Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι η πιο cool πόλη της Ελλάδας; Να γιατί!

Έχει αναδειχθεί «Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014» και έχει ενταχθεί στην εικοσάδα των top προορισµών για το 2013 του National Geographic. Δεν είναι τυχαίο που η Θεσσαλονίκη ξεχώρισε και πάλι, προκαλώντας θετικές εντυπώσεις για ακόµη µία φορά.



Ξέρετε γιατί συµβαίνουν όλα αυτά; Γιατί µιλάµε για µια πόλη... cool! Πιο... cool δεν γίνεται!



Ελπίδα Πιτακη/travelstyle.gr

Μια πόλη που κινείται σε ανθρώπινους ρυθμούς.

Όταν έχεις ζήσει στη Θεσσαλονίκη, είναι λίγο δύσκολο να είσαι αντικειµενικός µαζί της. Όχι γιατί οι απόψεις σου δεν θα έχουν κριτήρια που έχουν λόγο και αιτία, αλλά κυρίως γιατί το συναισθηµατικό δέσιµο είναι εκείνο που τελικά σε οδηγεί στα όποια «συµπεράσµατα» βγάζεις για την πόλη, η οποία έχει κολλήσει τη «ρετσινιά» της πιο ερωτικής στην Ελλάδα. Και, πιστέψτε µε, είναι πολύ διαφορετικά τα πράγµατα όταν τη ζεις εκ των έσω και όταν βρίσκεσαι σε αυτή σαν απλός τουρίστας. Όχι ότι είναι κακό να ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία. Απλώς, τότε βλέπεις µόνο την «επιβεβληµένη» πλευρά της. Και δεν το λέω µε κακή πρόθεση. Ίσα ίσα. Η Θεσσαλονίκη είναι προικισµένη από τον άνθρωπο, έτσι όπως εξελίχθηκε η ιστορία της µε το πέρασµα των χρόνων, µε πολύ αξιόλογα σηµεία αναφοράς και σύµβολα. Μνηµεία µε σηµασία που προκαλούν δέος στον πρωτάρη επισκέπτη της. Γι' αυτό και δεν θέλω να µειώσω σε καµιά περίπτωση τη βαρύνουσας σηµασίας ύπαρξή τους. Αυτό, όµως, που θέλω να σας εξηγήσω είναι γιατί είναι µια πόλη διαφορετική. Μοναδική. Ανεπανάληπτη.



Χαλαρές στιγμές στη Στοά Ρογκότη

Η «Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014» είναι πολύ πιο όµορφη από την Αθήνα -ναι είναι, και το λέει ένας άνθρωπος που έχει ζήσει και τις δύο, και από την καλή και από την ανάποδη και το λέει συνειδητά, όσο παρεξηγήσιµη ή προκλητική κι αν είναι µια τέτοια δήλωση (πολλοί είναι εκείνοι που «αφρίζουν» από το κακό τους µόλις ακούσουν κάτι τέτοιο), γιατί πραγµατικά σαν τη Θεσσαλονίκη... ΔΕΝ ΕΧΕΙ (σ.σ. «κλεµµένη» έκφραση των Θεσσαλονικιών και γενικότερα των περισσότερων Βορειοελλαδιτών για τη Χαλκιδική)!



Παραλιακή βόλτα με θέα στον Λευκό Πύργο

Και θα δικαιολογηθώ για όλα τα παραπάνω αμέσως, λέγοντάς σας το εξής: η Θεσσαλονίκη είναι παντός καιρού. Αυτή η εποχή όμως της ταιριάζει... γάντι. Λίγο η μελαγχολία του φθινοπώρου, λίγο ο μουντός καιρός, λίγο εκείνη η γλυκιά ψύχρα που αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της και μας προτρέπει να φορέσουμε τα πρώτα jackets μας. Και μας αρέσει να περπατάμε στην παραλιακή της με αυτό τον καιρό. Δίπλα στα «φουσκωμένα» νερά του Θερμαϊκού. Με λίγα λόγια, δεν μπορώ να προσδιορίσω τι περισσότερο και τι λιγότερο. Ούτε να σας δώσω μια επακριβή εξήγηση. Θα το καταλάβετε βέβαια και οι ίδιοι μόλις βρεθείτε εκεί. Όταν εισπνεύσετε τον αέρα της, μόλις αφουγκραστείτε τους ήχους της (όσο ενοχλητικό κι αν είναι το κυκλοφοριακό της δεν θα σας «χαλάσει» καθόλου), αφού αισθανθείτε τη μυστηριακή της αύρα (στην τελική θα δείτε ότι αυτή είναι που θα σας κάνει να τη νοσταλγήσετε ουκ ολίγες φορές), όταν ψυχολογήσετε λίγο τους ανθρώπους της (δεν θα σας πάρει πολλή ώρα, αυτοί οι τύποι είναι πολύ... cool, μιας και έχουν εντρυφήσει στον όρο «χαλαρά» με όλη τη σημασία της λέξης), εφόσον ανακαλύψετε την πολιτιστική της ταυτότητα.



