Κώστας Στούπας: Η άνετη επικράτηση του Ανδρουλάκη, δεν φαίνεται να δημιουργεί νέα δεδομένα - Μόνο η Διαμαντοπούλου θα μπορούσε να προβληματίσει τον Μητσοτάκη

Η άνετη επικράτηση του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έναντι του Χάρη Δούκα δεν φαίνεται να δημιουργεί νέα δεδομένα, τα οποία θα μπορούσαν να ανατρέψουν τις ισορροπίες στο Κέντρο, οι μετακινήσεις του οποίου αλλάζουν τους πολιτικούς συσχετισμούς.

Ο κόσμος του Κέντρου που έχει μετακινηθεί προς τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πρόσημο μεταρρυθμιστικό και μόνο κάποιο πρόσωπο με ανάλογο πολιτικό στίγμα όπως π.χ. η Άννα Διαμαντοπούλου ή (υπό προϋποθέσεις ο Π. Γερουλάνος) θα μπορούσε να τον προβληματίσει και να ανακουφίσει από τα συμπτώματα απογοήτευσης λόγω της μεταρρυθμιστικής  κόπωσης που εμφανίζει η κυβέρνηση.

Αν θα ήθελε κάποιος να προσδιορίσει το πολιτικό στίγμα των 4 πρώτων υποψηφίων για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να κάνει τις εξής παρατηρήσεις:

Γράφει ο Κώστας Στούπας στο Capital.gr

Ο Νίκος Ανδρουλάκης διαθέτει ισχυρότερη επιρροή στο μεταμνημονιακό περιορισμένο  ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ απ’ ό,τι στην κοινωνία. Προσπαθεί να εκφράσει ένα κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό προφίλ χωρίς όμως να έχει το ταλέντο να προκαλεί το ενδιαφέρον ενός ευρύτερου ακροατηρίου. Το παρουσιαστικό του δεν προσελκύει το ενδιαφέρον του "μαύρου καθρέπτη" των κοινωνικών δικτύων και των ελαφρών ΜΜΕ και ψυχαγωγίας που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διεύρυνση της  επιρροής.

Ο Χάρης Δούκας αποδεικνύεται συγκυριακή πολιτική "φούσκα", καθώς στον δήμο της Αθήνας που τον ανέδειξε στην κεντρική πολιτική σκηνή πήγε χειρότερα από τους περισσότερους αντιπάλους του. Ο κ. Δούκας προσπάθησε να προσελκύσει το ανερμάτιστο πλήθος αριστερού λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ που διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Δεν το κατάφερε και αν το κατάφερνε θα περιόριζε την όποια επιρροή του ΠΑΣΟΚ στο κέντρο.

Ο Παύλος Γερουλάνος δεν έχει διατυπώσει με την πορεία του κάποιο σαφές πολιτικό στίγμα, αλλά η αστική ευγένεια, ο λόγος, η μόρφωση και εν γένει η εμφάνιση ενός ενεργού πολίτη της μεσαίας τάξης φιλοτεχνεί ένα πολιτικό προφίλ που θα μπορούσε να αποδειχτεί και μεταρρυθμιστικό. Το προφίλ του κ. Γερουλάνου θα μπορούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον του "μαύρου καθρέπτη" που περιγράψαμε και αυτό σημαίνει πως θα μπορούσε να αυξήσει την επιρροή του ΠΑΣΟΚ προς πολλές κατευθύνσεις.

Η Άννα Διαμαντοπούλου έχει ένα σαφές μεταρρυθμιστικό πολιτικό στίγμα και μαζί με τον Ευ. Βενιζέλο και μερικά στελέχη ακόμη αποτελούν τα ερείσματα του ΠΑΣΟΚ στο κέντρο. Η κα Διαμαντοπούλου είναι η μόνη που θα μπορούσε να αποσπάσει ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία και να πλήξει τον σκληρό πυρήνα της πολιτικής κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν διαθέτει όμως επιρροή στο αριστερό κοινό.

Υπό την ανανεωμένη ηγεσία του κ. Ανδρουλάκη το ΠΑΣΟΚ θα αυξήσει τα ποσοστά του λόγω διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ και φθοράς της Νέας Δημοκρατίας. Δύσκολα μπορεί όμως να απορροφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και ικανό τμήμα από την κεντροδεξιά για να τεθεί σε τροχιά εξουσίας.

Ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ κινείται ήδη προς το ΠΑΣΟΚ, το μεγαλύτερο όμως θα αναζητήσει κάποια λαϊκίστικη αντισυστημική έκφραση με αριστερό ή δεξιό πρόσημο.

Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ μάλλον ενισχύουν το σενάριο πως η Νέα Δημοκρατία εξελίσσεται στον βασικό εκφραστή της Κεντροαριστεράς αφήνοντας περιθώρια για τη δημιουργία ενός συντηρητικού δεξιού σχηματισμού που θα αποσπάσει μέρος της Κεντροδεξιάς και την πλειοψηφία των ακροδεξιών που βρίσκουν στέγη στα μικρότερα κόμματα του χώρου.

Το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο της ανάδειξης ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ήταν οι σαφείς και ακραίες διαφοροποιήσεις μεταξύ των εκλογέων της επαρχίας και των μεγάλων αστικών κέντρων. Τέτοιες διαφοροποιήσεις παρατηρούνται και στο ευρύτερο πολιτικό τοπίο και φαίνεται και στα ισχυρά ποσοστά που λαμβάνουν τα ακροδεξιά κόμματα στη  βόρεια Ελλάδα.

Τέτοιου είδους διαφοροποιήσεις μεταξύ επαρχίας και αστικών κέντρων παρατηρούνται και στις ΗΠΑ, με τον Τραμπ να κερδίζει στους μη αστικούς πληθυσμούς και η υποψήφια των Δημοκρατικών στους αστικούς. Επίσης το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στη Γαλλία αν προσέξει κάποιος πού εμφανίζεται ενισχυμένο το κόμμα της Λεπέν.

Η διαφοροποίηση αυτής μεταξύ επαρχίας και αστικών κέντρων έχει γενικότερο ενδιαφέρον, καθώς οι πληθυσμοί των δύο αυτών γεωγραφικών κατηγοριών παρουσιάζουν πολιτισμικές αποκλίσεις που μπορεί δυνητικά να ξεπεράσουν ακόμη τις διαφορές π.χ. μεταξύ δυο διαφορετικών  εθνών. Τούτο όμως δεν είναι του παρόντος.

Το συμπέρασμα από το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης του ΠΑΣΟΚ είναι πως το άλλοτε κραταιό κόμμα αντί της εξωστρέφειας και της επινόησης της κεντροαριστεράς του σήμερα, επέλεξε την εσωστρέφεια ευελπιστώντας η ΝΔ να πέσει σαν ώριμο φρούτο και όχι τη δημιουργία ισχυρής εναλλακτικής προοπτικής.

Τουτέστιν, όπως θα έλεγαν και οι οπαδοί του ’80 και του ’90, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ...