Δονούσα, Σχοινούσα, Ηρακλειά: Η μαγική Μικρονησία των Κυκλάδων με τα κρυστάλλινα νερά και τις απομονωμένες παραλίες είναι τα πολύτιμα πετράδια του Αιγαίου

Αναδυόμενα στο κέντρο του Αιγαίου, τα νησάκια των Μικρών Κυκλάδων παραμένουν, ακόμα και στις μέρες μας, ιδανικοί προορισμοί όπου τα κρυστάλλινα νερά και οι απομονωμένες παραλίες συνδυάζονται μοναδικά με τον λαϊκό πολιτισμό και την όρεξη για εξερεύνηση.



Δονούσα, Σχοινούσα, Ηρακλειά. Τρία νησιά που, μαζί με το πιο κοσμοπολίτικο Κουφονήσι, σχηματίζουν ένα τόξο στα νότια και ανατολικά της Νάξου που χύνεται στο Αιγαίο σαν τα πολύτιμα πετράδια ενός περιδέραιου.

Η ελληνική «Μικρονησία» υπήρξε παραδοσιακός προορισμός, εδώ και δεκαετίες, των πιο ανήσυχων ταξιδιωτών που ζητάνε κάτι αυθεντικό και παρότι τα νησιά έχουν αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων κρατούν ακόμα πολλά από τα ιδιαίτερα στοιχεία που τα χαρακτηρίζουν. Τα νησιά αυτά είναι μικρά και γι' αυτόν τον λόγο, κατά κάποιον τρόπο, διάνυσαν την ιστορία με ένα πνεύμα φιλόξενης αυτάρκειας. Μόνο χαμόγελα συναντάς εδώ και πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα μαζεύουν τις παρέες για ένα γλέντι, μια εκδρομή στα ενδότερα ή ένα μικρό ταξιδάκι σε ακατοίκητα μικρότερα νησιά.



Γιατί αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει αυτούς τους τόπους και που πλέον έχει χαθεί από την υπόλοιπη Ελλάδα, είναι το γεγονός ότι εδώ θα γνωριστείς γρήγορα με πολλούς ανθρώπους και θα κάνεις νέους φίλους. Τα μικρά μεγέθη των νησιών, οι σχετικά λίγες παραλίες και τα 5-6 μαγαζιά σε κάθε νησί, σε οδηγούν μαθηματικά μπροστά στους ίδιους ανθρώπους και στο τέλος θα χαμογελάσεις, θα μιλήσεις, θα κάτσεις στο ίδιο τραπέζι. Τα παραπάνω μα πάνω από όλα το εκτυφλωτικό φως που δεν αφήνει τίποτα κρυμμένο βγάζει από μέσα σου τη διάθεση για γνωριμία, για γλέντι, για έρωτα. Ενας έρωτας για το ελληνικό καλοκαίρι.

Η εμπειρία πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσει με τον διάσημο «Σκοπελίτη», το μικρό πλοίο που συνδέει τις Μικρές Κυκλάδες με τη Νάξο και την Πάρο. Ναι, είναι λίγο πιο αργός από τα πλοία της γραμμής, ναι, δεν έχει τις απαραίτητες ανέσεις, ναι, κουνάει λίγο παραπάνω στη φουρτούνα, αλλά αν θες να γνωρίσεις τις Μικρές Κυκλάδες πρέπει να ξεκινήσεις με ένα πνεύμα περιπέτειας. Αλλωστε μόνο με τον Σκοπελίτη θα έχεις την ευκαιρία να δεις τα δελφίνια να χορεύουν αφήνοντας τη Νάξο, θα κάτσεις ανάμεσα σε παπάδες και τουρίστες από την Αργεντινή και θα δεις την τοπογραφία όλων των νησιών που σχηματίζουν αυτό το πέλαγος.



(Φωτός: Δαυίδ Κουτσογιαννόπουλος)

Αν οι διακοπές σας είναι μεγάλες, μην καθίσετε σε ένα νησί. Οι περισσότεροι κάθονται 2-3 μέρες στο κάθε νησί και μετά φεύγουν για το επόμενο. Και αυτό είναι λάθος. Χρειάζεστε τουλάχιστον μία εβδομάδα για τον κάθε τόπο και αυτό γιατί τα μυστικά είναι πολλά και λίγοι τα γνωρίζουν. Ασε που πάντα στο τέλος δεν θέλεις να φύγεις. Αν πάλι δεν είστε και πολύ της περιπέτειας και ζητάτε ανέσεις και παροχές τα νησιά σας προσφέρουν ιδανικά καταλύματα, εστιατόρια και μπαρ, ακριβώς πάνω στις παραλίες, επομένως δεν χρειάζεται να περπατήσετε και πολύ.

Τέλος, πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι οι θάλασσες εδώ είναι οι πιο καθαρές του Αιγαίου λόγω των ρευμάτων, γι' αυτό να έχετε μαζί σας τη μάσκα σας καθώς δεν βουτάς κάθε μέρα σε νερά με διαύγεια πάνω από 30 μέτρα. Το νόημα με τις Μικρές Κυκλάδες είναι ότι εδώ είσαι αναγκασμένος να αφήσεις πίσω σου την αστική συστολή. Οσο κουρασμένος, κουμπωμένος και αγχωμένος ήρθες άλλο τόσο αναζωογονημένος και καθαρός θα φύγεις.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ethnos.gr