Αυτοί είναι οι 7 μύθοι για την ευτυχία που δεν πρέπει να πιστεύουμε – Τι μας συμβουλεύουν οι ψυχολόγοι (φωτό)

Σχεδόν όλοι μας πιστεύουμε σε αυτούς που αποκαλώ μύθους της ευτυχίας, σε πεποιθήσεις ότι συγκεκριμένα επιτεύγματα της ενήλικης ζωής (γάμος, παιδιά, επάγγελμα, πλούτος) θα μας κάνουν ευτυχισμένους για πάντα και ότι συγκεκριμένες αποτυχίες της ενήλικης ζωής ή δυσχέρειες (προβλήματα υγείας, διαζύγιο, οικονομικές δυσκολίες) θα μας κάνουν για πάντα δυστυχισμένους. Όμως, πολυάριθμες έρευνες αποκαλύπτουν ότι δεν υπάρχει μία μαγική φόρμουλα για την ευτυχία και κανένας σίγουρος δρόμος προς την δυστυχία.

Αντί να φέρνουν παντοτινή ευτυχία ή δυστυχία, οι σημαντικές στιγμές και τα κρίσιμα σημεία στη ζωή μας μπορεί να είναι ευκαιρίες για ανανέωση, ανάπτυξη ή ουσιαστική αλλαγή.

Γράφει η ομάδα του PsychologyNow 

Αυτό που έχει σημασία είναι πώς αντιμετωπίζουμε αυτά τα γεγονότα:

1. «Θα βρω την ευτυχία όταν παντρευτώ το κατάλληλο άτομο»

Ένας από τους πλέον διαδεδομένους μύθους για την ευτυχία είναι η άποψη ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι όταν βρούμε τον τέλειο ερωτικό σύντροφο και τον παντρευτούμε. Η ψευδής προοπτική ότι ο γάμος θα μας κάνει ευτυχισμένους δεν ισχύει, γιατί για την πλειοψηφία των ανθρώπων, αυτό θα συμβεί. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και όταν ο γάμος είναι αρχικά ικανοποιητικός, δεν θα μας κάνει απόλυτα ευτυχισμένους ή η ικανοποίηση που μας προσφέρει δεν θα διαρκέσει για το χρονικό διάστημα που πιστεύουμε.

Πράγματι, μελέτες έδειξαν ότι η τόνωση στην ευτυχία από τον γάμο διαρκεί κατά μέσο όρο μόνο δύο χρόνια. Δυστυχώς, όταν περάσουν αυτά τα δυο χρόνια και η πραγματοποίηση του στόχου μας να βρούμε τον ιδανικό σύντροφο δεν μας έκανε τόσο ευτυχισμένους όσο περιμέναμε, συχνά αισθανόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά μ’ εμάς ή ότι μάλλον είμαστε οι μοναδικοί που αισθανόμαστε έτσι.

2. «Δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένος όταν η σχέση μου έχει καταρρεύσει»

Όταν μια σοβαρή σχέση δεν πάει καλά, η αντίδρασή μας είναι συχνά υπερβολική. Ο φόβος του διαζυγίου είναι ιδιαίτερα οξύς: Αισθανόμαστε ότι δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε ευτυχισμένοι ποτέ ξανά, ότι η ζωή μας όπως την ξέρουμε έληξε. Όμως, οι άνθρωποι είναι εξαιρετικά ανθεκτικοί και η έρευνα δείχνει ότι το χαμηλότερο επίπεδο ευτυχίας έρχεται δυο χρόνια πριν το διαζύγιο. Μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη διάλυση ενός προβληματικού γάμου οι άνθρωποι είναι σημαντικά πιο ευτυχισμένοι από ότι ήταν κατά τη διάρκεια του γάμου.

3. «Χρειάζομαι έναν σύντροφο για να γίνω ευτυχισμένος/η»

Πολλοί από εμάς είμαστε πεπεισμένοι ότι η έλλειψη συντρόφου θα μας έκανε δυστυχισμένους για πάντα. Όμως, μεγάλος αριθμός μελετών δείχνουν ότι οι ελεύθεροι δεν είναι λιγότερο χαρούμενοι από τους παντρεμένους. Επίσης, οι έρευνες υποστηρίζουν και ότι οι ελεύθεροι βρίσκουν νόημα και ευτυχία σε άλλες σχέσεις και επιδιώξεις.

Δυστυχώς, η πίστη σε αυτόν τον μύθο μπορεί να αποδειχθεί τοξική: Η αδυναμία να αναγνωρίσουμε τη δύναμη της ανθεκτικότητας και τις απολαύσεις της ελευθερίας (όπως περισσότερος ελεύθερος χρόνος για να βρεθούμε με φίλους ή η ενασχόληση με προσωπικά ενδιαφέροντα και χόμπυ) μπορεί να μας οδηγήσει στον συμβιβασμό με έναν/μία ανεπαρκή σύντροφο.

