Τσίπρας: Μάζευε κι ας είν’ και ρώγες - γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Αν και το 2013 έκανε «ποδαρικό» με την τεχνητή ευφορία της «μεγάλης δόσης» που πήραμε από τους δανειστές μας, ένας μήνας ήταν αρκετός ώστε με βάση τα πραγματικά στοιχεία της εφορίας να καταδειχθεί πως «το πράγμα δεν περπατάει».

Η κατάρρευση των εσόδων τον πρώτο μήνα του 2013, δεν είναι ούτε παράδοξη, ούτε ανεξήγητη. Εξηγείται από την ατάκα “it’s the economy stupid”, την οποία λάνσαρε στην προεκλογική περίοδο του 1992, ο Μπίλ Κλίντον. Η πολιτική μπορεί να λέει ό,τι θέλει.

Αλλά στο τέλος τα αποτελέσματα θα προκύψουν στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας που υπακούει πρωτίστως στον νόμο της κοινής λογικής.

Όταν λοιπόν έχει εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα είναι μάταιο για το οικονομικό επιτελείο να νομίζει ή να ελπίζει πως οι στόχοι που έχουν τεθεί στην πολιτική συμφωνία με τους δανειστές μας θα επιτευχθούν. Το μόνο που θα συμβεί είναι να ενεργοποιηθεί αυτόματα η λήψη πρόσθετων μέτρων, όπως προβλέπεται στο αναθεωρημένο μνημόνιο, οπότε ο φαύλος κύκλος δεν κλείνει ποτέ.

Ήδη η συζήτηση περί νέων μέτρων άνοιξε και στα τέλη Μαρτίου ο κ. Στουρνάρας θα βγει να μας πει περισσότερα επ’ αυτού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει δει το έργο. Στην αρχή φοβόταν έναν εκλογικό αιφνιδιασμό από τον Σαμαρά αλλά φαίνεται πως τα πράγματα κατευθύνονται προς τις κάλπες, όχι γιατί είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης, αλλά διότι η χώρα οδηγείται σε οικονομικό αδιέξοδο.

Για αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας αναζητεί «συμμάχους». Έκανε στο εξωτερικό τα ταξίδια που έκανε, αλλά ξέρει πως πρέπει να παρουσιάσει έναν ΣΥΡΙΖΑ πολυσυλλεκτικό και όχι αριστερό. Βγήκε λοιπόν στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά στον ΣΚΑΙ και έκανε κάποιες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες δηλώσεις. Είπε για παράδειγμα ότι είναι πολυτέλεια να μιλάει κανείς με ταμπέλες για Κέντρο, Δεξιά και Κεντροαριστερά! Είπε επίσης ότι πρόσφατα τον πλησίασε ένας δεξιός ψηφοφόρος που του συστήθηκε ως «καραμανλικός» και του δήλωσε πως πάει μαζί του «από ανάγκη».

Τι θα πει από ανάγκη;
Είναι απλό: εδώ και βδομάδες έχει ξεκινήσει το μουρμουρητό για τη συσπείρωση των Καραμανλικών. Συνδυάζοντας αυτό το αδιαμόρφωτο ρεύμα με την απέχθεια για τα μέτρα, οι επονομαζόμενοι «δεξιοί» καταλήγουν πιο εύκολα στο ΣΥΡΙΖΑ και με λιγότερες «ηθικοιδεολογικές» αναστολές.

Αυτό ο Τσίπρας το ξέρει!
Οι δηλώσεις αυτές δεν είναι τυχαίες. Ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να μαζέψει ό,τι μπορεί και απ’όπου μπορεί καθώς οι όποιες ελπίδες δημιουργήθηκαν για έξοδο από την κρίση σβήνουν και οι εκλογές έρχονται. Επενδύει σε μια απευθείας μετακίνηση ψηφοφόρων της ΝΔ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με βάση όχι την πολιτική ή ιδεολογική συγγένεια αλλά την ανάγκη να μπει ένα τέλος σε μια αδιέξοδη πολιτική, στην οποία δεν πιστεύει πλέον κανένας.

Οι επόμενες δημοσκοπήσεις θα δείξουν κατά πόσο το άνοιγμα Τσίπρα βρίσκει ανταπόκριση. Εμπειρικά, πάντως, αρκετοί δεξιοί που είδαν τον Τσίπρα στον Αυτιά, τον βρήκαν «καλό».

ΥΓ: Η ΔΗΜΑΡ κλείνει την πόρτα στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ για ιδρυτικό Συνέδριο της Κεντροαριστεράς. Μήπως γιατί αφήνει μια ανοιχτή πόρτα στον Τσίπρα; Μην αποκλείεται καθόλου ο «χρήσιμος τρίτος» στη σημερινή κυβέρνηση να είναι ο «αναγκαίος δεύτερος» στην επόμενη.