Ποιός είναι ο Βενσάν Κασέλ, ο επονομαζόμενος και τυχερότερος άνδρας στον κόσμο, που τόλμησε να χωρίσει την ωραιότατη Μόνικα Μπελούτσι (φωτό & βίντεο)

Ο Βενσάν Κασέλ γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1966 στο Παρίσι, είναι γιος του Γάλλου ηθοποιού Ζαν – Πιερ Κασέλ και της δημοσιογράφου Σαμπίν Λιτίκ. Είναι κυρίως γνωστός για ρόλους σκληρών αντρών και έχει εμφανιστεί τόσο σε γαλλόφωνες, όσο και σε αγγλόφωνες ταινίες.



Αποφάσισε πως ήθελε να γίνει ηθοποιός στην ηλικία των δεκαπέντε ετών. Όταν παρακολούθησε το 1990 την ταινία μικρού μήκους «Fierrot le pou» του Ματιέ Κασσοβίτς, σκέφτηκε πως αυτή εξέφραζε τέλεια την ενέργεια της γενιάς τους. Είχαν ήδη συναντηθεί στην ταινία «Métisse» το 1993, αλλά η πρώτη τους ουσιαστική συνεργασία ήταν το 1995, στην ταινία «Το Μίσος», όπου ο Κασέλ πρωταγωνιστούσε και ο Κασσοβίτς σκηνοθέτησε και έπαιξε ένα μικρότερο ρόλο. Η αμφιλεγόμενη αυτή ταινία, που πραγματεύεται το ρατσισμό, αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών.



Ήταν επίσης η ταινία που έφερε τον Κασέλ στο προσκήνιο. Με τον Κασσοβίτς συνεργάστηκαν έκτοτε κι άλλες φορές, όπως το 2000 στα « Πορφυρά Ποτάμια » και το 2001 στο « Κορίτσι των Γενεθλίων ».
Ο Κασέλ έχει παίξει σε μια πληθώρα από ταινίες όπως στο «L’ Appartement», στο βίαιο «Dobermann», στην «Αδερφότητα των Λύκων» και στο γουέστερν « Blueberry ». Το τελευταίο μαζί με το « Μίσος », αποτελούν τις δύο ταινίες τις οποίες θεωρεί τις αγαπημένες στην καριέρα του. Το ντεμπούτο του σε αγγλόφωνη ταινία έκανε στο Elizabeth» του Σεχάρ Καπούρ. Άλλες αγγλόφωνες ταινίες του είναι τα «Ocean’s Twelve» και «Οcean’s Thirteen», το «Derailed» και η «Ιωάννα της Λωραίνης».



Το 1999 παντρεύτηκε την Μόνικα Μπελούτσι, με την οποία έχει αποκτήσει μία κόρη, την Ντέβα Κασέλ, η οποία γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου του 2004 στη Ρώμη. Με τη σύζυγό του έχουν παίξει μαζί σε δέκα ως τώρα ταινίες, ανάμεσα στις οποίες συναντάμε την «Αδερφότητα των Λύκων» και την ταινία «Μη Αναστρέψιμος» που προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις για την προκλητικότητά της.
Είναι καλός στην Βραζιλιάνικη πολεμική τέχνη Καποέιρα, πράγμα που επέδειξε στην ταινία « Ocean’s Twelve ».
Γνώρισε τη Μαρία Κάλλας στο σπίτι του πατέρα του όταν ήταν μικρός.



Συνήθως ντουμπλάρει το Βρετανό ηθοποιό Χιου Γκραντ στις μεταγλωττίσεις των ταινιών του.
Τόσο εκείνος όσο και η Μόνικα Μπελούτσι έχουν υπάρξει Τελετάρχες στο Φεστιβάλ των Καννών. Εκείνη το 2003, εκείνος το 2006.
Με τη σύζυγό του έχει παίξει στις παρακάτω ταινίες: Sheitan (2006), Agents secrets (2004), Irréversible (2002), Le Pacte des loups (2001), Méditerranées (1999), Le Plaisir (et ses petits tracas) (1998), Compromis (1998), Dobermann (1997), Come mi vuoi (1997) και L' Appartement (1996).



