Ταινίες της εβδομάδας με το κινηματογραφικό αντίο του αδικοχαμένου Πολ Γουώκερ, την Αντζελίνα Τζολί να γίνεται κακιά μάγισσα & τον Μάικλ Κέιν να ζει τον τελευταίο του έρωτα στο Παρίσι (φωτό & βίντεο)

Η κακιά μάγισσα της «Ωραίας Κοιμωμένης» δανείζεται την σαγηνευτική μορφή της Αντζελίνα Τζολί σε μια υπερπαραγωγή της Disney, δύο ιερωμένοι δίνουν άνιση μάχη σε μια δραματική ταινία από την Αργεντινή και ένας ηλικιωμένος άνδρας ζει τον τελευταίο του έρωτα στο Παρίσι. Επίσης, η Ζιλί Ντελπί, πρωταγωνίστρια και σκηνοθέτις μιας κομεντί και ο Πολ Ουόκερ στην ύστατη εμφάνισή του.
 

Maleficent ** ½
(και σε 3D)
Φαντασίας- Διάρκεια 135’

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Στρόμπεργκ
Παίζουν: Αντζελίνα Τζολί, Σάρλτο Κόπλεϊ, Ελ Φάνινγκ, Σαμ Ράιλι, Ιμέλντα Στόντον, Λέσλι Μάνβιλ

Ένα χολιγουντιανό παραμύθι προτάσσουμε στην στήλη της κινηματογραφικής κριτικής, όχι επειδή είναι η καλύτερη ταινία της εβδομάδας, αλλά επειδή διαθέτει μεγαλύτερη ψυχαγωγική αξία από ό,τι το αργεντίνικο «διαμαντάκι» που παρουσιάζουμε αμέσως παρακάτω.  Μας το επιβάλλει η ανάγκη για «απόδραση» του θεατή επί ένα δίωρο, απόλυτα σεβαστή στους δύσκολους καιρούς μας.



Αναθεωρητική η άποψη των δημιουργών αυτής της παραγωγής της Disney για τη Μαλέφισεντ, την κακιά μάγισσα της «Ωραίας Κοιμωμένης» (1959), της ίδιας εταιρείας.

Σαν κοριτσάκι, είναι μια χαρούμενη, παιχνιδιάρα νεραϊδούλα του δάσους. Η καρδιά της σκληραίνει σαν πέτρα, όταν ο βασιλικός στρατός επιχειρεί να καταστρέψει τον κόσμο των ξωτικών. Οπότε η Μαλέφισεντ μεταμορφώνεται σε ένα δαιμονικό, εκδικητικό πλάσμα που καταριέται τη νεογέννητη κόρη του νέου μονάρχη. Όταν θα γίνει δεκάξι χρόνων, η πριγκίπισσα θα τρυπηθεί από ένα αδράχτι και θα πέσει σε έναν ύπνο που μοιάζει με θάνατο, από όπου θα την ξυπνήσει το φιλί της αληθινής αγάπης.

Ο βασιλιάς φυγαδεύει την κορούλα του, εξαφανίζει όλους τους αργαλειούς και διατάζει την εξόντωση της μάγισσας. Όλα αυτά -γνωστά από το κλασικό παραμύθι του Σαρλ Περό σε παραλλαγή των αδελφών Γκριμ- τα ανατρέπει η πάλη Καλού-Κακού που μαίνεται μέσα στην σκοτεινή ψυχή της ηρωίδας.

Η Μαλέφισεντ παρακολουθεί από κοντά το μεγάλωμα της μικρής ξανθομαλλούσας και δεν μένει ανεπηρέαστη από την αθωότητά της. Το τι υπερισχύει τελικά, αυτό αποτελεί σεναριακή έκπληξη την οποία δεν θέλουμε να χαλάσουμε. Το σίγουρο είναι ότι η ταινία αξίζει το αντίτιμο του εισιτηρίου.

Ατμοσφαιρική, μαγευτική σε κάποια σημεία, γεμάτη δραματικές συγκρούσεις και θεαματικές μάχες, χωρίς κατάχρηση ψηφιακών εφέ και με την Αντζελίνα Τζολί να κυριαρχεί με την εντυπωσιακή παρουσία της (υπερμεγέθη κέρατα, υπερτονισμένα ζυγωματικά και διαπεραστικό βλέμμα) και την ισορροπημένη ερμηνεία της. Μία μάγισσα σχεδόν μόνη ενάντια στο απόλυτο Κακό, που, σύμφωνα με αυτή τη νέα εκδοχή, δεν είναι άλλο από την ανθρώπινη εξουσία.
 
