Αγγελική Νικολούλη αποκαλύπτει: ''Με έχουν απειλήσει με όπλο & με βόμβα - Είμαι πια άντρας και γυναίκα στη ζωή μου'' - μια συνέντευξη που θα συζητηθεί για την Μις Μαρπλ της ελληνικής ΤV!

Θα διανύσει τη 19η τηλεοπτική χρονιά της. Θα ακολουθήσει την ίδια διαδρομή, αυτή της έρευνας, με το ίδιο πείσμα μέχρι να βρεθεί το φως στην άκρη του τούνελ. Η Αγγελική Νικολούλη λίγες ημέρες πριν από την πρεμιέρα της στον Alpha με το «Φως στο τούνελ» μίλησε στο «Βήμα της Κυριακής» για την εκπομπή, για τον φόβο, για τη ζωή της και για το στήριγμά της.



Τι ευχή κάνετε κάθε φορά που αρχίζει μία νέα τηλεοπτική σεζόν; «Σιδεροκέφαλη! Την κάνω στον εαυτό μου και το πιστεύω. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο. Πιστεύω στη σκληρή δουλειά, στο κέφι για έρευνα και αγνοώ τον κίνδυνο».
Αγνοείτε τον κίνδυνο; Δεν έχετε φτάσει δηλαδή σε σημείο να φοβηθείτε για τη ζωή σας; «Τελευταία που πηγαίνουμε στην περιφέρεια και μιλώ με τον κόσμο όλοι με ρωτούν γιατί δεν φοβάμαι. Εχω άγνοια κινδύνου; Δεν ξέρω, δεν το έχω ψάξει. Εγώ με τον φόβο δεν ταιριάζω, δεν είναι του χαρακτήρα μου. Μπαίνω μέσα σε όλα. Μου έχουν τύχει πολλά αλλά δεν με λύγισαν. Το πιο ακραίο ήταν αυτό όπου είχαν τοποθετήσει αυτοκίνητο με βόμβα μπροστά στο σπίτι μου και άλλη μία φορά που με όπλο μπροστά στο πρόσωπο με απείλησαν να με σκοτώσουν».

Στην Αφροδίτη Γραμμέλη - ΒΗΜΑ

Μου φαίνεται πολύ δύσκολο αυτό που λέτε. Προφανώς με κάποιον τρόπο διαχειρίζεστε τον φόβο σας... «Αυτό που κυριαρχεί είναι η θέληση να προχωρήσω, γιατί κάπου υπάρχει το φως. Αν με εμποδίσουν τότε πεισμώνω. Στη σκέψη ότι έχω πιει καφέ με κάποιον που μου παρουσιάζεται ως μάρτυρας και ο μάρτυρας είναι ο δολοφόνος πεισμώνω και θέλω να το αποκαλύψω».
Η έρευνα τελειώνει όταν τελειώσει η εκπομπή; «Οχι, συνεχίζεται. Καταθέτω κυρίως σε ανακριτές και ψάχνω διάφορα στοιχεία. Υπάρχει όμως μία διαχωριστική γραμμή στην τηλεόραση, την οποία δεν μπορούμε να την υπερβούμε. Δεν είμαστε ανακριτική αρχή».
Από μικρή θέλατε να ασχοληθείτε με την έρευνα; «Σαν άνθρωπος γενικά είμαι της αναζήτησης. Ψάχνω και ψάχνομαι. Επαγγελματικά όχι, δεν το είχα σκεφτεί. Το μυστήριο με τραβούσε και στις παρέες μού άρεσε να λύνω γρίφους, γι' αυτό και άρχισα να διαβάζω Αγκαθα Κρίστι».
Αν όλο αυτό που κάνετε δεν το κάνατε τηλεοπτικά, θα το κάνατε; «Δεν το έχω σκεφτεί γιατί είμαι στην τηλεόραση η οποία σε φέρνει σε επαφή με μάρτυρες. Εχει χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Η τηλεόραση με βοηθά στο να αντλώ πληροφορίες από μάρτυρες που δεν θα πήγαιναν σε αστυνομικά γραφεία. Αν λείψει η τηλεόραση δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει αυτό».
Οταν τελειώνει η έρευνα τι κάνετε; «Αν βάλεις κρυφή κάμερα και με δεις θα είναι σαν να έχω προσγειωθεί από ανώμαλη πτήση με κακό καιρό και είμαι έτοιμη να φιλήσω το έδαφος που πατάω. Είναι δύσκολη η πτήση του ζωντανού παρότι το κάνω χρόνια. Νιώθω εξαντλημένη, τα έχω δώσει όλα στην εκπομπή, αλλά όταν γυρίζω σπίτι βλέπω την εκπομπή με το αυστηρό μάτι τηλεθεατή για να διορθώσω τα λάθη μου. Το κάνω είκοσι χρόνια αυτό. Οπότε μου μένει μόνο μία Κυριακή όπου θα δω τους φίλους μου. Είμαι χαλαρή, της παρέας, μου αρέσουν τα ανέκδοτα, ο χορός, το κρασάκι».
Ολα τα τούνελ έχουν έξοδο, κυρία Νικολούλη; «Ναι, όλα έχουν. Μπορεί να κουραστείς για να τη βρεις, αλλά θα τη βρεις κάποτε. Αυτό το πιστεύω και ως χαρακτήρας».
Εσείς πού βασίζεστε; «Μια ζωή βασίζομαι στον εαυτό μου. Τελευταία που είμαι και άνδρας και γυναίκα τα βγάζω μόνη μου πέρα. Στηρίζομαι στον εαυτό μου από τότε που τον ανακάλυψα. Πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου, αυτή είναι η θεωρία μου. Νιώθω περισσότερο ώριμη και έτοιμη από κάθε άλλη φορά. Η εμπειρία φέρνει τη γνώση και τα δύο μαζί σε οδηγούν στην ωριμότητα».