Story of the Day: Μητέρα γέννησε τρίδυμα & έπεσε σε κώμα για 6 μέρες - Ξύπνησε αλλά δε θυμόταν τον τοκετό

Για μήνες μετά την είδηση ότι η Μαρίσα Κρίστι και ο σύζυγός της, Ντίλαν, περίμεναν τρίδυμα, ο Ντίλαν ένιωθε νευρικός στη σκέψη να φροντίζει τρία βρέφη μαζί με τον τετράχρονο γιο τους, Γκρέισον.

«Ήμουν σαν να λέω, Θεέ μου, αυτό συμβαίνει πραγματικά», λέει ο Ντίλαν, 30 ετών, από το Tomball του Τέξας, στο PEOPLE.

«Όταν πλησιάζαμε στην ημερομηνία, ηρέμησα λίγο. Είναι ένα από εκείνα τα πράγματα που δεν μπορείς να προετοιμαστείς πλήρως.»

Το πρωί της 21ης Αυγούστου 2024, όταν η Μαρίσα, 30 ετών, γέννησε υγιή κορίτσια – τη Σάρλοτ, την Κένταλ και την Κόλινς – με προγραμματισμένη καισαρική στο Memorial Hermann The Woodlands Medical Center, ο Ντίλαν ένιωσε ανακούφιση.

«Φίλησα τη Μαρίσα και της είπα πόσο περήφανος ήμουν γι’ αυτήν», θυμάται.

«Οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας συγχαίρανε, μοιραζόμασταν αυτή τη συγκινητική στιγμή, και μια νοσοκόμα είπε: ‘Μπαμπά, τράβηξε φωτογραφίες των κοριτσιών.’»

Αλλά η φωτογραφία αυτή δεν τραβήχτηκε ποτέ...

Μέσα σε δευτερόλεπτα, «Η Μαρίσα ανασηκώθηκε από το κρεβάτι, σήκωσε και τα δύο της χέρια και έκανε έναν ήχο. Τα ζωτικά της σημεία έγιναν εξαιρετικά ανώμαλα», λέει η Δρ. Άμπερ Σάμιουελ, ιατρός της Μαρίσα.

«Δεν ανέπνεε,» προσθέτει η Σάμιουελ, «και δεν είχε καρδιακό παλμό. Εκείνη τη στιγμή αναγνωρίσαμε ότι πρόκειται για εμβολή αμνιακού υγρού (AFE), γιατί τίποτα άλλο δεν μοιάζει έτσι.»

Πρόκειται για μια εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή που επηρεάζει 1 στις 40.000 γεννήσεις και συμβαίνει όταν το αμνιακό υγρό εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος της μητέρας κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τον τοκετό.

Η AFE έχει ποσοστό θνησιμότητας έως και 80%, αναφέρει η Σάμιουελ. «Δεν ξέρουμε γιατί συμβαίνει,» προσθέτει. «Κανείς δεν το έχει κατανοήσει πλήρως.»

Για τα επόμενα 45 λεπτά, η ιατρική ομάδα εκτελούσε θωρακικές συμπιέσεις, και η Μαρίσα υπέστη καρδιακή ανακοπή πολλές φορές.

Ο Ντίλαν, που παρακολουθούσε με τρόμο, το περιγράφει ως «τη πιο τρομακτική στιγμή της ζωής μου.»

Οι γιατροί έβαλαν τελικά τη Μαρίσα σε ένα είδος μηχανικής υποστήριξης που λέγεται ECMO, το οποίο αντλεί αίμα μέσω μηχανής καρδιάς-πνευμόνων για να τη διατηρήσει ζωντανή. Υπέστη επίσης σωτήρια υστερεκτομή λόγω ανεξέλεγκτης αιμορραγίας.

Κανείς, όμως, δεν ήξερε αν θα επιβίωνε. Και αν επιβίωνε, θα είχε πλήρη εγκεφαλική λειτουργία;

«Δεν κοιμόμουν για εβδομάδες,» λέει η γιατρός της στο PEOPLE. «Είμαι σίγουρη ότι ούτε ο σύζυγός της κοιμόταν.»

Όταν η Μαρίσα ξύπνησε από το ιατρικά επαγόμενο κώμα έξι ημέρες μετά τη γέννα, δεν είχε καμία ανάμνηση του τοκετού.

«Θυμάμαι να είναι ο Ντίλαν εκεί και να μου λέει ότι τα κορίτσια είναι καλά, είναι εδώ,» λέει η Μαρίσα. «Νόμιζα ότι είχα ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ήταν τρομακτικό.»

Μετά από δύο εβδομάδες στο νοσοκομείο, η Μαρίσα, εξασθενημένη, βγήκε περπατώντας υπό τα χειροκροτήματα του προσωπικού.

«Δεν ξέραμε αν υπήρχε εγκεφαλική βλάβη, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, ήταν προσευχή μετά την προσευχή που απαντήθηκε,» προσθέτει ο Ντίλαν.

Η Μαρίσα πλέον είναι «πολύ καλά, αναρρώνει όσο μπορεί κάποιος μετά από τέτοιο τραύμα,» σύμφωνα με τη γιατρό της.

Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, φίλοι από την εκκλησία και η οικογένειά τους βοήθησαν στη φροντίδα του Γκρέισον.

«Ολόκληρη η κοινότητά μας ήταν η μεγαλύτερη σωτηρία μας,» λέει η Μαρίσα.

Οι γονείς του Ντίλαν και στενοί φίλοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν την οικογένεια, προσφέροντας νυχτερινή βοήθεια για τη φροντίδα των τριδύμων.

Η Μαρίσα, που αγαπάει τη γυμναστική με βάρη, επέστρεψε στο γυμναστήριό της, πάντα με τα τρίδυμα.

«Είναι ήδη πολύ δημοφιλή εκεί,» λέει.

Ωστόσο, η ψυχική ανάρρωση είναι πιο δύσκολη.

«Ήμουν ανίδεη για το τι θα μπορούσε να συμβεί,» λέει. «Τώρα δεν περνάει μέρα που να μη σκέφτομαι τη στιγμή εκείνη.»

Οι επισκέψεις στο νοσοκομείο προκαλούν άγχος, αλλά η Μαρίσα νιώθει ευγνωμοσύνη για το προσωπικό που της έσωσε τη ζωή.

«Αν δεν ήταν αυτοί,» λέει, «δεν θα ήμουν ζωντανή σήμερα.»

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, η οικογένεια γιόρτασε την ευλογία των μωρών στην εκκλησία, περιτριγυρισμένη από αγαπημένους.

«Ήταν ένα πολύ γλυκό Χριστούγεννα,» λέει η Μαρίσα. «Είμαι απίστευτα ευγνώμων.»