4. «Όταν βρω το επάγγελμα των ονείρων μου θα γίνω ευτυχισμένος/η»

Στη ρίζα αυτού του μύθου για την ευτυχία βρίσκεται η λάθος αντίληψη ότι, παρόλο που δεν είμαστε τώρα ευτυχισμένοι, θα γίνουμε σίγουρα, όταν θα ασκούμε το επάγγελμα των ονείρων μας. Όμως αντιμετωπίζουμε πρόβλημα όταν βρίσκοντας το υποτιθέμενα τέλειο επάγγελμα ανακαλύπτουμε ότι δεν γινόμαστε τόσο ευτυχισμένοι όσο περιμέναμε και ότι αυτή η ευτυχία είναι εξαιρετικά σύντομη.

Η εξήγηση γι’ αυτήν την δυσάρεστη εμπειρία είναι η αναπόφευκτη διαδικασία της ηδονικής προσαρμογής, δηλαδή το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν την καταπληκτική ικανότητα να συνηθίζουν ή να εξοικειώνονται με τις περισσότερες αλλαγές στη ζωή τους.

Δυστυχώς, αν είμαστε πεπεισμένοι ότι κάποια συγκεκριμένη εργασία θα μας έκανε ευτυχισμένους και αυτό δεν συμβαίνει τελικά, τότε η υποτίμηση της δύναμης της ηδονικής προσαρμογής μπορεί να μας εξωθήσει να εγκαταλείψουμε μια εξαιρετική καριέρα. Συνεπώς, ένα κρίσιμο πρώτο σημείο είναι να κατανοήσουμε ότι όλοι συνηθίζουμε στο καινούριο, στον ενθουσιασμό και στις προκλήσεις ενός νέου επαγγέλματος ή επιχείρησης.

Αυτή η νέα επίγνωση μας προσφέρει μια εναλλακτική εξήγηση για την εργασιακή δυσφορία μας. Δηλαδή, μπορεί να μην υπάρχει τίποτε κακό στη δουλειά που κάνουμε ή στα κίνητρα μας ή το εργασιακό ήθος μας. Στην ουσία μπορεί απλώς να βιώνουμε μια φυσιολογική και αναμενόμενη διαδικασία.

Διαβάστε ακόμα: Το ξέρατε ότι η μουσική βοηθά στην μείωση του άγχους & του φόβου; - Μάθετε πως να αξιοποιείτε την καταπραϋντική δύναμη της (φωτό)

5. «Θα είμαι ευτυχισμένος/η όταν γίνω πλούσιος/α και επιτυχημένος/η»

Πολλοί πιστεύουμε ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι όταν θα γίνουμε επιτυχημένοι, όταν θα έχουμε φτάσει ένα συγκεκριμένο επίπεδο ευημερίας και επιτυχίας. Όμως, όταν η ευτυχία αποδεικνύεται φευγαλέα ή εφήμερη έχουμε ανάμικτα αισθήματα, απογοητευόμαστε, μπορεί ακόμη και να εμφανίσουμε κατάθλιψη. Όταν επιτύχουμε, τουλάχιστον φαινομενικά τα περισσότερα από αυτά που θέλαμε να επιτύχουμε, η ζωή μας μπορεί να γίνει βαρετή και ακόμη και άδεια. Δεν υπάρχει κάτι ακόμα για να περιμένουμε.

Πολλά εύπορα και επιτυχημένα άτομα δεν αντιλαμβάνονται αυτή τη φυσική διαδικασία της προσαρμογής και μπορεί να συμπεράνουν ότι χρειάζονται ακόμη περισσότερα χρήματα για να γίνουν πραγματικά ευτυχισμένα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι το κλειδί για την ευτυχία δεν βρίσκεται στον βαθμό της επιτυχίας μας, αλλά μάλλον στο τι κάνουμε με την επιτυχία μας. Δεν έχει να κάνει με το πόσο υψηλό είναι το εισόδημά μας, αλλά πώς το χρησιμοποιούμε.

6. «Δεν θα αναρρώσω ποτέ από αυτήν την ιατρική διάγνωση»

Όταν οι χειρότεροι φόβοι μας για την υγεία μας γίνονται πραγματικότητα, δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι θα ξεπεράσουμε το στάδιο των δακρύων και της απελπισίας. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι θα αισθανθούμε ποτέ ξανά ευτυχισμένοι. Όμως οι αντιδράσεις και τα προαισθήματά μας γι’ αυτό το χείριστο σενάριο διέπονται από έναν από τους μύθους σχετικά με την ευτυχία.

