Οι 10 γυναίκες πίσω από τους 10 χειρότερους άντρες στην ιστορία! Οι σύζυγοι των Καντάφι, Χουσεΐν, Μουσολίνι, Φράνκο, Οσάμα Μπιν Λάντεν

Σύμφωνα με το ρητό, "Πίσω από έναν δυναμικό άντρα, κρύβεται μία δυναμική γυναίκα" σίγουρα δεν βγήκε τυχαία!

Μπορεί στον έξω κόσμο να φαίνονταν οι άντρες ότι ήταν εκείνοι που είχαν τον έλεγχο, αλλά κατά βάθος δεν θα μπορούσαν να είχαν πετύχει τίποτα χωρίς τις συζύγους τους.

Ακολουθεί μία λίστα με τις 10 γυναίκες, που στάθηκαν δίπλα στους 10 χειρότερους άντρες στην ιστορία με καθοριστικό ρόλο.

1. Εύα Μπράουν, σύζυγος Αδόλφου Χίτλερ

Η Εύα Μπράουν (Eva Braun, 6 Φεβρουαρίου 1912 – 30 Απριλίου 1945) ήταν Γερμανίδα φωτογράφος.

Έγινε γνωστή ως ερωμένη του Αδόλφου Χίτλερ για δεκατρία χρόνια και σύζυγός του για ένα εικοσιτετράωρο.

Ξεκίνησε να βγαίνει με τον κατά 23 χρόνια μεγαλύτερό της Αδόλφο Χίτλερ, το 1929, όταν βρισκόταν στην ηλικία των 19 ετών.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της 16χρονης σχέσης τους η Γερμανίδα φωτογράφος Μπράουν επιχείρησε να αυτοκτονήσει δύο φορές, ωστόσο οι περισσότεροι πιστεύουν ότι δεν το έκανε για να ξεφύγει από αρχηγό των Ναζί, αλλά για να του κερδίσει την προσοχή.

Ο Αδόλφος Χίτλερ  20 Απριλίου 1889 - 30 Απριλίου 1945), αποκαλούμενος με την προσωνυμία «Φύρερ» (Führer, δηλαδή: ηγέτης), ήταν Γερμανός πολιτικός αυστριακής καταγωγής, ηγέτης του Ναζιστικού Εργατικού Κόμματος (NSDAP), καγκελάριος και στη συνέχεια, δικτάτορας του Γερμανικού Ράιχ από το 1933 έως το 1945.

2. Μέι Καπόνε, σύζυγος, Αλ Καπόνε

Η Μέι Τζόζεφιν Κάφλιν γεννιέται στις 11 Απριλίου 1897 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης μέσα σε πολυμελή οικογένεια, έχοντας τέσσερις αδελφές και δύο αδερφούς. Τίποτα δεν είναι γνωστό για τη ζωή της πριν γνωρίσει τον Αλ, η γειτονιά της ήταν πάντως κακόφημη και σπαρασσόταν από συμμορίες των δρόμων. Συμμορίες στις οποίες τσαλαβουτούσε και το γειτονόπουλο Αλ.

Ο Αλφόνσο «Αλ» Καπόνε ( Νέα Υόρκη, 17 Ιανουαρίου 1899 - Παλμ Άιλαντ, Φλόριντα, 25 Ιανουαρίου 1947) ήταν Ιταλοαμερικάνος γκάνγκστερ και λαθρέμπορος οινοπνευματωδών ποτών, ο οποίος δέσποζε στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος από το 1925 έως το 1931, «στην περίοδο της ποτοαπαγόρευσης (1920-1933)»

3. Κλάρα Πετάτσι, ερωμένη του Μπενίτο Μουσολίνι

Η Κλαρέττα Πετάτσι γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1912. Υπήρξε ερωμένη του Μπενίτο Μουσολίνι. Στις 28 Απριλίου του 1945 εκτελέστηκε μαζί με 16 ακόμα άτομα από Ιταλούς αντάρτες και στις 28 του ίδιου μήνα τα σώματά τους κρεμάστηκαν σε δημόσια θέα στο Πιατσάλε Λορέτο (Piazzale Loreto) στο Μιλάνο για διαπόμπευση. Τα πτώματά τους τάφηκαν μετά από πολύ καιρό.

Ο Μπενίτο Αμίλκαρε Αντρέα Μουσολίνι (29 Ιουλίου 1883 – 28 Απριλίου 1945) ήταν Ιταλός πολιτικός, ιδρυτής και ηγέτης του φασιστικού κόμματος. Κυβέρνησε την Ιταλία από το 1922 έως το 1943 ως δικτάτορας, μετατρέποντάς τη σε φασιστική πολιτεία.

