Θεωρίες συνωμοσίας και φοροδοτικός γκρεμός - Ένα άρθρο του Άγη Βερούτη

Πριν αρκετές μέρες συνάντησα τυχαία ένα παλιό φίλο που είχα χρόνια να δω, και η κουβέντα μας με προβλημάτισε εξαιρετικά. Είπαμε να πιούμε ένα γρήγορο καφέ για να μιλήσουμε. Μετά από λίγα λεπτά με ρώτησε πώς βλέπω τα πράγματα και τί ακούω.

Χωρίς πολλές πολυλογίες του εξέφρασα την ανησυχία μου ότι ως κοινωνία βρισκόμαστε σε αποσύνθεση, και ως οικονομία επιταχύνουμε προς ένα φοροδοτικό γκρεμό: το σημείο που η φοροδοτική ικανότητα της οικονομίας εξαντλείται σε τέτοιο σημείο ώστε η συλλογή φόρων από τουλάχιστον το ένα τρίτο των πολιτών θα είναι αδύνατη, απλά διότι δεν θα έχουν να τα δώσουν, και σαν αποτέλεσμα αυτού το κράτος θα καταρρεύσει.

Ως γνωστόν περισσότερο από 2/3 των πρωτογενών δαπανών του κράτους είναι σε μισθούς και συντάξεις, οπότε αν ένας στους τρεις φορολογούμενους αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους του, το κράτος θα πάψει να μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις στο σύνολό τους και δη στην ώρα τους. Ήδη τα φαινόμενα ελλείψεων υλικών σε νοσοκομεία και άλλες κρατικές υπηρεσίες, όπως πχ βενζίνη για τα περιπολικά, ή χαρτί για δημόσιες υπηρεσίες, συναντάται σε σημαντική συχνότητα και επιδεινώνεται.

Από εκεί και πέρα, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες, καθώς με υποχρέωση να τηρούμε ισοσκελισμένες δαπάνες-έσοδα, το φοροκυνηγητό θα γίνει ανελέητο και οι φυλακίσεις για χρέη και κατασχέσεις ιδιωτικών περιουσιών καθημερινό φαινόμενο, αποστραγγίζοντας πλέον τελείως την ιδιωτική οικονομία και εξανδραποδίζοντας και προλεταριοποιώντας τη μεσαία τάξη, συμπεριλαμβανομένων και των σχεδόν 4 εκατομμυρίων πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, και τους περισσότερο από ενάμιση εκατομμύριο άνεργους, καταστρέφοντας εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας σε διάστημα εβδομάδων. Αυτό είναι το σενάριο που φοβόμουν ότι θα έπραττε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τελικά το εφαρμόζει το επιτελείο Στουρνάρα, ελέω της συγκυβέρνησης.

Ο παλιός μου φίλος γέλασε ειρωνικά με το σενάριό μου.
- “Δε πας καλά”, μου είπε.
- “Αυτά που συμβαίνουν είναι προγραμματισμένα από την αρχή της κρίσης.”

Κατόπιν, σε λίγα λεπτά μου ανέπτυξε ένα ολόκληρο σενάριο, από εκείνα που ονομάζω θεωρίες συνωμοσίας.

Η συγκυβέρνηση, λέει, σκοπό δεν έχει να συλλέξει φόρους, αλλά να φορτώσει τους ΑΦΜ με απλήρωτες οφειλές προς το κράτος. Το παρόν κυβερνητικό σχήμα δεν έχει την νομιμοποίηση να κάνει κατασχέσεις, καθώς έχει συμμετάσχει σε πολύ μεγάλο βαθμό στις πολιτικές που μας έφεραν το χρέος.