Ακόμα και ο χρόνος που θα περάσουμε με μια ασθένεια δεν θα είναι πάντα η απόλυτη δυστυχία και ματαιότητα, αλλά μπορεί πράγματι να είναι μία ουσιαστική περίοδος ανάπτυξης με εκατοντάδες μελέτες να το υποστηρίζουν.

Η επιστήμη δείχνει ότι έχουμε τη δύναμη να αποφασίσουμε το πώς αντιλαμβανόμαστε τα βιώματά μας. Σκεφτείτε ότι κάθε λεπτό της ημέρας, επιλέγετε να εστιάσετε σε κάποια πράγματα και αποφασίζετε να αγνοήσετε, να προσπεράσετε ή να αποστασιοποιηθείτε από πολλά άλλα πράγματα. Αυτό που επιλέγετε να εστιάσετε γίνεται κομμάτι της ζωής σας και τα υπόλοιπα τα αγνοείτε.

Μπορεί για παράδειγμα να πάσχετε από κάποια χρόνια ασθένεια και να περνάτε τον περισσότερο καιρό αναλογιζόμενος/η πώς κατέστρεψε τη ζωή σας ή μπορείτε να περνάτε τις μέρες σας εστιάζοντας σε δραστηριότητες για τη βελτίωση της φυσικής σας κατάστασης ή να γνωρίσετε καλύτερα τα ανίψια σας ή να συνδεθείτε με την πνευματική σας πλευρά. Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας αλλάζοντας απλώς την στάση μας απέναντι σ’ αυτήν.

7. «Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου πέρασαν»

Είτε είμαστε νέοι, μεσήλικες ή ηλικιωμένοι, η περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι η ευτυχία μειώνεται με την ηλικία, λιγοστεύει όλο και περισσότερο με κάθε δεκαετία που περνάει μέχρι που φτάνουμε στο σημείο που η ζωή μας χαρακτηρίζεται από θλίψη και απώλεια. Οπότε μπορεί να εκπλαγούμε μαθαίνοντας ότι οι έρευνες επιβεβαιώνουν κατηγορηματικά ότι πολλοί από εμάς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερο λάθος όταν συμπεραίνουμε ότι τα καλύτερα χρόνια μας πέρασαν.

Οι ηλικιωμένοι είναι στην πραγματικότητα περισσότερο ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι με τη ζωή τους από τους νεότερους ανθρώπους, βιώνουν περισσότερα θετικά συναισθήματα και λιγότερα αρνητικά και είναι περισσότερο σταθεροί συναισθηματικά και λιγότερο ευαίσθητοι στις αντιξοότητες της καθημερινής αρνητικότητας και του άγχους.

Παρόλο που είναι ακόμη ασαφές το ακριβές χρονικό σημείο της κορύφωσης της ευεξίας, τρεις πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι το αποκορύφωμα των θετικών συναισθημάτων συμβαίνει στις ηλικίες των 64, 65 και 79 ετών αντίστοιχα. Αυτό που είναι επίσης ξεκάθαρο είναι ότι η νεότητα και η αναδυόμενη ενηλικίωση δεν είναι οι πιο χαρούμενες περίοδοι της ζωής.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Όταν αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι τα χρόνια που μας έχουν απομείνει είναι περιορισμένα, αλλάζουμε ριζικά την άποψή μας για τη ζωή. Ο σύντομος χρονικός ορίζοντας μας κινητοποιεί να εστιάσουμε περισσότερο στο παρόν και να επενδύσουμε τον σχετικά περιορισμένο χρόνο και προσπάθειά μας σε πράγματα που είναι πραγματικά σημαντικά στη ζωή μας.

Οπότε, για παράδειγμα, καθώς μεγαλώνουμε οι πιο ουσιαστικές σχέσεις μας έχουν υψηλότερη προτεραιότητα σε σύγκριση με την γνωριμία με καινούριους ανθρώπους ή με την ανάληψη ρίσκων. Επενδύουμε περισσότερο σ’ αυτές τις σχέσεις και απορρίπτουμε εκείνες που δεν είναι ιδιαίτερα υποστηρικτικές για εμάς. Κατά κάποιον τρόπο γινόμαστε σοφότεροι συναισθηματικά όσο μεγαλώνουμε.

Διαβάστε ακόμα: Είστε μαζί επειδή αγαπιέστε ή σας συνδέει κάτι άλλο; - Αυτά είναι τα 3 σημάδια ότι μια σχέση βασίζεται στη μοναξιά (φωτό)