Ν. Δρανδάκης: Στο TaxiBeat νοιώθουμε ακόμη Startup και ας έχουμε ήδη παρουσία σε 5 χώρες!

Το EMEA.gr μίλησε με τον ιδρυτή του Taxibeat, Νίκου Δρανδάκη, ο οποίος ανέπτυξε την αισιοδοξία του και τις επιφυλάξεις του για το πώς αντιμετωπίζεται η ελληνική startup σκηνή, ενώ τόνισε πως παρότι η Taxibeat είναι πλέον μία "κανονική" εταιρεία, οι άνθρωποί της νιώθουν πως βρίσκονται ακόμη στο startup στάδιο.

EMEA.gr: Κύριε Δρανδάκη, μπορείτε να μας αφηγηθείτε συνοπτικά την ιστορία του Taxibeat;

Νίκος Δρανδάκης: H ιδέα πίσω από την εφαρμογή είναι ότι θεωρήσαμε ότι υπήρχε ένας τεχνολογικά εφικτός τρόπος να παρουσιαστούν σε ένα χάρτη οι διαθέσιμοι οδηγοί ταξί όπου θα μπορούσαν να τους δουν οι επιβάτες που ενδιαφέρονταν να τους καλέσουν.

Tο Taxibeat ξεκίνησε τη λειτουργία του τελικά το Μάιο του 2011, με founder τον υποφαινόμενο και co-founders τους Κωστή Σακκά, Νίκο Δαμηλάκη και Μιχάλη Σφικτό. Είκοσι μήνες αργότερα, το Taxibeat έχει επεκταθεί σε 5 χώρες, έχει συγκεντρώσει χρηματοδότηση 1 εκατ. ευρώ και συνεχίζει να αναπτύσσεται ραγδαία - ο αριθμός των διαδρομών αυξάνεται σταθερά με 25%-30% αύξηση ανά μήνα. Από τέσσερεις founders το Μάιο του 2011 (οι περισσότεροι εκ των οποίων δούλευαν τότε part-time για την εταιρεία) σήμερα το Taxibeat απασχολεί περίπου 30 άτομα σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων οι 15 είναι βασισμένοι στην έδρα του στην Αθήνα.

Το Taxibeat χρηματοδοτήθηκε αρχικά (seed round) από το Openfund, ενώ 7 μήνες αργότερα ολοκλήρωσε ένα Angel Round 250.000 ευρώ. Συνολικά, μέχρι στιγμής έχει επενδυθεί στη μητρική εταιρεία και τις τοπικές θυγατρικές περισσότερο από 1 εκατ. ευρώ. Το Taxibeat είναι αυτή τη στιγμή διαθέσιμο στις αγορές του Ρίο ντε Τζανέϊρο, Σάο Πάολο, Παρισιού, Βουκουρεστίου, και Όσλο, με τοπικά του γραφεία που λειτουργούν εκεί.

EMEA.gr: Ποια είναι η δική σας προσωπική ιστορία και πώς ήταν η μετάβαση από την startup "κατάσταση" σε μία "κανονική" επιχείρηση με διεθνή παρουσία;

Ν. Δρανδάκης: Ακόμα δεν έχουμε συνηθίσει ότι είμαστε "κανονική" επιχείρηση, νιώθουμε startup, με την έννοια ότι ακόμα αναπτυσσόμαστε και αλλάζουμε με τους ρυθμούς μίας startup. Επιπλέον, είμαστε startup σε κάθε νέα χώρα που λανσάρουμε την εφαρμογή. Η μετάβαση είναι κάτι που ακόμα συμβαίνει, μέρα με τη μέρα.

EMEA.gr: Τι θεωρείται για εσάς startup επιχειρηματικότητα;

Ν. Δρανδάκης: Startup θεωρώ ότι είναι κάθε νέα επιχείρηση που προσπαθεί να εφεύρει ένα νέο, επαναλαμβανόμενο (repeatable) και εύκολα κλιμακούμενο (scalable) business model που λύνει προβλήματα της αγοράς.

EMEA.gr: Πρόσφατα το Taxibeat ξεκίνησε τη λειτουργία του και στο Παρίσι, φτάνοντας πλέον τις έξι πόλεις σε όλον τον κόσμο. Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια για το Taxibeat, τόσο στο επίπεδο της ίδιας της εφαρμογής όσο και σε μία πιθανή επέκταση σε άλλες χώρες;

Ν. Δρανδάκης: Το Taxibeat δεν είναι κάτι που αναπτύχθηκε "μια κι έξω", είναι για εμάς κάτι ζωντανό που αλλάζει, εξελίσσεται, μαθαίνει από τα λάθη του, βελτιώνεται.