Λευκός ελέφαντας *** ½
(Elefante Blanco)
Κοινωνική – Διάρκεια 105’

Σκηνοθεσία: Πάμπλο Τραπέρο
Παίζουν: Ρικάρντο Ντάριν, Ζερεμί Ρενιέ, Μαρτίνα Γκούσμαν

Το είδωλο της αργεντίνικης κοινωνίας φαντάζει αποκρουστικό σε αυτή την ταινία-καθρέφτη μιας αδυσώπητης πραγματικότητας. Άθλιες παραγκουπόλεις, κυβερνημένες από τα τοπικά καρτέλ της ηρωίνης. Ανήλικα «βαποράκια» και ταυτόχρονα χρήστες. Κρατική αδιαφορία, αστυνομική αυθαιρεσία και φτώχεια αδιανόητη, ακόμη και για ένα λαό σε βαθιά κρίση, όπως ο δικός μας. Άνθρωποι μέσα στα σκουπίδια.



Ανθρώπινα σκουπίδια. Η μπόχα από τη σαπίλα φτάνει ως τον ουρανό. Μάταια στρέφουν τα μάτια τους προς τα επάνω, δυο ιδεαλιστές παπάδες που παλεύουν για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης σε μια φαβέλα του Μπουένος Άϊρες. Ο Τζουλιάν και ο Νικολά – συνειδητοποιημένοι ακτιβιστές, ουδεμία σχέση έχοντες με βολεμένους κληρικούς- συμμερίζονται την απόγνωση των κατοίκων, όταν κόβονται απότομα τα κονδύλια για το οικιστικό πρόγραμμα και σβήνουν οι ελπίδες για μία αξιοπρεπή στέγαση.

Ο ένας κινητοποιεί τον επίσκοπο και τις δημοτικές αρχές, ο άλλος βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά της Λουτσιάνα, μιας άθεης κοινωνικής λειτουργού. Και διαπράττει το μοιραίο λάθος να ανακατευθεί στον πόλεμο μεταξύ δυο αντίπαλων συμμοριών, παρασύροντας τους συντρόφους του ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά.

Η κοινωνία και οι ήρωες, στα όριά τους. Υπαρξιακά αδιέξοδα που αγγίζουν το μελό. Την ολίσθηση από την πολιτική καταγγελία στο δακρύβρεκτο δράμα εμποδίζει με το στιβαρό του σκηνοθετικό χέρι ο Πάμπλο Τραπέρο. Τοποθετώντας τη δράση μέσα σε μια πραγματική παραγκούπολη, χρησιμοποιώντας τους ντόπιους σε δεύτερους ρόλους και ως κομπάρσους και υιοθετώντας ένα ντοκιμαντερίστικο στιλ, με την αεικίνητη κάμερα να εισχωρεί παντού και να καταγράφει την κάθε ασχήμια. Απόλυτα πειστικός ως πάσχων ήρωας, που διατηρεί με το ζόρι την πίστη του σε Θεό και ανθρώπους, ο Ρικάρντο Ντάριν (« Το μυστικό στα μάτια της»). Δυνατό έργο, αυθεντικό, τολμηρό και άμεσο. Η καλύτερη ταινία του επταήμερου.
 
Απρόσμενος έρωτας ** ½
(Mr. Morgan’s last love)
Δραματική – Διάρκεια 116’

Σκηνοθεσία: Σάντρα Νέτελμπεκ
Παίζουν: Μάικλ Κέιν, Κλεμάνς Ποεζί, Τζάστιν Κερκ, Μισέλ Γκοντέ, Τζέιν Αλεξάντερ

Ένας συγκινητικός Μάικλ Κέιν συναντά τον τελευταίο έρωτα της ζωής του στο Παρίσι. Ο 81χρονος Βρετανός ηθοποιός υποδύεται τον Ματ Μόργκαν, συνταξιούχο πανεπιστημιακό καθηγητή, απομονωμένο σε ένα παλιό διαμέρισμα μετά τον θάνατο της πολυαγαπημένης του συζύγου.



Η συμπτωματική γνωριμία με την Πολίν, μια νεαρή δασκάλα χορού, θα τον κάνει να ξανανιώσει. Του θυμίζει την πεθαμένη γυναίκα του. Της θυμίζει τον νεκρό της πατέρα. Εκείνος την ερωτεύεται. Εκείνη του χαρίζει όλη της τη στοργή. Όταν τον πνίγει ο ανέκφραστος έρωτάς του για την Πολίν, ο Ματ αποπειράται να αυτοκτονήσει. Σπεύδει από την Αμερική στο Παρίσι, ο γιος του και ξεκαθαρίζονται εκκρεμότητες με τον πατέρα του.

