Καμία προοπτική για αυτόνομη ζωή δεν είχε ο 57χρονος Γιώργος Σακκάς, ο οποίος για 13 χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα όρασης, που τον είχαν καταστήσει σχεδόν τυφλό. Η καθολική βλάβη και στα δύο του μάτια, που είχαν διαγνωστεί με πτερύγιο (νόσημα εξ εκθέσεως στον ήλιο), έμοιαζε ανίατη. Υποβαλλόταν σε διαδοχικές επεμβάσεις, με αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Η νόσος αντί να υποχωρεί υποτροπίαζε, και η όρασή του επιδεινωνόταν. «Από το δεξί μου μάτι έβλεπα μόνο ένα φως, δεν μπορούσα να ξεχωρίσω καθόλου μορφές, αλλά και στο αριστερό μου μάτι η όραση μειωνόταν». Η καθημερινότητα είχε μετατραπεί σε ένα μαρτύριο. «Περπατούσα στον δρόμο και σκόνταφτα στα δέντρα, έπεφτα στο πεζοδρόμιο», θυμάται σήμερα, «επέστρεφα σπίτι μου κάθε φορά πιο αποδυναμωμένος, σωματικά και ψυχικά».