Όταν το λυρικό θέατρο συναντά τη μόδα, το αποτέλεσμα έχει καλαισθησία (φωτό)‏

Δεν ήταν μια επίδειξη μόδας, όπου η όπερα συνόδευσε την παρέλαση των μοντέλων. Δεν ήταν ούτε για συναυλία, όπου οι ντίβες εντυπωσίασαν (και) με δημιουργίες υψηλής ραπτικής.




(Από αριστερά) Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Λυρικής, Μύρων Μιχαηλίδης, ο μαέστρος Λουκάς Καρυτινός και ο συνθέτης Γιώργος Κουμεντάκης (στο κύκλο εκδηλώσεων που επιμελείται ο ίδιος στην Λυρική εντάχθηκε η εκδήλωση)

Με σημείο εκκίνησης την τρέλα -μοτίβο επαναλαμβανόμενο στην όπερα- η παράσταση «La Follia» επιχείρησε με επιτυχία να συνδυάσει το λυρικό θέατρο με την μόδα με τρόπο ισότιμο και δημιουργικό προχωρώντας πέρα από τα προφανή, προκειμένου να υπογραμμίσει το σύγχρονο χαρακτήρα και τις πολλές δυνατότητες σύγκλισης των δύο κόσμων. Η παράσταση φιλοξενήθηκε στις σκάλες και στο «μπαλκόνι» μπροστά από το προεδρικό θεωρείο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ενώπιον σημαντικών εκπροσώπων του δημοσιογραφικού και καλλιτεχνικού κόσμου που την υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό, όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Βήματος.


Η Πέγκυ Ζουμπουλάκη της γνωστής γκαλερί με τη δημοσιογράφο Ισμα Τουλάτου στην οποία ανήκε η ιδέα και η σύλληψη της παράστασης (δεξιά)
Μέσα από διάσημες σκηνές όπερας και άριες των Πουτσίνι, Γκουνό, Ντονιτσέττι κ. α. και σύντομα οργανικά «διαλείμματα» με συνθέσεις μεταξύ άλλων των Ντεμπυσσύ, Σούμαν και Βέμπερ, η τρέλα -με την ευρεία έννοια της ακραίας συναισθηματικής αντίδρασης- υπήρξε παρούσα στην παράσταση «La Follia», μέσα από όλες τις εκφάνσεις της: η τρέλα του έρωτα, της απόγνωσης, του πόνου, της χαράς, της εξουσίας, της ματαιοδοξίας.


Σε πρώτο πλάνο η Βασιλική Καραγιάννη με μέλη της ανώτερης επαγγελματικής σχολής χορού της Λυρικής

Σ΄ έναν απρόσμενο χώρο ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για τους σκοπούς της παράστασης, τις σκάλες της εισόδου και το «μπαλκόνι» του θεάτρου Ολύμπια, ο σχεδιαστής Δημήτρης Ντάσσιος και μια πλειάδα αγαπητών καλλιτεχνών της Εθνικής Λυρικής Σκηνής δημιούργησαν ένα πρωτότυπο θέαμα όπου η όπερα και η μόδα πειραματίστηκαν και ήρθαν πιο κοντά.


Με την ενδυματολογική επιμέλεια του Δημήτρη Ντάσιου η χορεύτρια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Ηώ Καλοχρήστου
Με έναν απρόσμενο συνδυασμό νέων δημιουργιών του Ντάσιου, με κοστούμια και αντικείμενα από το βεστιάριο της ΕΛΣ (μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και κοστούμια σημαντικών σκηνογράφων όπως αυτά του Νικόλα Γεωργιάδη, του Γιάννη Μετζικώφ και του Νίκου Πετρόπουλου) επιχειρήθηκε να καταδειχτεί το πώς κάποια κοστούμια, ιδωμένα με ένα τρόπο διαφορετικό και πρωτότυπο, μπορούν να αποτελέσουν μοντέλα υψηλής ραπτικής.


Μαθήτριες της ανωτέρας επαγγελματικής σχολής χορού της Λυρικής φορούν με απρόσμενο τρόπο ρούχα μπαλέτου
Τα τελευταία χρόνια η όπερα και η μόδα είναι δύο κόσμοι που όλο και περισσότερο έρχονται ο ένας κοντά στον άλλο. Το γεγονός ότι ο ένας μετά τον άλλοι οι κορυφαίοι σχεδιαστές (Αρμάνι, Μισόνι, Γκαλιάνο, Πράντα, Λάγκερφελντ, Ουνγκαρό, Αλάια κ. α) «υποκύπτουν» στο λυρικό θέατρο, «ντύνοντας» ορισμένες από τις πιο πολυσυζητημένες παραστάσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών στις μεγαλύτερες όπερες του κόσμου (Σκάλα, Μετροπόλιταν, Κόβεντ Γκάρντεν κ. α.) είναι μια μόνο, η πιο προφανής, ίσως, παράμετρος.


Ο Μύρων Μιχαηλίδης με τις σοπράνο Μυρτώ Παπαθανασίου (αριστερά) και Τσέλια Κοστέα
Από την άλλη, η μόδα προσεγγίζει όλο και περισσότερο τη θεατρική και σκηνική πράξη αφού τα τελευταία χρόνια μετακινείται όλο και περισσότερο προς το «σόου» από πλευράς παρουσίασης (αντί της κλασικής πασαρέλας) και προς το «κοστούμι» από πλευράς έμπνευσης (παραμερίζοντας το δόγμα «κανονικά ρούχα για κανονικές γυναίκες»).


Η σύζυγος του Ελληνα πρεσβευτή στην Ιταλία, Σοφία Χηνιάδου (αριστερά) και το διεθνές μοντέλο Δωροθέα Μερκούρη

Με δεδομένο, παράλληλα, το γεγονός ότι η πάλαι ποτέ άποψη των ακαδημαϊκών κύκλων ότι η μόδα είναι πολύ «ασήμαντη» για να αποτελέσει θέμα σοβαρής εξέτασης έχει αλλάξει άρδην, η δραματική αλλαγή του τοπίου είναι φανερή.

Ερμήνευσαν: Βασιλική Καραγιάννη, Ειρήνη Καράγιαννη, Έλενα Κελεσίδη, Τζούλια Σουγλάκου, Βάσια Ζαχαροπούλου. ΄Επαιξαν οι μουσικοί: Δημήτρης Γιάκας (πιάνο), Θόδωρος Μαυρομμάτης (φλάουτο), Αμαλία Γιαννοπούλου (βιολοντσέλο). Συμμετείχαν τα μέλη του Μπαλέτου και οι μαθήτριες της Σχολής Χορού της ΕΛΣ.

Η σκηνοθεσία, η εικαστική επιμέλεια και οι φωτισμοί ήταν του Δημήτρη Ντάσιου, η ιδέα και η σύλληψη της δημοσιογράφου ΄Ισμας Τουλάτου, ενώ η παράσταση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του κύκλου του φιλοξενούμενου συνθέτη Γιώργου Κουμεντάκη.