Ακολουθεί ερωτική αντιζηλία, με φόντο ένα καρτποσταλικά κινηματογραφημένο Παρίσι, πανέμορφο σκηνικό μιας τρυφερής, αλλά φλύαρης ταινίας. Το διάχυτο συναίσθημα, οι λεπτές ψυχολογικές διακυμάνσεις και οι καλές ερμηνείες δεν αντισταθμίζουν, δυστυχώς, τη βραδύτητα της αφήγησης, κάποιες περιττές, κατά τη γνώμη μας, σκηνές και τους υπερβολικά ήπιους τόνους. Την υποτονικότητα σπάζουν κάπως τα σποραδικά ξεσπάσματα του ήρωα, ειδικότητα του Μάικλ Κέιν.
 
2 μέρες στη Νέα Υόρκη **
(2 days in New York)
Κομεντί – Διάρκεια 96’

Σκηνοθεσία: Ζιλί Ντελπί
Παίζουν: Ζιλί Ντελπί, Κρις Ροκ, Αλμπέρ Ντελπί, Αλεξιά Λαντό, Άλεξ Ναόν, Ντίλαν Μπέικερ

Φιλόδοξο ξάνοιγμα της Ζιλί Ντελπί, πέρα από τις δυνατότητές της. Εκτός του ό,τι είναι σκηνοθέτης, συνσεναριογράφος, συμπαραγωγός και έχει γράψει τη μουσική επένδυση αυτής της κομεντί (γαλλογερμανοβελγικής παραγωγής), πρωταγωνιστεί ξανά στον ρόλο της Μαριόν, που την πρωτογνωρίσαμε στο “2 days in Paris” (2007), δικής της πάλι σκηνοθεσίας.



Τη νευρωτική όμως συμπαθέστατη κατά τ’ άλλα ηρωίδα επισκέπτονται συγγενείς της από τη Γαλλία για να παρευρεθούν στην επικείμενη έκθεση φωτογραφίας της σε νεοϋορκέζικη γκαλερί: ο πατέρας της ο Ζανό, κλασικός μποέμ που δε μιλάει λέξη αγγλικά, η τρελούτσικη αδελφή της, η Ροζ, και ο κουτοπόνηρος φίλος της Ροζ, ο Μανού. Τρεις απαράδεκτοι τύποι που θα φέρουν το χάος στη ζωή της Μαριόν και θα απειλήσουν τη σχέση της με τον μαύρο εραστή της.

Η πλάκα που «βγάζει» η σύγκρουση μεταξύ εθνικών στερεοτύπων (ρυπαροί, σεξομανείς και αγενείς Γάλλοι εναντίον πολιτικώς ορθών Αμερικανών) ξεθυμαίνει σύντομα ύστερα από άνοστα και επαναλαμβανόμενα αστειάκια επιπέδου ελληνικής βιντεοταινίας του ’80. Εμφανώς αναποφάσιστη σχετικά με το ύφος της ταινίας, η Ντελπί ανακατεύει φύρδην μύγδην τη φάρσα με τη δραματική κομεντί τύπου Γούντι Άλεν, καταλήγοντας σε πρωτοφανές αλαλούμ.
 
Brick Mansions **
Περιπέτεια – Διάρκεια 90’

Σκηνοθεσία: Καμίλ Ντελαμάρ
Παίζουν: Πολ Ουόκερ, Ντέιβιντ Μπελ, RZA, Καταρίνα Ντενίς

Θορυβώδης περιπέτεια με ξέφρενη δράση, αφιερωμένη στη μνήμη του πρωταγωνιστή της. Ο Πολ Ουόκερ σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 2013, στα σαράντα του χρόνια, τρέχοντας ιλιγγιωδώς, όπως οι ήρωες που υποδύθηκε. Εδώ ερμηνεύει ένα μυστικό αστυνομικό που εισδύει σε ένα γκέτο του Ντιτρόιτ προκειμένου να εξουδετερώσει ένα θανάσιμο για την πόλη κίνδυνο.



Αναπάντεχος σύμμαχός του, ένας παράνομος, άσσος των πολεμικών τεχνών. Τα δυο εφτάψυχα παλληκάρια τα βάζουν με ολόκληρη συμμορία, σε σκηνές εμπνευσμένες από τρελά καρτούν του ’60 και του ’70, παραμένοντας όρθιοι, ενώ οι άλλοι αποδεκατίζονται σαν μύγες. Εκατό τοις εκατό αγορίστικη ταινία. Χάρη στους ραγδαίους ρυθμούς της, δεν προλαβαίνεις να ενοχληθείς από τις απιθανότητες.

ΑΠΕ - ΜΠΕ