Λιώνουν σαν κεριά οι μικρομεσαίοι... - Ένα άρθρο του Γιώργου Κράλογλου

Του Γιώργου Κράλογλου

Τα χειρότερα για την βαριά βιομηχανία της χώρας έρχονται. Τα μαντάτα θα ακουστούν σύντομα... Δυσάρεστα αλλά "συμβατά"... με την ελληνική σοβιετία. Σειρά έχει η "σωτηρία" των μικρομεσαίων όπου κυβερνητικοί σχεδιασμοί και οράματα θα αποδειχθούν φιάσκο. Γιατί όταν "ψηλαφίσουν" την "ραχοκοκαλιά" της μεταποίησης, τους μικρομεσαίους, θα βρουν μόνο "ασπόνδυλα φαντάσματα".

Τα "φαντάσματα" που δημιούργησαν οι "σωτήριες" πολιτικές όλων των κυβερνήσεων της 35ετίας.

Οι "πολιτικές διάσωσης και εξυγίανσης" που ξεκίνησαν με τον "μικρομεσαίωνα" του ΠΑΣΟΚ... Τότε που οι μικρομεσαίοι της χώρας δέχθηκαν "πισώπλατα" άνισο ανταγωνισμό ακόμη και από τις 40 κρατικές (πρώην ιδιωτικές προβληματικές του ΟΑΕ) επιχειρήσεις παραγωγής από ρούχα, παπούτσια, χαλιά, κοσμήματα, στρατιωτικά είδη και ρουχισμό μέχρι κρασιά, ούζο και καφέ... Τις επιχειρήσεις εκτροφεία της νομενκλατούρας που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι με 3,5 δισ. δραχμές.

"Πολιτικές σωτηρίας" που εφαρμόσθηκαν και από την Νέα Δημοκρατία τόσο του κ. Μητσοτάκη, με την πλήρη διατήρηση των κρατικών προβληματικών, όσο και του κ. Καραμανλή που εξίσωσε φορολογικά, χρηματοδοτικά, λογιστικά και αδειοδοτικά τα μικρά εργαστήρια (με 5-6 εργάτες) με μεγάλες βιομηχανίες.

Η τακτική εξίσωσης που τις εξόντωνε βήμα-βήμα αφού υποχρέωνε μικρές βιοτεχνίες να φορολογούνται με κλίμακες βαριάς βιομηχανίας και να κρατούν φορολογικά στοιχεία επιπέδου πολυεθνικής εταιρίας...

Τις υποχρέωσε (από τότε) να υποβάλλουν μελέτες επί μελετών για να αποδείξουν αν ανήκουν στην υψηλή ή την μέση ή την χαμηλή όχληση από περιβαλλοντικής πλευράς.

Και όλα αυτά για να τους δώσει μια άδεια, κουρελόχαρτο, που μπορεί όποτε θέλει να αγνοήσει ο Δήμαρχος της περιοχής ή κάποιοι οικοπεδοφάγοι που παριστάνουν τους οικολόγους.

Σημειώστε ότι το μεγαλύτερο μέρος των, νομίμων, βιοτεχνιών της Αττικής χάνει τις άδειές του το 2014 σύμφωνα με νομοθεσία του υπουργείου Ανάπτυξης που ψηφίσθηκε (επί υπουργίας Μιχ. Χρυσοχοϊδη) για την διευκόλυνση των επενδύσεων εκσυγχρονισμού!!!

Θα μείνουν όμως, στο λεκανοπέδιο, οι πάνω από 5.000 βιοτεχνικές επιχειρήσεις που λειτουργούν, χωρίς άδεια!!! Πρόκειται για όλες εκείνες τις βιοτεχνίες που δεν μπόρεσαν να βγάλουν άκρη με το δαιδαλώδες σύστημα μελετών, πιστοποιητικών και εγγράφων που ζητούν τα αρμόδια υπουργεία από το 1984 μέχρι και σήμερα.

Και για να επανέλθω στις πολιτικές εξίσωσης υπενθυμίζω ότι για την υπαγωγή (παλαιότερα) στο "σωτήριο" ΤΕΜΠΜΕ και σήμερα στο ΕΣΠΑ και στα Περιφερειακά Προγράμματα στέλνουν και τις βιοτεχνίες στις Τράπεζες οι οποίες τους ζητούν (Τράπεζες είναι άλλωστε) να υποθηκεύσουν μέχρι και τους οικογενειακούς τους τάφους... για να υπαχθούν στα μέτρα.

Την ίδια στιγμή το υπουργείο Ανάπτυξης γνωρίζει (από σχετική μελέτη του ΒΕΑ) ότι στους 100 βιοτέχνες οι 40 δεν έχουν ιδέα ούτε για τα ευνοϊκά προγράμματα ούτε για τις ευνοϊκές χρηματοδοτήσεις που ισχύουν.

Από αυτούς δε μόνο 20 είναι σε θέση να τα καταλάβουν (ακόμη και αν τους εξηγήσουν οι υπάλληλοι των Τραπεζών) λόγω της πολυπλοκότητας του συστήματος και των γραφειοκρατικών διαδικασιών...

Σήμερα δε που ετοιμάζονται (;) νέα "σωτήρια" σχέδια "διάσωσης" των μικρομεσαίων η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Ελλάδος (η ΓΣΒΕΕ) τους εξηγεί (βάσει συγκεκριμένων ερευνών του Φεβρουαρίου) ότι:

- Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται σε ταμειακή ασφυξία, καθώς η πλειοψηφία έχει ήδη αποσύρει από το τραπεζικό σύστημα και τα τελευταία κεφάλαια που διέθετε ως αποθεματικό ασφαλείας, προκειμένου να καλύψουν υποχρεώσεις τους.

- 1 στις 4 επιχειρήσεις, δηλαδή 180.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να κλείσουν μέσα στη χρονιά, ενώ επίσης εκτιμάται ότι από αυτές θα βάλουν λουκέτο, τουλάχιστον 61.200. Kι η εξέλιξη αυτή μεταφράζεται  σε απώλειες άνω των 500.000 θέσεων εργασίας.

- Το 2011 οι συνολικές απώλειες στις θέσεις απασχόλησης ξεπέρασαν τις 150.000 εκ των οποίων 65.000 θέσεις μισθωτής εργασίας.

Είναι δε κωμικοτραγικό να μιλάμε για σχέδια «σωτηρίας» των μικρομεσαίων που ενώ δέχθηκαν όλο τον πόλεμο ανταγωνισμού από τις χώρες χαμηλού κόστους (Κίνα, Μπαγκλαντές, Τουρκία κ.λ.π.) και έχουν κυριολεκτικά στεγνώσει από έλλειψη ρευστότητας η κυβέρνηση τους «βραβεύει» με αύξηση της φορολόγησής τους στο 35%, με ανυπαρξία δανεισμού και με αυξήσεις των κρατικών τιμολογίων (ρεύμα, φυσικό αέριο) που επηρεάζουν την παραγωγή.


Πηγή: www.capital.gr