Δικαιολογημένη αγανάκτηση και οργή - Ένα άρθρο του δημοσιογράφου Γιώργου Ν. Τσιούνη

Απόλυτα δικαιολογημένη είναι η αγανάκτηση και η οργή του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των εργαζομένων, των επαγγελματιών και γενικώς των μικρομεσαίων τάξεων, για τα απεχθή, βάρβαρα μέτρα του "μνημονίου" που μας επέβαλε η "τρόικα" και ήδη ψηφίζονται στη Βουλή.
Είναι τα μέτρα που οι άφρονες πολιτικοί μας προκάλεσαν με την κακοδιαχείριση των δημοσιονομικών μας, με την διαφθορά, με την ανικανότητα και την πλήρη αδιαφορία τους για τις ανάγκες του λαού που εργάζεται σκληρά και παράγει και άλλα πολλά.
Τώρα τι γίνεται;;
Πως αντιμετωπίζεται η κατάσταση;
Πάντως, όχι με αλόγιστες και καταστροφικές απεργίες που το μόνο που πετυχαίνουν, είναι η μείωση ακόμη περισσότερο των τραγικά μειωμένων αποδοχών των εργαζομένων, ημερομισθίων και μισθών και η μεγαλύτερη ύφεση και ανεργία με την νέκρωση των καταστημάτων και των επιχειρήσεων από τα συλλαλητήρια και τις πορείες, από τις ζημιές, τους εμπρησμούς και τα πλιάτσικα δικών μας και ξένων, ιδιαίτερα των παράνομων λαθρομεταναστών, των οποίων η κακοποιός δραστηριότητα καθημερινά παίρνει και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Επί τέλους, οι... συνδικαλιστές, οι μιμητές του διαβόητου... ιδιοκτήτη της Δ.Ε.Η, του Φωτόπουλου, ο οποίος ήδη έχει κηρύξει επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες (!!) πιθανόν με αίτημα την αύξηση της χρηματοδότησης της ΓΕΝΟΠ-Δ.Ε.Η. από τον ιδρώτα του λαού, για να ξεσκάνε λιγάκι οι εργατοπατέρες σε σουίτες πολυτελών ευρωπαϊκών ξενοδοχείων, ας βάλουν μυαλό και ας σταματήσουν την αντεργατική και αντεθνική στην ουσία τακτική τους.
Ας σταματήσουν τα γνωστά εργατοπατέρικα κόλπα τους!
Αρκετά... υπάρχουν και άλλες μορφές αγώνων οικονομικών ανώδυνες για τους εργαζόμενους και την εθνική μας οικονομία.
Οι απεργίες και μάλιστα οι πολυήμερες και επαναλαμβανόμενες έχουν ήδη αποδειχθεί αναποτελεσματικές, ζημιώνουν τους απεργούς, αφαιρώντας ημερομίσθια, "δολοφονούν" την εθνική μας οικονομία και μάλιστα σε πολύ δύσκολες περιστάσεις και κάνουν αντιπαθείς τους απεργούς στο κοινό που ταλαιπωρείται. Και βέβαια, χωρίς την συμπάθεια και την συμπαράσταση του κοινού δεν είναι δυνατόν να υπάρξει επιτυχία.
Εν ολίγοις, οι απεργοί, κατά κάποιο τρόπο απεργούν κατά του εαυτού τους!
Χάνονται μεροκάματα που βέβαια δεν θα τα πληρώσουν, ούτε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ούτε το Κ.Κ.Ε, ούτε το Π.Α.ΜΕ, ούτε ο Φωτόπουλος, ούτε ο Παναγόπουλος, ούτε ο Τσικρικάς...
Αντίθετα, εμείς οι δημοσιογράφοι που έχουμε πληγεί και πληττόμεθα καίρια από τα "μνημονιακά" μέτρα, με αίσθημα ευθύνης κάνουμε απεργίες μονοήμερες και αραιά και στάσεις εργασίας απόλυτα δικαιολογημένες, φροντίζοντας να εξασφαλίζουμε την ενημέρωση του λαού τις ημέρες που οι ανεγκέφαλοι εργατοπατέρες νεκρώνουν τα πάντα.
Εμείς, φροντίζουμε να μην στερούνται οι πολίτες το μέγιστο αγαθό της ενημέρωσης. Έχουμε άξιους εκπροσώπους, πραγματικούς συνδικαλιστές, τόσο σε επίπεδο ενώσεων, όσο και σε επίπεδο ομοσπονδίας.
Και για όσους δεν το γνωρίζουν, μεγάλο ποσοστό των δημοσιογράφων είναι άνεργοι και όσοι εργάζονται βλέπουν τις αποδοχές τους να μειώνονται συνεχώς και αγωνιούν για την τύχη των ασφαλιστικών τους ταμείων που μετά τις ληστρικές κρατικές επιδρομές στα ομόλογα και στα αποθεματικά τους, πάνε τώρα για ένταξη στον εκ γενετής χρεωκοπημένο, Π.Ο.Ε.Σ.Υ.Υ, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ασφαλιστικούς οργανισμούς που δεν έχουν πάρει ποτέ από το κράτος, ούτε μια δεκάρα.


ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