Υπήρξε σύμμαχος του Αδόλφου Χίτλερ και οδήγησε τη χώρα του, ως δύναμη της συμμαχίας του Άξονα, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά την είσοδο των συμμαχικών στρατευμάτων στην Ιταλία το 1943, κατέφυγε στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου με τη βοήθεια της ναζιστικής Γερμανίας ίδρυσε την επονομαζόμενη «Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία» ή «Δημοκρατία του Σαλό».

Το καθεστώς του κατέρρευσε οριστικά το 1945 και ο ίδιος εκτελέστηκε τον Απρίλιο του ίδιου έτους από Ιταλούς αντάρτες.

4. Κάρμεν Πόλο, σύζυγος του δικτάτορα Φράνκο

Η Μαρία Κάρμεν Πόλο ήταν η σύντροφος της ζωής του ισπανού δικτάτορα Φράνκο. Παντρεύτηκαν το 1923, όταν η ίδια ήταν 23 ετών και έζησαν μαζί μέχρι το θάνατο του Φρανσίσκο Φράνκο το Νοέμβριο του 1975. Στα ταξίδια του Φράνκο, ήταν πάντα μαζί του και τον στήριζε ακόμη και στις πιο ακραίες αποφάσεις του.

Ο Φρανθίσκο Φράνκο Μπααμόντε (4 Δεκεμβρίου 1892 - 20 Νοεμβρίου 1975) ήταν Ισπανός δικτάτορας, στρατιωτικός και πολιτικός. Κυβέρνησε την Ισπανία από τον Απρίλιο του 1939 έως το Νοέμβριο του 1975, έχοντας λάβει την εξουσία ύστερα από στρατιωτικό πραξικόπημα ενάντια στη Δεύτερη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία της 18ης Ιουλίου 1936 και του συνακόλουθου Εμφυλίου Πολέμου (1936-39).

5. Σαζίντα Τάλφα, σύζυγος του Σαντάμ Χουσεΐν

Η σύζυγος του ιρακινού δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν ήταν επίσης και βιολογική του ξαδέρφη!Ο γάμος τους το 1958 ήταν κανονισμένος από τις οικογένειές τους.

Ο Σαντάμ Χουσεΐν (πλήρες όνομα: Σαντάμ Χουσεΐν Αμπντ αλ Ματζιντ αλ Τικρίτι) ήταν Ιρακινός πολιτικός που κυβέρνησε το Ιράκ από το 1979 έως το 2003.

Γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1937 και εκτελέστηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 2006, μετά την καταδίκη του από ιρακινό δικαστήριο σε θάνατο δι' απαγχονισμού. Καθαιρέθηκε από την εξουσία, έπειτα από στρατιωτική επιχείρηση των Η.Π.Α. στο Ιράκ, με την κωδική ονομασία "Σοκ και δέος".

Από την ημέρα της καθαίρεσής του έως και τις 13 Δεκεμβρίου του 2003, είχε βρει καταφύγιο σε ένα δωμάτιο κάτω από το έδαφος, κοντά στην γενέτειρά του, το Τικρίτ.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ξεκίνησε δύο πολέμους. Επιτέθηκε αρχικά στο Ιράν και έπειτα στο Κουβέιτ, το 1990.

6. Κο Γιουνγκ Χι, σύζυγος του Κιμ Γιονγκ Ιλ

Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ 2ος, Ανώτατος Ηγέτης της Βορείου Κορέας και γιος του αιώνιου Προέδρου της Δημοκρατίας της χώρας Κιμ Ιλ Σονγκ, από το 1997 επιλέχθηκε για να συνεχίσει τη δυναστεία των Κιμ. Έκανε τρεις γάμους και 4 παιδιά ενώ ο τρίτος του γάμος και το μικρότερο παιδί του μοιάζουν να είναι τα πιο σημαντικά.

Η τρίτη του γυναίκα ήταν η Κιμ Γιουνκ Χι η οποία, παρά το μυστήριο που συγκεντρώνουν όλοι οι ηγέτες της Β. Κορέας, πιστεύεται ότι είχε σπουδαία επιρροή πάνω του και συχνά τον συμβούλευε και στις πολιτικές του αποφάσεις.

Η Δύση πιστεύει ότι πέθανε το 2004 από καρκίνο στο στήθος, ενώ πρόκειται για τη μητέρα του Κιμ Γιονγκ Ουν, που από το 2011 έχει την εξουσία στη χώρα.