Ποιος δεν έχει ζήσει το ανεπανάληπτο nightlife της;

Η Θεσσαλονίκη είναι γεμάτη ζωή. Και δεν το λέω επειδή όλα τα μαγαζιά της παραλιακής είναι σε καθημερινή βάση γεμάτα, ούτε γιατί στην Πλατεία Αριστοτέλους ο κόσμος πηγαινοέρχεται αμέτρητος. Ούτε καν γιατί τα αγαπημένα στέκια για coffee και lunch break (τόσο στη Μητροπόλεως, όσο και στις Προξένου Κορομηλά και Καρόλου Ντηλ -από τα αγαπημένα μου τα Mon Frere, Nooon, Apallou) ή το καθιερωμένο πλέον location της Βαλαωρίτου (Elvis, Μαύρο Πρόβατο, Coq Au Zen, La Doze τα δικά μου λατρεμένα) για ποτό
«πνίγονται» τα βράδια από νεαρόκοσμο. Σίγουρα όλα αυτά αποτελούν πολλά συν. Το λέω ωστόσο περισσότερο γιατί η Θεσσαλονίκη είναι συνεχώς σε εγρήγορση, δεν επαναπαύεται, δημιουργεί συνεχώς τάσεις. Και κυρίως στον τομέα της διασκέδασης. Αλλά και του πολιτισμού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός που εδώ και μισό αιώνα τώρα το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (διεξάγεται κάθε χρόνο συνήθως τον Νοέμβριο) διοργανώνεται και λαμβάνει χώρα με μεγάλη επιτυχία, συγκεντρώνοντας σημαντικούς εκπροσώπους της 7ης Τέχνης, τόσο από τη χώρα μας όσο και εκτός συνόρων. Δεν είναι τυχαίο επίσης που στον συγκεκριμένο τομέα υπάρχει μεγάλη κινητικότητα, με μουσικές σκηνές και μπάντες να δίνουν συνεχώς το «παρών», με εκδηλώσεις που κάνουν όλη την Ελλάδα να μιλάει για αυτές (πριν έναν χρόνο είχαν φιλοξενηθεί έργα από το μουσείο του Λούβρου σε αντίστοιχους χώρους) κάνοντας οργανισμούς και φορείς της Αθήνας να ζηλεύουν (με την καλή έννοια πάντα). Τα χνάρια του πολιτισμού, βέβαια, ακολουθεί και ο εμπορικός τομέας, με τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να συγκεντρώνει όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της για όσο διάστημα διαρκεί η διοργάνωσή της!



Ραντεβού στην Αψίδα του Βαλέριου, γνωστή και ως Καμάρα.

Τι γίνεται, ωστόσο, όταν τόσο σπουδαία γεγονότα δεν «τρέχουν» την περίοδο που την επισκέπτεστε; Η πόλη ηρεμεί, ΠΡΟΣΟΧΗ, όμως, δεν αδειάζει! Οι ρυθμοί στους δρόμους πέφτουν, ωστόσο ο κόσμος συνεχίζει να είναι έξω. Να βγαίνει για shopping (ή και window shopping) στις γυαλιστερές βιτρίνες των εμπορικών δρόμων του κέντρου (Τσιμισκή, Μητροπόλεως, Προξένου Κορομηλά), να κάνει τις βόλτες ή τις... ποδηλατάδες του στην παραλιακή (από το λιμάνι μέχρι τον Λευκό Πύργο και από εκεί έως το Μέγαρο Μουσικής, στην περιοχή που ονομάζεται Νέα Παραλία), να τσιμπάει μεζεδάκια και να πίνει μπύρες και ουζάκια στα Λαδάδικα, την Πλατεία Άθωνος, το Μπιτ Παζάρ και τη
Διαγώνιο. Και το βράδυ, όταν η νύχτα κάνει την εμφάνισή της, να δίνει ραντεβού στα καθιερωμένα στέκια: ο φοιτητόκοσμος στην Αψίδα του Γαλέριου (κατά κόσμον Καμάρα) για να κατηφορίσει προς τη Ναβαρίνου, το πιο mainstream κοινό στην Πλατεία Αριστοτέλους ή την παραλιακή της Νίκης και όσοι ξέρουν (οι οποίοι μάλιστα δεν είναι λίγοι) να «ψηφίζουν» δαγκωτό τη Βαλαωρίτου, όπως είθισται να αποκαλούν το τετράγωνο πίσω από τον Ίωνος Δραγούμη και κάτω από την Εγνατία, όπου τα τελευταία χρόνια εγκαταλειμμένα κτήρια και μαγαζιά μετατράπηκαν σε hot spots με ψαγμένες μουσικές, εξαιρετικά cocktails και μια διάθεση άκρως... ΧΑΛΑΡΗ. Έτσι όπως ταιριάζει στη Νύμφη του Θερμαϊκού. Πού οδηγούμαστε μετά απ' όλα αυτά; Ότι η Θεσσαλονίκη είναι για όλους. Όχι όμως για τους κακεντρεχείς και τους προκατειλημμένους. Είναι για εκείνους που πιστεύουν ότι είναι μια πόλη... cool! Και είναι! Αποδεδειγμένα πλέον, καθώς συγκαταλέγεται μέσα στην εικοσάδα του National Geographic των κορυφαίων προορισμών που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί μέσα στο 2013.

Δεν νομίζετε πώς έφτασε και η δική σας σειρά;

Πηγή:ICONS TRAVELLERS