Σε επίπεδο εφαρμογής θα δούμε βελτιώσεις που θα κάνουν τη ζωή των χρηστών (οδηγών και επιβατών) ακόμα ευκολότερη, ενώ σε επίπεδο αγορών θα έχουμε νέες ενδιαφέρουσες αγορές, πόλεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τον κλάδο των ταξί και στις οποίες θεωρούμε ότι το Taxibeat μπορεί να επιφέρει το είδος του θαύματος που συνέβη στην Ελλάδα και σιγά σιγά παρακολουθούμε να συμβαίνει και στη Βραζιλία.

EMEA.gr: Με την ευκαιρία του launch στο Παρίσι βρεθήκατε και στο κορυφαίο συνέδριο Le Web. Ποια ήταν τα σχόλια που ακούσατε σχετικά με το ελληνικό startup οικοσύστημα;

Ν. Δρανδάκης: Η ελληνική startup σκηνή φαίνεται ότι θεωρείται διεθνώς αξιόλογη και πολλά υποσχόμενη. Υπήρχε έντονο ενδιαφέρον τόσο από ξένους επενδυτές όσο και ξένους δημοσιογράφους.

EMEA.gr: Στο πρόσφατο TechCrunch Athens Meetup εμφανισθήκατε επιφυλακτικός για τα "μεγάλα λόγια" που ακούγονται για το μέλλον της ελληνικής σκηνής. Από πού απορρέει αυτή η επιφυλακτικότητα;

Ν. Δρανδάκης: Η επιφυλακτικότητά μου δεν αφορά την ελληνική startup σκηνή. Όπως έχω αναφέρει και αλλού, είμαι πεπεισμένος ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε σπουδαία πράγματα από Έλληνες επιχειρηματίες και ελληνικές startups. Η επιφύλαξή μου προκύπτει από τη "σελεμπριτοποίηση" (επιτρέψτε μου την άχαρη λέξη ελλείψει ελληνικής) των startups.

Δεν είναι απλά "κουλ" να είναι κανείς founder μίας επιτυχημένης startup. Είναι ένας ρόλος ο οποίος έχει τεράστιες ευθύνες (απέναντι στους εργαζομένους, απέναντι στους μετόχους, απέναντι σε όσους χρησιμοποιούν την υπηρεσία που παράγεις) και απαιτεί θυσίες (όπως το να κάθεται κανείς ανήμερα των Χριστουγέννων να κάνει τα λογιστικά του) και είναι ένας μάλλον μοναχικός δρόμος.

Συχνά νιώθω ότι η "γκλαμουράτη" πλευρά (τα συνέδρια, οι διακρίσεις, η χρηματοδότηση) καλύπτεται δυσανάλογα περισσότερο από την "σκοτεινή" πλευρά.

EMEA.gr: Τι πιστεύετε ότι θα έπρεπε να διορθωθεί ή να προστεθεί στο ελληνικό οικοσύστημα;

Ν. Δρανδάκης: Κατά τη γνώμη μου μία πολύ βασική έλλειψη ήταν η απουσία φορέων που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν early stage startups.
Το πρόβλημα αυτό φαίνεται ότι επιλύεται με τα τέσσερα νέα Jeremie Funds που θα χρηματοδοτήσουν τις νέες ελληνικές startups με περισσότερα από 80 εκατ. ευρώ τα επόμενα χρόνια. Τέτοια ποσά είναι σημαντικά όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα αλλά και για τη διεθνή κοινότητα.

EMEA.gr: Τέλος, κύριε Δρανδάκη, μπορείτε να εξηγήσετε περαιτέρω την άποψη που εκφράσατε στο ίδιο event ότι οι ελληνικές startups για να αναπτυχθούν θα πρέπει να πάρουν τοπικά χαρακτηριστικά και να τα ανάγουν σε παγκόσμιο επίπεδο; Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

Ν. Δρανδάκης: Εννοούσα ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες, αφού αποφασίσουν ποιο "πρόβλημα" της ελληνικής αγοράς θέλουν να επιλύσουν με το προϊόν/υπηρεσία τους, είμαι βέβαιος ότι θα διαπιστώσουν ότι το ίδιο "πρόβλημα" υπάρχει σε πολλές ακόμα αγορές (οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι προφανείς σε πρώτη σκέψη).

Οι αγορές αυτές θα αποτελέσουν γόνιμο έδαφος για την εξαγωγή της τεχνογνωσίας που αναπτύχθηκε.