Η Νίκη Λυμπεράκη γράφει για τη φοροδιαφυγή: Ας συνεχίσουμε να υποκλινόμαστε στους συμπολίτες μας που κουβαλάνε τούβλα μετρητά στις τσέπες - Στην υγειά των κορόιδων

Αν μετά απ' όσα έχει περάσει η χώρα τα τελευταία 15 χρόνια δεν καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει να περνάνε κάτω από το ραντάρ 60 δισεκατομμύρια τον χρόνο (εκτίμηση Στουρνάρα), τι να λέμε;

Για να είμαι ειλικρινής, μπήκα στον πειρασμό να γράψω για την επιστολή που έστειλε η κυβέρνηση στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τις πολυεθνικές και τις τιμές τους, αλλά δεν ενέδωσα. Οσοι μας τιμάτε με τον χρόνο σας συστηματικά, ξέρετε πως για τις παρεμβάσεις Στουρνάρα και Τσουκαλά (Γραφείο Προϋπολογισμού) έχουμε κάνει ουκ ολίγες αναφορές. Συν Ούρσουλα και χείρα κίνει επομένως, σε μια αγορά που δεν λειτουργεί. Τελεία, παράγραφος.

Εξαλλος ήταν, τις προάλλες, ένας συνάδελφος στο γραφείο. Τον είχε ενοχλήσει πολύ η ανταπόκριση του κόσμου σε ένα άρθρο που έλεγε για bonus έως 3.000 ευρώ σε όποιον καταγγέλλει φοροδιαφυγή. 

Ελεγε τα γνωστά περί δήθεν νομιμοποίησης της ρουφιανιάς και για το πώς οι φοροφυγάδες αναγκάζονται να κλέψουν γιατί αλλιώς δεν βγαίνουν.

Μισθωτός είναι ο άνθρωπος. Θέλω να πω, δεν έχει προσωπική ανάμειξη στο θέμα, παρά μόνο ως παράπλευρη απώλεια. 

Γράφει η Νίκη Λυμπεράκη στο Βήμα

Κι ο ίδιος δηλαδή βλέπει να παρακρατείται κάθε μήνα σημαντικό ποσοστό του μισθού του, που θα ήταν χαμηλότερο αν δεν καλούνταν μαζί με όλους τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους να πληρώνει και για εκείνους που «αν δεν κλέψουν, δεν βγαίνουν».

Κι αυτούς τους υπερασπίζεται. Τι πλάκα, ε; Τους καλύτερους επικοινωνιολόγους να είχαν οι φοροφυγάδες εν είδει λόμπι, τέτοια επιτυχία δύσκολα θα τη σημείωναν. Διότι δεν το λες και λίγο τα θύματα της πάγιας, παράνομης και αντικοινωνικής πρακτικής σου να σε δικαιώνουν ως βιοπαλαιστή που εξωθείται στην παρανομία γιατί «αν δεν κλέψει, δεν βγαίνει». Κάτι σαν φορολογικό σύνδρομο της Στοκχόλμης.

Περίοδος δηλώσεων και, όπως κάθε χρόνο, η ΑΑΔΕ έδωσε κάποια στοιχεία για τα εισοδήματα του 2022. Ετσι, για να ευθυμήσουμε λίγο, δύο στους τρεις ελεύθερους επαγγελματίες δήλωσαν λιγότερα από 10.000 και το 45% εξ αυτών κάτω από 5 χιλιάδες ευρώ. Αντί για καταγγελία δηλαδή, η κατάσταση είναι για έρανο!

Τέλος πάντων. Είναι το γνωστό debate περί ρουφιανιάς κ.λπ.

Και είναι ένα debate που δεν έχει νόημα. Αν μετά απ’ όσα έχει περάσει η χώρα τα τελευταία 15 χρόνια δεν καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει να περνάνε κάτω από το ραντάρ 60 δισεκατομμύρια τον χρόνο (εκτίμηση Στουρνάρα), τι να λέμε;

Ας συνεχίσουμε να υποκλινόμαστε μπροστά στη μαεστρία των συμπολιτών μας που κουβαλάνε τούβλα μετρητά στις τσέπες τους στην υγειά των κορόιδων. Και να μην ξεχάσουμε να συζητήσουμε για το αν το τεκμαρτό εισόδημα που θα εφαρμοστεί εφέτος, υποχρεώνοντάς τους να πληρώσουν λίγα ψίχουλα, είναι δίκαιο ή άδικο.