Ανατρέποντας τη γενική πεποίθηση που θέλει τους Ευρωπαίους σταρ να γίνονται διάσημοι μετακομίζοντας στο Χόλιγουντ, ο 43χρονος Κασέλ επιμένει... γαλλικά. Με τον πολύκροτο ρόλο του στην κινηματογραφική βιογραφία του πιο διάσημου κακοποιού στην ιστορία της Γαλλίας, Ζακ Μεσρίν, κέρδισε το Σεζάρ καλύτερης αντρικής ερμηνείας, βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην κορυφή των ταμείων στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όπως γράφει το ethnos.gr

Ζωή στο μάξιμουμ. «Οταν πήρα δίπλωμα οδήγησης, έκανα τη διαδρομή Παρίσι - Νίκαια τρέχοντας με 240 χιλιόμετρα την ώρα». Αυτός ήταν πάντοτε ο Βενσάν Κασέλ.
Αποφασισμένος να ζήσει τη ζωή του στο μάξιμουμ, προσγειώθηκε στον πλανήτη Σινεμά σε ηλικία 29 ετών με το «Μίσος» του Ματιέ Κασοβίτς, για να καταχωριστεί αμέσως στη συλλογική συνείδηση ως ο «σκληρός» του γαλλικού κινηματογράφου, μια μετενσάρκωση του Ζαν Πολ Μπελμποντό και εκτός όλων αυτών η απόδειξη του πώς θα έμοιαζε ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο αν μπορούσε να μιλήσει γαλλικά.
Το «Μίσος» αποτέλεσε την ιδανική αφετηρία καριέρας, για την οποία όμως ο Κασέλ, γιος του διάσημου Γάλλου ηθοποιού Ζαν Πιερ Κασέλ, έπρεπε να «μετακομίσει» από την αστική τάξη του Παρισιού, όπου και ανήκει, στους κακόφημους δρόμους της Πόλης του Φωτός κερδίζοντας μια ακόμη μεγαλύτερη αναγνώριση με το να γίνει σύμβολο της γαλλικής νεολαίας και της διαρκούς επανάστασής της απέναντι στο κατεστήμενο.



Ακόμη και όσοι θα έμεναν εκστατικοί απέναντι στην εκρηκτική ερμηνεία του θα διατυπώναν, ωστόσο, τις αμφιβολίες τους για το πόσο καλά γνώριζε ο νεαρός Κασέλ τον κόσμο των συμμοριών στις παρυφές του Παρισιού, αναγκάζοντάς τον ακόμη και σήμερα σε μια συνεχή απολογία: «Nομίζετε ότι ο Pόμπερτ Nτε Nίρο ανήκει στη Mαφία; Ή ότι ο Mάρλον Mπράντο ήταν λιμενεργάτης; Tι σημαίνει αυτή η κριτική; Tο όνομά μου δεν είναι Bενσάν Δούκας του Kασέλ.
O πατέρας μου ήταν ηθοποιός και με τη δουλειά του έβγαλε κάποια χρήματα. Eπίσης, θέλω να σας πω ότι όσοι τα είπαν αυτά τότε ήταν άνθρωποι που ήξερα, ήταν φίλοι μου. Oπότε, ξέρω ακριβώς γιατί τα είπαν».
Μοιάζει να είναι η κατάρα όσων γίνονται παγκοσμίως γνωστοί μέσα σε μια νύχτα, να γνωρίζουν την ίδια ακριβώς στιγμή και τη σκοτεινή πλευρά της δημοσιότητας, αλλά σε ένα τόσο σκληρό επάγγελμα, όπως αυτό του ηθοποιού, αρκεί τελικά να είσαι απλά ο εαυτός σου.

