''Κεφτές και δεν φταις''! Τέλειο το όνομα του μαγαζιού με τον top κεφτέ της Αθήνας - το απόλυτο στέκι του βασιλιά των ελληνικών μεζέδων στη Ν. Σμύρνη!

Το πιο δύσκολο για ένα μαγαζί είναι να ανταποκριθεί στη φήμη του, ακόμα κι αν αυτή περιορίζεται στο word of mouth. Το "Κεφτές και δε φταις" το άκουσα σε πάρα πολλές συζητήσεις αλλά κυρίως το έβλεπα και από πολλούς φωτογραφημένο στο Instagram και το Facebook. Και η αλήθεια είναι ότι για να καταφέρεις να βγάλεις φωτογραφία οποιοδήποτε πιάτο του με κεφτέδες και να μην αποθεωθείς σοσιαλικά θα πρέπει να είσαι τυφλός.

Κάθε πιάτο που ήρθε μπροστά μας στο λουκούλειο γεύμα που κάναμε εκεί χθες το απόγευμα, προκαλούσε τυραννικά το μάτι και την όσφρηση πριν φτάσει στη γεύση.

Αλλά είχαμε κατέβει ένα απόγευμα Πέμπτης στο 91 της Ελευθερίου Βενιζέλου για να δοκιμάσουμε και όχι μόνο για να φωτογραφήσουμε. Το team που είχα μαζί μου ήταν πολύ δυνατό με αυτόν τον ελιτιστή του φαγητού Ηλία Αναστασιάδη και τον Στέφανο Τριαντάφυλλο το πιο γρήγορο και συνάμα δυνατό πηρούνι που έχει δει ο κόσμος ανατολικά και δυτικά της Ντακότα. Της Βόρειας.

Ο χώρος φωτεινός και άνετος. Τα τραπέζια και οι καναπέδες δομημένα πολύ ωραία με λευκές παλέτες, κάτι που κάνει το μαγαζί να φαίνεται ακόμα πιο οικείο.

Σε χρώματα λευκού και μαύρου με ατάκες στους τοίχους και όλα τα στοιχεία να σου προσδιορίζουν ότι εδώ θα φας καλό σπιτικό φαγητό. Για την ακρίβεια καλό σπιτικό κεφτέ. Στα πολύ θετικά η ανοιχτή κουζίνα στην οποία μπορείς να δεις τους κεφτέδες σου να ετοιμάζονται.

Μου έβαλαν μια φωνή από το τραπέζι να σταματήσω να φωτογραφίζω δεξιά - αριστερά για να παραγγείλουμε. Και το κάναμε με φοβερή επιτυχία. Μόνο που όπως θα δεις και στις φωτογραφίες μετά, προσθέσαμε κι άλλα τικ στον κατάλογο σε δεύτερη σκέψη. Για το ρεπορτάζ, μην μας περάσεις για τίποτα τύπους που τρώνε πολύ.

Η αρχή έγινε με την σαλάτα "Κεφτές και δε φταις". Πρώτον γιατί την ήθελε τη σαλάτα του ο καταιγισμός κεφτέδων που είχαμε παραγγείλει για την συνέχεια αλλά κυρίως γιατί για να δίνεις σε μια σαλάτα το όνομα του καταστήματός σου οφείλει να είναι καλή.

Και ήταν. Με μαρούλι, ωραία ψημένο φιλέτο κοτόπουλο, ρόκα, παρμεζάνα, bacon, πράσινο μήλο και τα παντοδύναμα φουντούκια. Λίγο περισότερο χορταστική απ' ό,τι περίμενα αλλά αυτό μάλλον είναι το διαχρονικό μου άγχος να έχω χώρο και όρεξη για αυτά που έχω παραγγείλει στη συνέχεια. Όσοι πάσχετε από την ίδια νόσο, είστε αδέρφια μου και να πάμε μια μέρα να φάμε όλοι μαζί.

Αυτό που βλέπεις από πάνω είναι το σαγανάκι γεμιστό με παστουρμά και ντομάτα. Ο Στέφανος αν δεν κάνω λάθος χαρακτήρισε πανίσχυρο τον παστουρμά και είχε δίκιο. Ήταν πανίσχυρος και έδινε ακριβώς όση γεύση χρειαζόταν παρέα με το αλμυρό τυρί που λογικά όταν έπηξε άρχισε να φωνάζει "θέλω να γίνω σαγανάκι".

Σνομπάραμε τις "πατατούλες με αυγά" γιατί θα είχαμε κι άλλα αυγά στους κεφτέδες μας αλλά έπρεπε να δοκιμάσουμε οπωσδήποτε την πατάτα. Δεν γίνεται να έχεις μαγαζί με κεφτέδες και να μην έχεις την τέλεια πατάτα.

Χοντροκομμένη, καλά τηγανησμένη χωρίς πολλά λάδια και αλατισμένη με χοντρό αλάτι. Μια ωραία κατάσταση και είχαμε αρχίσει ήδη να λιγουρευόμαστε τους κεφτέδες. Αλλά πρώτα, ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις στον Στέφανο. Να αρχίσεις να τσιμπάς την ώρα που αυτός μιλά για δουλειά στο τηλέφωνο.

Ο κύκλος των ορεκτικών έκλεισε με άλλο λίγο τυρί αλλά αυτή τη φορά σε μορφή κεφτέ. Οι τυροκεφτέδες με σως σύκου ήταν ό,τι έπρεπε για ορεκτικό. Και το σύκο καθότι γλυκό έδενε πάρα πολύ ωραία με την αλμυράδα του τυριού. Οκ, όποιος δεν συγκινείται με το αλμυρό - γλυκό ας μην τους παραγγείλει, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί.

Αλλά είχες έρθει η ώρα της μαγείας. Και προτρέχω να πω μαγεία γιατί όσα θα δεις παρακάτω και δοκιμάσαμε πάνε τον κεφτέ και πίσω και μπροστά. Τον πάνε πίσω στην εποχή που σου τηγάνιζε η γιαγιά σου κεφτέδες και γέμιζε το σπίτι από την μυρωδιά τους. Και τον πάνε και πολύ μπροστά γιατί τα παιδιά που έφτιαξαν το μενού τον έχουν συνδυάσει ιδανικά με γεύσεις ελληνικές και μη σε πιάτα που για το καθένα ξεχωριστά θα έκανες τη βόλτα από την Νέα Σμύρνη.

Ξεκίνησα εριστικά σχεδόν από αυτούς με τα τηγανητά αυγά. Σερβιρισμένοι κανονικότατα πάνω σε δυο αυγά μάτια και έτοιμοι να βουτήξουν σε αυτά και να δημιουργήσουν την ιδανική μπουκιά για το ψωμί σου, την πατάτα σου, το οτιδήποτε.

Πολύ ωραία τηγανισμένοι, με δυνατές μυρωδιές να γεμίζουν στόμα και ρουθούνια, όπως οφείλει να κάνει ένας καλός κεφτές. Και είναι οι ίδιοι - σήμα κατατεθέν - κεφτέδες που παντρεύονται με διάφορες γεύσεις πριν έρθουν στο πιάτο σου. Δεν πήραμε τον μουσκεμένο κεφτέ που δέσποζε φωτογραφημένος πίσω από τον Ηλία Αναστασιάδη.

Πατήστε εδώ για να δείτε την συνέχεια του άρθρου - oneman.gr