Ψάχνετε για κάτι διαφορετικό; Δικά σας τα 6 πιο εναλλακτικά νησιά του Αιγαίου για να επιλέξετε! (φωτό)

Δεν υπάρχει λόγος να λοξοδρομήσουμε προς τα μεγάλα νησιά. Ξενιτευόμαστε σε ανέπαφες στεριές της επαγγελίας. Ξυπνάμε μέσα στη νύχτα. Ήρεμοι, επειδή απλά, έχει φεγγάρι. Ναρκωμένοι από το ιώδιο της θάλασσας, έχοντας στα χείλη τη γεύση από το δέρμα του Οδυσσέα. Όλα τα άλλα τα έχει καταπιεί η θάλασσα.

Δεν υπάρχει λόγος να λοξοδρομήσουμε προς τα μεγάλα νησιά. Ξενιτευόμαστε σε ανέπαφες στεριές της επαγγελίας. Ξυπνάμε μέσα στη νύχτα. Ήρεμοι, επειδή απλά, έχει φεγγάρι. Ναρκωμένοι από το ιώδιο της θάλασσας, έχοντας στα χείλη τη γεύση από το δέρμα του Οδυσσέα. Όλα τα άλλα τα έχει καταπιεί η θάλασσα.

Χάλκη, Δωδεκάνησα

Υπάρχει μια μυρωδιά καλοκαιριού, που την έχεις ξεχάσει. Το πρωί να βουτάς στην αλμύρα και να τρως τούμπες στις φραγκοσυκιές. Τα απογεύματα να ξεδιψάς με σπιτική λεμονάδα και να ξεροσταλιάζεις στη ποδιά της γιαγιάς για να σου στάξει στο ζυμωτό ψωμί λάδι και ζάχαρη. Το βράδυ να φοράς λευκά κοντά παντελονάκια για να παίξεις κυνηγητό γύρω από το καμπαναριό της εκκλησίας του Αϊ-Νικόλα, μέσα στα στενά, κάτω από τα  ξύλινα μπαλκονάκια, μέχρι να φτάσεις στο Κάστρο των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη. Υπάρχει ζωή εδώ και είναι απλή και αυθεντική σαν τα μεγάλα και τα ανέμελα μαθητικά καλοκαίρια. Η μυστική πύλη για επιστροφή στο παρελθόν βρίσκεται στα παγωμένα νερά της μικροσκοπικής παραλίας Φτενάγια.

 

 

Αγαθονήσι, Δωδεκάνησα
 
Κουλουριάζεται στην αγκαλιά της τούρκικης γης. Για να ρίξεις άγκυρα εδώ, πρέπει να έχεις απαντήσει σε όλα τα υπαρξιακά σου προβλήματα. Να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου. Η μάσκα σου θα είναι διάφανη. Θα σε αναγνωρίζουν ακόμα κι αν δεν σε ξέρουν. Οι κάτοικοι εδώ περνούν τη ζωή τους σαν τους γλάρους πάνω στις ξέρες. Εδώ καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος, εμφανίστηκε τελευταίος στο  πάρτι της γης (και δεν είναι αυτός που έφερε το κέφι). Ποιος τον έχει ανάγκη, αν Dj είναι η θάλασσα, μαέστρος ο ουρανός, οικοδεσπότης ο βράχος και πυροτεχνήματα οι μετεωρίτες γύρω απ' τη χλωμή πανσέληνο.
 



 
Γαύδος, Κρήτη
 
Κανείς δεν νοιάστηκε για τον καημό της Καλυψώς. Τα φώτα όλα στην Πηνελόπη. Με το δέρμα αλατισμένο, αναζητούμε τις πλεξούδες της στις σπηλιές, να μας κρατήσουν αιχμάλωτους για πάντα. Εδώ, στο τέλος του κόσμου. Με μόνο soundtrack τον ήχο του κύματος και το θρόισμα των κέδρων της χαμένης Εδέμ που χορεύει μόνο με τον ήλιο. Διακαής πόθος να διορθώσουμε τ' άδικο. Άλλωστε η Οδύσσεια, όπως και η αμαρτία, είναι για μας περισσότερο αίσθηση, γεύση, δικαιοσύνη.





Δείτε τα υπόλοιπα στο arttravel.gr

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr