ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Πριν μία πενταετία, με αφορμή το πρώτο μνημόνιο που υπέγραφε ο κύριος «Λεφτά υπάρχουν», ένας φίλος από τα παλιά μού είχε στείλει ένα κείμενο που αναφερόταν στην «Σπύρος και Υιός ΑΕ» και περιέγραφε μία πραγματικότητα που όχι μόνον δεν έχει αλλάξει, αλλά είναι πολύ χειρότερη από την αντίστοιχη της εποχής του υπερκαταναλωτισμού με δανεικά.

Στις αρχές Οκτωβρίου αναβιώνει στη χώρα μας, για μιαν ακόμη φορά, ο θεσμός του «Συμποσίου των 7 Σοφών» αυτή τη φορά με θέμα την Κοσμολογία. 

Τον σχεδιασμό και υλοποίηση μίας νέας βιομηχανικής πολιτικής με στόχο την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα, την ευημερία και τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας ζητούν με άρθρο - παρέμβαση οι πρόεδροι των πέντε βιομηχανικών συνδέσμων της χώρας.

 Έφερε τον Βαρουφάκη, τον Μπαλτά, την κυρία Τασία και το χειρότερο μνημόνιο από το 2010 ( μέτρα για άλλα 90 δισεκ. ευρώ) αλλά παραμένει πρώτο κόμμα. 

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ποιος περίμενε κάτι καλύτερο από αυτό τον τραγέλαφο που είδαμε διακαναλικά; Ποιος φαντάστηκε ότι ένα τηλεοπτικό πλατό με κανόνες συζήτησης (και μετάδοσης) που παραπέμπουν σε καθεστώς Βορείου Κορέας θα ενέπνεε και οι άχαροι μονόλογοι θα γίνονταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση;

Πιστεύω ότι οι εκλογές, και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ήταν επιτακτική ανάγκη, γιατί έτσι μόνο μπορεί να προκύψει μία ευρύτερη συνεργασία των πολιτικών κομμάτων ώστε να υλοποιηθούν τα συμφωνηθέντα του τρίτου μνημονίου. 

Μετά τη συνθηκολόγηση της κυβέρνησής μας, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, το «αφήγημα των νικητών» έχει ως εξής: Στα τέλη του 2014 η ελληνική οικονομία ανέκαμπτε. Αν ο λαός δεν «έσφαλλε» εκλέγοντάς μας, η ανάκαμψη θα συνεχιζόταν και το Μνημόνιο σύντομα θα αποτελούσε παρελθόν

Στη ΔΗΜΑΡ υπήρχε μια αστεία φράση την οποία είχαν σκαρφιστεί οι ενδοκομματικοί επικριτές του κ. Φώτη Κουβέλη και την επαναλάμβαναν κάθε φορά που έπρεπε να λάβει μια δύσκολη απόφαση. «Να δεις που πάλι... Γιαμαμότο θα κάνει», έλεγαν.

Αργά ή γρήγορα ένα από τα βασικά ερωτήματα που δημιουργούνται στο μυαλό κάθε ανθρώπου είναι και το ερώτημα της γέννησης και της εξέλιξης του Σύμπαντος. Πρόκειται για την βάση της σύγχρονης επιστήμης της Κοσμολογίας η οποία εξετάζει την περιεκτικότητα της ύλης και της ενέργειας στο Σύμπαν, την μορφή και την δομή που έχει, την ηλικία και την ιστορία του καθώς και την μελλοντική του εξέλιξη.

Γιατί οι Ευρωπαίοι εταίροι-δανειστές μας δεν ανησύχησαν καθόλου όταν ο κ. Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε από πρωθυπουργός, ανοίγοντας τον δρόμο για τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου;

Οταν διασχίζεις τον δρόμο καπνίζοντας δεν ανησυχείς για το αν θα πάθεις καρκίνο... Προσέχεις μη σε πατήσει κανένα αυτοκίνητο. 

Α​​υτή η κρίση δεν θα τελειώσει έτσι εύκολα. Φοβάμαι ότι θα «μασήσει» ακόμη 3-4 πρωθυπουργούς και ένα 10%-15% του ΑΕΠ μας πριν κλείσει τον κύκλο της. Δυστυχώς. Θα μπορούσε να μην είναι έτσι. 

Οταν διασχίζεις τον δρόμο καπνίζοντας δεν ανησυχείς για το αν θα πάθεις καρκίνο... 

Νομίζω ότι θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες. Γιατί ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται, έστω ελαφρώς, του Μεϊμαράκη στην πρόθεση ψήφου. Αν πιστέψουμε φυσικά -και γιατί όχι;- την πρώτη δημοσκόπηση που είδε το φως τής δημοσιότητας. Και η οποία δύο είδη αποτελεσμάτων μπορεί να έχει στις αριστερές ψυχές. 

 Το βράδυ των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου μας βρήκε να πανηγυρίζουμε στο κέντρο της Αθήνας. Πρώτη φορά Αριστερά. Η ελπίδα κέρδισε!

Πέραν του 2015, μιας χρονιάς που ξεκίνησε καλά αλλά χάλασε στην πορεία, προδιαγράφεται κι ένα πολύ δύσκολο 2016 στον τουρισμό. Οι συνέπειες του καλού 2014 φάνηκαν το 2015, ως τον Ιούνιο, και ειδικά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη όπου είχε δοθεί μεγάλη έμφαση. Οι συνέπειες του 2015 θα φανούν το 2016.

Εντάξει, πενθήσαμε. Αλλιώς τα περιμέναμε και αλλιώς μας ήρθαν τα πράγματα. 

Ε​​ίναι το σενάριο που «προτιμούσαν» από την περασμένη άνοιξη κορυφαίοι παράγοντες των θεσμών. 

Κάθε φορά που κατά τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα προσέφευγε στις κάλπες και ζητούσε από τους Ελληνες ψηφοφόρους να λάβουν θέση και να αποφασίσουν ποιοι θα κυβερνήσουν τη χώρα, οι διεθνείς κεφαλαιαγορές είχαν πολύ σοβαρούς λόγους για να ανησυχούν. 

Τ​​ο ελληνικό «σύστημα» συμπεριφέρεται συχνά σαν κοπάδι. Είναι και αυτό ίσως χαρακτηριστικό ενός ψευτοκατεστημένου που δεν έχει όραμα, αρχές και πυξίδα.