώπησή μας στο Ευρωκοινοβούλιο, από ανθρώπους με κατάρτιση, βαθιά γνώση σε επιστημονικό, τεχνολογικό, ανθρωπιστικό επίπεδο. Αντ’ αυτού, βλέπουμε επιλογές υποψηφίων με κριτήρια τη διασημότητα, τη δυνατότητα της μέγιστης ψηφοθηρίας, τη λάμψη κενής περιεχομένου.

​Οι παραμορφώσεις που ζούμε ενόψει Ευρωεκλογών είναι κυρίως δύο. Η πρώτη έχει σχέση με τις επιλογές υποψηφίων και η δεύτερη με το περιεχόμενο του προεκλογικού αγώνα. 

Γράφει ο Γιώργος Δουατζής στη naftemporiki.gr

Πρώτη παραμόρφωση: Τι πιο απλό και αυτονόητο από το να επέλεγαν τα κόμματα ανθρώπους με υψηλό μορφωτικό επίπεδο σε διάφορα αντικείμενα που άπτονται όσων επεξεργάζεται και αποφασίζει για τη ζωή μας το Ευρωκοινοβούλιο; Τόσο δύσκολο είναι για τους κομματικούς αρχηγούς να επιλεγούν υποψήφιοι που γνωρίζουν θέματα  οικονομίας, πολιτισμού, υψηλής τεχνολογίας, αγροτικής πολιτικής, διεθνών σχέσεων; 

Τι δουλειά έχουν στο Ευρωκοινοβούλιο αστέρες της τηλεόρασης, του αθλητισμού και άλλων άσχετων με αυτό που θα κληθούν να αποφασίσουν; Αναρωτιέμαι, πόσοι σπεύδουν να είναι υποψήφιοι με κριτήριο την προσφορά στον τόπο και όχι τις υψηλότατες αμοιβές που παρέχει η ιδιότητα του ευρωβουλευτή.

​Δεύτερη παραμόρφωση: Παρακολουθούμε τις διαμάχες μεταξύ των κομμάτων ως εάν είχαμε εθνικές εκλογές με όλα τα χαρακτηριστικά απομείωσης του αντιπάλου και όχι με συγκεκριμένες προτάσεις βελτιστοποίησης της ελληνικής εκπροσώπησης στην Ευρωβουλή. 

Δεν ακούσαμε ίχνος προγράμματος, του τι σκοπεύει να κάνει κάθε κόμμα στην Ευρώπη, αλλά -υποτιμώντας ακόμα μια φορά τη νοημοσύνη ολόκληρου λαού- τους ακούμε να μιλούν για τοπικά προβλήματα μακράν του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.

​Θα χαιρόμουν, για παράδειγμα, να ακούσω από τα κόμματα τι προτίθενται να κάνουν -για την υλοποίηση στην πράξη και όχι μόνον στα χαρτιά- με το θέμα της προστασίας των κοινών συνόρων της Ευρώπης, κεντρικό εθνικό θέμα για μας σε ότι αφορά την Κύπρο και τις απειλές της Τουρκίας. Τι προτίθενται να κάνουν για θέματα ανθρωπισμού, όπως αυτό της γενοκτονίας στη Γάζα, το οποίο παρακολουθεί άπραγη η παγκόσμια κοινότητα;

Θυμίζω εδώ, τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν ταχύτατα κατά του Πούτιν με την εισβολή στην Ουκρανία και το απλό ευχολόγιο να σταματήσει ο πόλεμος στη Γάζα. Η Ε.Ε. μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις και σε χώρες εκτός της Ε.Ε. Τι έκαναν ως τώρα οι απερχόμενοι ευρωβουλευτές μας;

​Σε προεκλογικές περιόδους είθισται να ανακοινώνουν οι απερχόμενες κυβερνήσεις απολογισμούς έργου, ώστε με βάση πεπραγμένα και όχι υποσχέσεις να κριθούν. Δεν είδαμε κάποιο κόμμα να κάνει απολογισμό έργου στην Ευρωβουλή, ώστε να κριθεί από αυτό η επιλογή των ψηφοφόρων. Μας οδηγούν σε πλήρη αποπροσανατολισμό από τα προβλήματα που θα μπορούσαν να λυθούν στην Ευρωβουλή και αναλώνεται ο προεκλογικός τους αγώνας σε θέματα άσχετα με την εκπροσώπησή μας στα Ευρωπαϊκά όργανα.

​Με λύπη διαπιστώνει κάποιος, ότι οι δημοσιογράφοι αντί να ασχοληθούν με καυτά θέματα που αφορούν την παρουσία και δράση μας στην Ευρωβουλή, ακολουθούν κατά βήμα την διολίσθηση των κομμάτων σε θέματα που άπτονται μόνον εθνικών εκλογών. Θα ήταν άκρως διαφωτιστικό για μας οι δημοσιογράφοι να καλούσαν υποψήφιους ευρωβουλευτές και να εξέταζαν την επάρκειά τους και τον βαθμό εξειδικευμένης γνώσης τους, έτσι που να αιτιολογείται η επίκληση της ψήφου μας.

Για παράδειγμα, ποιοι υποψήφιοι έχουν επαρκείς γνώσεις και τεκμηριωμένη άποψη για την εισβολή της Τεχνητής Νοημοσύνης στη ζωή μας; Ποιοι έχουν επιστημονικές γνώσεις για την Κλιματική Αλλαγή; Ποιοι για θέματα αντιμετώπισης της βίας (πόλεμοι, ρατσισμός, γυναικοκτονίες κ.ά.) που μαστίζει την κοινωνία μας; Ποιοι για θέματα Δικαιοσύνης, ακρίβειας, αγοράς και κατίσχυσης ελαχίστων εταιρειών στον τομέα της διατροφής; Ποιοι για θέματα ενέργειας. Ο κατάλογος με καυτά θέματα τεράστιος.

​Δυστυχώς, για άλλη μια φορά είμαστε θεατές μιας κάκιστης προεκλογικής… ευρωπαράστασης, που υποτιμά τη νοημοσύνη μας και κυρίως τα ζωτικά μας προβλήματα.