Και αυτό είναι, ίσως, το μεγαλύτερο ελάττωμα του Βενσάν Κασέλ. Η άρνηση του να υποδυθεί κάτι άλλο από αυτό που είναι: ένας ασυμβίβαστος σταρ από εκείνους τους οποίους λατρεύουν τα περιοδικά, μια δυνατή φωνή αντίδρασης μέσα στους κόλπους του εμπορικού γαλλικού σινεμά, ο άνθρωπος που αργά ή γρήγορα θα «συναντούσε» στη ζωή του τον πιο διάσημο κακοποιό που γνώρισε ποτέ η ιστορία των γαλλικών αστυνομικών χρονικών, τον Ζακ Μεσρίν.
Επιβεβαιώνοντας νομοτελειακά όσους κατάλαβαν από την αρχή πως ο Κασέλ είναι τόσο καλός ηθοποιός που μπορεί να παίξει οτιδήποτε, αλλά οι καλύτεροι ρόλοι του θα είναι για πάντα αυτοί του «κακού».



«Μου αρέσει να παίζω αντιήρωες. Ισως συμβαίνει επειδή είμαι αρκετά θυμωμένος στη ζωή μου. Και σίγουρα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να παίζεις τον κακό. Δεν το κάνω επίτηδες, πάντως. Προσπαθώ, μάλιστα, όταν παίζω τον κακό, να βρίσκω και την καλή πλευρά του. Oπως όταν παίζω τον καλό, επιχειρώ πάντα να ξεθάβω και τη βρομιά του. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μαύρο-άσπρο. Kαι το γκρι είναι πολύ δύσκολο, αλλά και πολύ πιο ενδιαφέρον να το βρεις σ’ έναν ρόλο και να το αποτυπώσεις».

Σπάζοντας τους κανόνες προτού φτάσει στον «Δημόσιο Κίνδυνο» Ζακ Μεσρίν, ο Κασέλ διένυσε αυτό που πολλοί θα περιέγραφαν με μια άκρως επικίνδυνη διαδρομή. Μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα σε εμπορικά οχήματα («Τα Πορφυρά Ποτάμια») και ανεξάρτητα φιλμ («Πάνω Στα Χείλη Μου»), ταξίδεψε μέχρι το Χόλιγουντ για να γίνει μέλος της «Συμμορίας Των 12» και των «Επικίνδυνων Υποσχέσεων» του Κρόνενμπεργκ, προκάλεσε ακραίες αντιδράσεις με τον ρόλο του στην ταινία του Γκασπάρ Νοέ «Μη Αναστρέψιμος» και, το σημαντικότερο, τόλμησε να κατακτήσει την πιο ποθητή γυναίκα στον κόσμο. Και έτσι, ενισχύοντας τον φθόνο των εχθρών του, έγινε ο πιο μισητός άντρας στον κόσμο, απλά και μόνο επειδή ήταν αυτός που θα παντρευόταν εν έτει 1999 τη Μόνικα Μπελούτσι σε έναν από τους πιο πολυσυζητημένους γάμους των τελευταίων χρόνων.

«Ολα αυτά είναι λίγο κατασκευασμένα. Ο κόσμος δεν οφείλει να ξέρει εμάς, ως ανθρώπους, αλλά αυτό που του πουλάμε. Οχι, δεν είμαι παντρεμένος με την πιο ωραία γυναίκα στον κόσμο. Είμαι παντρεμένος με τη Μόνικα και αυτό είναι πιο σημαντικό. Το μεγαλύτερο προτέρημά της ως ηθοποιού και γυναίκας δεν είναι η ομορφιά της, αλλά η ευφυία της απέναντι στους ανθρώπους και τις καταστάσεις. Εχει μια απίστευτη ικανότητα να σε ηρεμεί. Το να δουλεύεις μαζί της είναι κάτι το εκπληκτικό. Επίσης, δουλεύει πολύ σκληρά. Την ενδιαφέρει το σινεμά με έναν τρόπο που μπορεί στον κόσμο να μην είναι εμφανής. Τη γοητεύουν οι σκηνοθέτες και είναι πάντοτε πολύ υπάκουη στις εντολές τους. Μου αρέσει να την χαζεύω όταν παίζει...».



Ακριβώς στη στιγμή που ο Βενσάν Κασέλ είχε αρχίσει να γίνεται κατεστημένο (οικογενειάρχης, σύζυγος, πατέρας), ήρθε η απόφαση του σκηνοθέτη Ζαν Φρανσουά Ρισέ να μεταφέρει στον κινηματογράφο την πολύκροτη ζωή του πιο διάσημου κακοποιού της Γαλλίας, Ζακ Μεσρίν σε δύο ταινίες υπό τον γενικό τίτλο «Δημόσιος Κίνδυνος». Και φυσικά η δικαιολογημένη επιλογή του να είναι ο Βενσάν Κασέλ αυτός που θα υποδυθεί έναν μυθικό αντιήρωα, ο οποίος έγραψε τη δική του ιστορία στα αστυνομικά χρονικά της χώρας του παραμένοντας ασύλληπτος μέχρι και το τέλος της ζωής του.

Η συναρπαστική μεταμόρφωση του Κασέλ στα πολλά πρόσωπα του Μεσρίν θα κατέληγε σε ένα πρωτοφανές box office hit για τον ηθοποιό και στο Σεζάρ (το αντίστοιχο γαλλικό Οσκαρ) για την ερμηνεία του. Δεκατέσσερα χρόνια μετά το «Μίσος», ο Κασέλ αναγνωρίζεται ξανά ως ο μεγαλύτερος Γάλλος ηθοποιός, γίνεται το επίσημο πρόσωπο της διαφημιστικής καμπάνιας των αντρικών αρωμάτων του Yves Saint Laurent και παραμένει η πιο αντισυμβατική προσωπικότητα που γνώρισε ποτέ η ευρωπαϊκή βιομηχανία του θεάματος.
Αυτός που ομολογεί πως «στην πραγματικότητα είμαι πολύ πιο ευάλωτος από όσο φαίνομαι» και αυτός που όταν ρωτήθηκε «τι θα έκανες αν ο κόσμος τελείωνε σε πέντε λεπτά;» απάντησε με απόλυτη φυσικότητα αυτό που θα περίμενε κανείς από έναν άντρα που ξέρει πλέον πως ακόμη και όταν ζεις τη ζωή σου στο μάξιμουμ αυτό που έχει σημασία είναι να έχεις απόλυτη συνείδηση των πράξεών σου.
«Μέχρι πριν από λίγα χρόνια θα έλεγα μπες σε ένα αεροπλάνο και πήδα με ένα αλεξίπτωτο. Τώρα που το έχω κάνει θα έλεγα κάνε έρωτα για τελευταία φορά, ελπίζοντας πως στο πλευρό μου θα βρίσκεται πάντοτε η γυναίκα μου».

Πέντε ρόλοι που απογείωσαν την καριέρα του

-Το Μίσος -1995, του Ματιέ Κάσοβιτς
Βλέμμα που σκοτώνει, ενέργεια που ξεχειλίζει, μια ερμηνεία ωρολογιακή βόμβα που έκανε τον Κασέλ πρόσωπο της χρονιάς και τη μεγαλύτερη ελπίδα του γαλλικού σινεμά.

-Τα Πορφυρά Ποτάμια -2000, του Ματιέ Κασοβίτς
Μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του γαλλικού σινεμά βρήκε τον Κασέλ στο ρόλο ενός αστυνομικού να αποδεικνύει πως εκτός από ηθοποιός είναι και σταρ.

-Μη Αναστρέψιμος -2002, του Γκασπάρ Νοέ
Η ταινία που σόκαρε το Φεστιβάλ Καννών με το ζευγάρι Κασέλ - Μπελούτσι σε ερμηνευτικές ακροβασίες, μια σκηνή βιασμού που έμεινε στην ιστορία και έναν ρόλο τόσο επικίνδυνο που θα τολμούσε να παίξει μόνο ο Κασέλ.

-Η Συμμορία Των 12 -2004, του Στίβεν Σόντερμπεργκ
Ενώνοντας τις δυνάμεις του με την παρέα των Κλούνεϊ, Πιτ και Ντέιμον, ο Κασέλ αποδεικνύει πως εκτός από «κακός» μπορεί να είναι και «κουλ».

-Υπ’ Αριθμόν 1 Δημόσιος Κίνδυνος -2008, του Ζαν Φρανσουά Ρισέ
Για πολλούς ο καλύτερος ρόλος στην καριέρα του Κασέλ, η απόλυτη ενσάρκωση του κακού και η σημασία τού να είσαι απλά ο εαυτός σου.