Δύσκολη μέρα: Αποχαιρετάμε και τον αιθουσάρχη του ΤΡΙΑΝΟΝ Λεωνίδα Παπαγεωργίου, που και αυτός σκοτώθηκε με τη μηχανή του - Ένα συγκλονιστικό κείμενο αποχαιρετισμού!

Ο ιδιοκτήτης του εμβληματικού κινηματογράφου τέχνης έφυγε σε ηλικία μόλις 52 χρονών από τη ζωή. Διαβάστε το συγκινητικό αυτοβιογραφικό κείμενο που έγραψε ως guest editor στο «Αθηνόραμα» τον Δεκέμβριο του 2011.
 



Σοκαρισμένη είναι η ελληνική κινηματογραφική κοινότητα από τον ξαφνικό χαμό του Λεωνίδα Παπαγεωργίου. Ο 52χρονος διανομέας και αιθουσάρχης του Τριανόν έπεσε θύμα τροχαίου τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 31/3, την ώρα που οδηγούσε τη μηχανή του στην Πατησίων. Ο Λεωνίδας Παπαγεωργίου τα τελευταία είκοσι χρόνια υπηρέτησε με την art εταιρία διανομής του 2-1-0 Films και το Τριανόν, την αίθουσα-καμάρι του, το καλλιτεχνικό κινηματογραφικό του όραμα. Κόντρα στον αυξανόμενο ανταγωνισμό και το δυσχερές οικονομικό περιβάλλον των τελευταίων χρόνων, ο 52χρονος αιθουσάρχης κατάφερε να κρατήσει, με υψηλό φυσικά κόστος, ζωντανό το σινεμά σε μια πάλαι ποτέ κραταιά αθηναϊκή κινηματογραφική πιάτσα που αργόσβηνε. Η κηδεία του έγινε στην γενέτειρά του, το Λεωνίδιο την Πέμπτη 3 Απριλίου.

Διαβάστε παρακάτω το συγκινητικό αυτοβιογραφικό κείμενο που έγραψε ως guest editor στο «α» τον Δεκέμβριο του 2011, μιλώντας για την αγωνιώδη προσπάθειά του να κρατήσει ανοιχτό τον εμβληματικό κινηματογράφο τέχνης Τριανόν.

«Όταν πριν από 20 χρόνια εγκατέλειπα τις σπουδές μου (έμεναν 5 μαθήματα για το πτυχίο Ιατρικής ), γνώριζα καλά ότι θα ζούσα με λιγότερα, αλλά κάνοντας αυτό που στο μικρό διάστημα μερικής εμπλοκής μου είχε ήδη κερδίσει την καρδιά μου. Η διαχείριση ενός κινηματογράφου είναι μια καθημερινή και αποκλειστική απασχόληση, πολλές φορές με σκληρή χειρωνακτική δουλειά. Όταν μάλιστα θέλεις να επιλέγεις τις ταινίες που προτείνεις στο κοινό σου, ο δρόμος γίνεται δύσβατος, αλλά η ικανοποίηση αγγίζει την ευτυχία! Με αργά βήματα μετέτρεψα το χρεωμένο Τριανόν, που παρέλαβα από την οικογένειά μου, σε καταξιωμένο arthouse κινηματογράφο ο οποίος πέτυχε να «παντρέψει» κι άλλες τέχνες με το σινεμά. Είχα σημαντική βοήθεια από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αλλά και ηθική αρωγή από τον Μάνο Ευστρατιάδη στο ξεκίνημα του Filmcenter το 2000. Έμπνευση διοχέτευε διαρκώς ο ακούραστος Γιώργος Κουρουπός, καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Η επαφή με τους μουσικούς και το πρόγραμμα «Μουσική και Κινηματογράφος» με γέμιζε περηφάνια, γιατί είχαμε έτσι την ευκαιρία να προβάλλουμε και μερικά πραγματικά σπάνια αριστουργήματα. Από την αρχή με απασχολούσε το κινηματογραφικό πρόγραμμα, γιατί είναι έτσι διαμορφωμένες οι συνθήκες της διανομής στη χώρα μας που είναι αδύνατον ένας κινηματογράφος να επιλέγει τις ταινίες που παίζει σε ποσοστό πάνω από 50%. Το 2005 πήρα και το γειτονικό Ίλιον για να έχω πιο πολλές επιλογές κι έτσι το δρομολόγιο Κοδριγκτώνος-Τροίας έγινε η καθημερινή μου γυμναστική (πόρτα στο Τριανόν, ταμείο στο Ίλιον, ενίοτε και καμπίνα! ).

Με τον Αντρέα Σωτηρακόπουλο του Μικρόκοσμου δημιουργήσαμε την 2-1-0 Films και προσπαθήσαμε να αλλάξουμε τα δεδομένα. Κάτι καταφέραμε, αλλά βασικά μάθαμε τους λόγους για τους οποίους η εγχώρια αγορά λειτουργεί έτσι και φυσικά το πληρώσαμε ακριβά! Εδώ και δύο χρόνια, χωρίς την αρωγή του ΕΚΚ και σε συνθήκες κρίσης, η διαχείριση του Τριανόν έγινε εξαιρετικά δύσκολη. Έκλεισα το Ίλιον (μου λείπει αφάνταστα ), έπεσα σε κατάθλιψη, προσπάθησα να φύγω κι από το Τριανόν. Εδώ όμως βρίσκονται οι δικές μου Θερμοπύλες. Εδώ γνώρισα τη γυναίκα μου, που όχι μόνο με ανέχεται ακόμα, αλλά μου γέννησε και τρία αγόρια. Η Κλαούντια Κάιμελ, ζωγράφος, ήρθε για λίγα μεροκάματα στο ταμείο του κινηματογράφου και πήρε μόνιμη θέση στην καρδιά μου. Πρέπει να πολεμήσω λοιπόν. Έχω μεγάλη συμπαράσταση από πολλούς «πελάτες» της γειτονιάς και με τη δική τους υποστήριξη συνεχίζω. Κι όχι απλά και μίζερα, με μια μεγάλη γιορτή! Η ιδέα γεννήθηκε σε μια κουβέντα με τη Μαρίζα Κωχ κατά τη διάρκεια των προβών της για την παιδική παράσταση «Το Πάπλωμα με τα Χρυσά Κουδούνια», την οποία φιλοξενούμε στο Τριανόν κάθε Κυριακή στις 4 μ.μ. Έτσι άνοιξε ο κύκλος για μια σειρά εκδηλώσεων με σημαντικούς καλλιτέχνες από το χώρο της μουσικής, του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γιορτάζουμε τη ζωή μας λοιπόν και το φωνάζουμε!»