Η επόμενη κυβέρνηση, λέει, θα έχει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο στο όνομα του Λαού, θα κάνει τις κατασχέσεις των ιδιωτικών περιουσιών, με την αιτιολογία ότι οι οφειλέτες έχουν περιουσία που το κράτος μπορεί να ρευστοποιήσει, για να καλύψει τις δαπάνες του, αδιαφορώντας αν η προηγούμενη κυβέρνηση έβαλε αυθαίρετους και άδικους φόρους. Εκείνη πλήρωσε με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι το σκεπτικό. (Το περασμένο Σάββατο, ακούγοντας μια συνέντευξη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν θα διστάσει να δημεύσει το σπίτι κάποιου που δεν έχει πιά εισόδημα, αλλά έχει οφειλές και ένα ακίνητο από παλιά. Το αίμα μου πάγωσε.)



Μετά, λέει ο παλιός φίλος μου, αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μαζέψει όλα τα ακίνητα των φοροφειλετών άνω των 3.000 ευρώ, όσο τρία χρόνια χαράτσια δηλαδή, θα τα ομαδοποιήσει και θα τα πουλήσει σε ξένα real estate funds, και distress funds, προκειμένου να πάρει σα ναρκομανής λίγο ακόμη χρήμα για να συνεχίσει τις δαπάνες του για λίγες βδομάδες.

Για να μου δείξει την ισχύ των θεωριών του, μου έφερε το παράδειγμα μιας μικρομεσαίας περιοχής στην Αθήνα, πχ τους Αμπελόκηπους. Εκεί, λέει, τουλάχιστον το 1/3 των κατοίκων είναι άνεργοι. Άρα τουλάχιστον, έστω, το 10% των νοικοκυριών δεν έχει κανένα εισόδημα πλην περιστασιακής εργασίας και μάλιστα μαύρης. Αυτοί θα αφήσουν απλήρωτους τους φόρους τους για 2-3 χρόνια, ώσπου να μαζευτούν 3.000 οφειλών, που βάσει νόμου μπορεί το κράτος να κατασχέσει. Οι διαδικασίες κατάσχεσης ως τότε θα απλοποιηθούν με νόμο από το μνημόνιο 4 ή 5, οπότε το κράτος με συνοπτικές διαδικασίες θα αποκτήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας. Μετά, λέει, έστω για 1.000 σπίτια στους αμπελόκηπους, η συνολική οφειλή θα είναι 3.000.000 ευρώ, που θα βγει σε πλειστηριασμό για 4-5 εκατομμύρια με τα πρόστιμα και έξοδα κατάσχεσης. Αυτό σημαίνει ότι όποιος θα έχει τότε 5 εκατομμύρια ευρώ, θα μπορεί να αποκτήσει 1.000 διαμερίσματα με μέσο κόστος κτήσης 5.000 ευρώ το ένα, και με έτοιμους τους ένοικους να ζουν μέσα!

Εκεί βέβαια έσκασα στα γέλια, λέγοντάς του ότι πρώτα θα γίνει επανάσταση, και μετά αυτό που λέει!

Εκείνος ατάραχος μου είπε: “Κανείς δεν θα πεταχτεί στο δρόμο επειδή του κατάσχεσαν το σπίτι για φορολογικές οφειλές. Απλά θα μένουν μέσα δωρεάν, ώσπου ο επόμενος ιδιοκτήτης να τους συμφωνήσει ένα μικρό ενοίκιο. Με κόστος 5 χιλιάρικα το διαμέρισμα, κάποιος μπορεί να βγάζει 50% απόδοση στα λεφτά του αν παίρνει 200 ευρώ ενοίκιο το μήνα για ένα διαμέρισμα 90 τετραγωνικών! Ήδη η φορολογική επιβάρυνση των εταιριών ιδιοκτησίας real estate είναι πολύ μικρότερη από όσο στους απλούς πολίτες. Φορολογική ανισότητα.”

Τέλος μου είπε, “Στην Ανατολική Γερμανία, πόσα fund έχουν την ιδιοκτησία όλων των κατοικιών;”
Εκεί σοβάρεψα, τελείωσα τον καφέ μου και έφυγα τρέχοντας.
Άκου εκεί Ανατολική Γερμανία! Ποιός θα μπορούσε να σκεφτεί ένα τέτοιο αρρωστημένο σενάριο συνωμοσίας;