Τόνια Σωτηροπούλου: Τα νέα σχέδια, οι νέες ταινίες και η επόμενη μέρα μετά το Skyfall

Συνέντευξη στο Βήμα και το Γιώργο Νάστο

H Τόνια Σωτηροπούλου μπορεί πλέον να αναπνεύσει ελεύθερα.

«Σαφώς και ήταν μεγάλη τιμή που έγινα μέρος του καλύτερου Μποντ ever, όπως γράφτηκε σε sites και εφημερίδες παγκοσμίως, τους τελευταίους μήνες όμως ένιωθα λίγο εγκλωβισμένη στη διαδικασία προώθησης του Skyfall. Δεν θεωρώ ότι έκανα κάτι σπουδαίο, δεν έχτισα κάποιο χαρακτήρα, οπότε χαίρομαι που δεν χρειάζεται να μιλάω πια συνέχεια για την εμπειρία μου ως Bond girl. Η πρεμιέρα στο Λονδίνο ήταν πολύ ωραία στιγμή και με τέρπει το ότι αρέσει πολύ η ταινία γενικά», δηλώνει η όμορφη ηθοποιός ανακουφισμένη και χωρίς να θέλει να φανεί αχάριστη. Δεν είναι. Ωστόσο έχει ήδη ανοίξει πανιά για άλλα λιμάνια.
 

Στις αρχές Νοεμβρίου η Τόνια βρέθηκε στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης με το Berberian Sound Studio, ένα θρίλερ που έχει ήδη αποσπάσει θερμότατες κριτικές και ίσως αποβεί πιο καθοριστικό για την καριέρα της από το Skyfall. Η ίδια, περήφανη για τη συνεργασία με τον ταλαντούχο Ελληνοάγγλο σκηνοθέτη Πίτερ Στρίκλαντ, χαρακτηρίζει το φιλμ «πολύ περίεργο, ή το λατρεύεις ή δεν σου αρέσει καθόλου. Νομίζω όμως ότι το ελληνικό κοινό έχει το γούστο και την ευφυΐα να το υποδεχτεί χωρίς παρωπίδες και να το καταλάβει».

Στην Ελλάδα θα είναι στην επικαιρότητα για αρκετό καιρό ακόμα χάρη στο συμβόλαιό της με τη L' Oréal Paris για τη βαφή μαλλιών Excellence. Απόχρωση όχι 007 αλλά 5,03 Ζεστό Σοκολατί. «Τώρα που είχα την τύχη να συνεργαστώ με τη L' Oréal Paris απολαμβάνω τις φωτογραφίσεις και χαίρομαι που βλέπω τον εαυτό μου πιο όμορφο απ' ό,τι συνήθως. Με ευχαριστούν όλα αυτά αλλά δεν είναι η ζωή μου ούτε θέλω να τυποποιηθώ και να γίνω άλλη μια κοπελίτσα που είναι ωραία και βγαίνει σέξι αν τη βάψουν και της αφαιρέσουν και μερικά ρούχα. Δεν είμαι ματαιόδοξη, είμαι φιλόδοξη σε ό,τι αφορά την καριέρα μου. Η L' Oréal Paris με επέλεξε σε μια περίοδο που δεν με ήξερε κανένας, πράγμα που σημαίνει ότι πίστεψαν σε αυτό που κάνω και αυτό έχει αξία. Έχω περάσει πολύ ωραία αλλά κυρίως είμαι χαρούμενη που έχει δέσει η ομάδα με την οποία συνεργάζομαι. Όταν παίρνεις τόση αγάπη είναι κάτι που κρατάς για πάντα».

Μεγάλη κουβέντα το «για πάντα». Καλύτερα να μιλήσουμε για κάτι πιο χειροπιαστό. Για τα παραπάνω από τέσσερα χρόνια που έχει κλείσει πια ως μόνιμος κάτοικος Λονδίνου. Από την πατρίδα τής λείπουν οι κοντινοί της άνθρωποι και το φαγητό: είναι vegetarian και ζορίζεται που δεν βρίσκει υλικά όσο μυρωδάτα θα τα ήθελε. «Μου λείπει ο ήλιος και οι μυρωδιές στο δρόμο. Μου αρέσουν όμως πολύ τα πάρκα και τα μονοπάτια κατά μήκος του Τάμεση, τα ποδήλατα δημόσιας χρήσης και ο ουρανός του Λονδίνου. Όταν δεν έχει σύννεφα είναι ο πιο όμορφος ουρανός στον κόσμο. Επίσης, το ότι δεν υπάρχουν αδέσποτα, το ότι οι άνθρωποι αγαπούν τα κατοικίδιά τους και τα προσέχουν το εκτιμώ πολύ».

Το μέρος που αγαπάει πιο πολύ στη χώρα που την έχει υιοθετήσει «είναι το Γκλάστονμπερι -δεν αναφέρομαι στο φεστιβάλ αλλά στην κωμόπολη που βρίσκεται εκεί κοντά και είναι γεμάτη μαγαζάκια με new age κρυστάλλους και κεριά. Επειδή και το Στόουνχεντζ δεν βρίσκεται μακριά, θεωρείται όλη η περιοχή ενεργειακό πεδίο, ένα μαγικό μέρος, με το αβαείο του βασιλιά Αρθούρου και ένα λόφο που τον ανεβαίνεις και ξεχνάς όλα σου τα προβλήματα».

Οι άνδρες στο Λονδίνο δεν της δίνουν σημασία, μου λέει. Δυσκολεύεσαι να την πιστέψεις. «Οι άνθρωποι στην Αγγλία είναι ήσυχοι και διακριτικοί. Νομίζω ότι στην Ελλάδα είμαστε πολύ πιο άνετοι να καρφώσουμε με το βλέμμα μας κάποιον». Αυτό που κρατάει ως πιο πολύτιμο από την εμπειρία της ζωής σε μια ξένη χώρα είναι ότι «ήθελα πολύ να ζήσω τελείως μόνη μου. Ένιωθα την ανάγκη να απογαλακτιστώ όχι επειδή οι γονείς μου υπήρξαν ποτέ καταπιεστικοί ή δύσκολοι, το αντίθετο, αλλά θεωρούσα πως μόνο μέσα από την ανεξαρτησία μου θα έβρισκα ισορροπία και την απαραίτητη πειθαρχία για να πετύχω αυτά που θέλω».

Αυτό που ίσως δεν ήξερε ότι θα της συνέβαινε είναι ότι θα κατέληγε να κάνει παρέα με τον Τζον Κιούζακ -το High Fidelity είναι μία από τις αγαπημένες της ταινίες. «Γνωριστήκαμε στα βραβεία του περιοδικού GQ στο Βερολίνο και περάσαμε την επόμενη ημέρα μαζί. Μιλάμε στο skype, είναι πλέον φίλος μου και με έχει εντυπωσιάσει πολύ το γεγονός ότι ενώ πρόκειται για ένα σταρ του Χόλιγουντ ο οποίος έχει παίξει σε τεράστιες παραγωγές, εκείνος προτιμά να αναφέρεται σε μικρότερου βεληνεκούς ταινίες». Της έδωσε βέβαια μια συμβουλή. Μοιάζει κλισέ και αναμενόμενη: να μην πει ποτέ «ναι» σε μια πρόταση για την οποία δεν είναι σίγουρη. Ας ελπίσουμε ότι η Τόνια Σωτηροπούλου θα της δώσει την πρέπουσα βαρύτητα. Διότι πόσοι μπορούμε να καυχηθούμε ότι στη ζωή μας έχουμε πει τα σωστά «όχι»;