7. Σάφια Φαρκάς, σύζυγος του Μουαμάρ Καντάφι

Η Φαρκάς είναι η χήρα του πρώην ηγέτη της Λιβύης Μουαμάρ Αλ Καντάφι και υπάρχουν δύο σενάρια για τη δική της καταγωγή: Το ένα ότι κατάγεται κι αυτή από τη Λιβύη και γεννήθηκε στην ανατολική πόλη Μπαράσα και το άλλο πως έχει βοσνιακές ρίζες, έφερε το όνομα Σοφία και γεννήθηκε στο Μόσταρ της Βοσνίας & Ερζεγοβίνης. Μαζί της ο Καντάφι είχε κάνει 7 από τα 8 παιδιά του, ενώ τον γνώρισε κοντά στο 1970, καθώς δούλευε ως νοσοκόμα και τον πέτυχε σαν ασθενή της.

Ο Μουαμάρ Μοχάμαντ Άμπου Μινιάρ αλ-Καντάφι (7 Ιουνίου 1942 - 20 Οκτωβρίου 2011) ήταν Λίβυος πολιτικός, στρατιωτικός (συνταγματάρχης), επαναστάτης, πολιτικός θεωρητικός και οραματιστής.

Καταγόταν από οικογένεια Βεδουίνων νομάδων.

8. Αμάλ Αλ Σαντά, σύζυγος του Οσάμα Μπιν Λάντεν

Η Αλ Σαντά δεν ήταν φυσικά η μοναδική σύζυγος του Μπιν Λάντεν, ωστόσο πιστεύεται ότι ήταν η αγαπημένη του. Στάθηκε δίπλα στον ιδρυτή της Αλ Κάιντα και μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, μέχρι και το θάνατό του το 2012. Μάλιστα η αγαπημένη γυναίκα του τρομοκράτη είχε τραυματιστεί στο πόδι, από τις αμερικανικές ειδικές δυνάμεις, όταν εισέβαλλαν στην οικεία τους, στο Πακιστάν. Σήμερα θεωρείται ότι ζει κρυμμένη στο Πακιστάν, όπου βρίσκεται περιορισμένη λόγω της κακής πορείας της υγείας της.

9. Ναντέζντα (Νάντια) Αλιλούγεβα, σύζυγος Ιωσήφ Στάλιν

Η πρώτη φορά που η Αλιλούγεβα συνάντησε τον Στάλιν ήταν καθώς αυτή βρισκόταν στην ηλικία των 10. Τότε ο πατέρας της, Σεργκέι Αλιλούγεβ, φιλοξενούσε στο σπίτι τους τον μελλοντικό σοβιετικό ηγέτη, όταν το είχε σκάσει από την εξορία της Σιβηρίας. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1919, μόλις ενηλικιώθηκε και ο Στάλιν είχε κλείσει τα 42, παντρεύτηκαν. Ο γάμος τους ήταν αρκετά έντονος, καθώς συνεχώς διαφωνούσαν. Σε αυτό ίσως έπαιξε ρόλο ότι έπασχε από ψυχολογικά προβλήματα που την οδήγησαν στην αυτοκτονία το 1932.

10. Κιου Πόναρι, σύζυγος του Πολ Ποτ

Η Πόναρι ήταν το ένα τέταρτο της «Συμμορίας των 4» της Καμπότζης. Τα άλλα τρία μέλη της, ήταν η αδερφή της και ο γαμπρός της και φυσικά ο σύζυγός της, Σάλοθ Σαρ, που έμεινε γνωστός ως Πολ Ποτ.

Η ανάμειξη της Πόναρι στην ανάληψη της εξουσίας της Καμπότζης από τον ίσως πιο βίαιο άνθρωπο της ιστορίας, ωστόσο, είναι σίγουρο ότι είχε σημαντικό πολιτικό ρόλο την εποχή εκείνη.

Το 1978 η Πόναρι νικήθηκε από τη σχιζοφρένεια, κάτι που οδήγησε τον Πολ Ποτ στο να τη χωρίσει και να παντρευτεί άλλη γυναίκα.

Ο Πολ Ποτ (Pol Pot, 19 Μαΐου 1925 – 15 Απριλίου 1998), επίσημο όνομα Σαλόθ Σαρ (Saloth Sâr), ήταν ο ηγέτης του κομμουνιστικού κινήματος, γνωστού ως κίνημα των «Ερυθρών Χμερ» και πρωθυπουργός της Καμπότζης την περίοδο 1976-1979.

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του έθεσε σε εφαρμογή μεθόδους κολεκτιβοποίησης στον αγροτικό τομέα, αναγκάζοντας πολίτες των αστικών περιοχών να μετεγκατασταθούν στην ύπαιθρο.

Παράγοντες όπως το χαμηλό βιοτικό επίπεδο, το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, αλλά και οι μαζικοί βασανισμοί και εκτελέσεις υπόπτων συντέλεσαν ώστε να πραγματοποιηθεί γενοκτονία στη χώρα, με νεκρούς το 21 % του πληθυσμού της χώρας (1,7 εκατ. άνθρωποι).

Πηγή φωτογραφιών: ΑΠΕ-ΜΠΕ VIA EPA