Αιδώς Αργείοι: Σαμαρά, Βενιζέλο και Τσίπρα... - παλιό μουλάρι δεν βγάζει καινούργια περπατησιά! Γράφει ο‏ Κώστας Στούπας!

Παλιό μουλάρι δε βγάζει καινούργια περπατησιά, λέει μια παλιά λαϊκή παροιμία. Κατ’ αυτήν την έννοια δεν θα έπρεπε να περιμένουμε πολύ διαφορετικά πράγματα από το πολιτικό μας σκηνικό από αυτά που μας έχουν συνηθίσει για δεκαετίες.



Μέσω των  πελατειακών σχέσεων ανέδειξαν την πολιτική τους παρουσία, τις πελατειακές τους σχέσεις θα υποστηρίξουν μέχρι τελικής πτώσης. Αυτό κάνουν πάλι.

Άρθρο του Κώστα Στούπα στο Capital.gr

Σύσσωμο  το πολιτικό προσωπικό ανεξαρτήτων κομμάτων προσπαθεί να διασώσει ό,τι έχει απομείνει, διανέμοντας ό,τι έχει καταφέρει να αρπάξει από την κοινωνία μέσω φόρων και  κοινοτικών προγραμμάτων,  υποσχόμενο πως θα συνεχίσει να αρπάζει και να μοιράζει στους ημέτερους κρατικοδίαιτους, ως εφάπαξ που δεν έχουν καταβάλλει οι ίδιοι ποτέ, ως μέρισμα αποκλειστικών προνομίων όπως π.χ. στα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα κλπ. 

Στη ζωή τα πράγματα είναι απλά και πολλές φορές μοιάζουν με ένα παιγνίδι μηδενικού αθροίσματος.

Μια «ασπιρίνη» ή ένα έμπλαστρο που μπορεί να το αγοράσει η κοινωνία 20 λεπτά σε μια ανοιχτή ανταγωνιζόμενη αγορά αν το αγοράζει 30 λεπτά σε ένα δίκτυο φαρμακείων στοιχίζει 10 λεπτά παραπάνω. 

Αυτά τα 10 λεπτά τα χάνει κάποιος και τα κερδίζει κάποιος άλλος με κρατική παρέμβαση. Είναι μια ρύθμιση που γίνεται με αντάλλαγμα ψήφους. Ήτοι, 11 εκατ. Έλληνες δίνουν από 10 λεπτά σε 11 χιλιάδες φαρμακεία κάθε φορά που αγοράζουν ασπιρίνες, έμπλαστρα κλπ. ΜΣΦ...
 
Τα περί εγγύησης της σωστής χρήσης από το εξειδικευμένο προσωπικό των φαρμακείων, είναι δικαιολογίες. Τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε περισσότερες επιπλοκές από τη βρώση κουκουτσιών από τρυφερά πικραμύγδαλα και κανένα από ασπιρίνη. Αυτό δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι των λαϊκών θα χρειάζονται πτυχίο φαρμακολογίας για να κάνουν τη δουλειά τους.

Αυτά που συμβαίνουν με τα φαρμακεία είναι τα ίδια με αυτά που συμβαίνουν με δεκάδες άλλες συντεχνίες που απολαμβάνουν προνόμια τα οποία πληρώνει η κοινωνία και η οικονομία. 

Η εφορία μπαίνει σε τραπεζικούς λογαριασμούς, οι φόροι έρχονται ο ένας μετά το άλλον με τους περισσότερους να μένουν απλήρωτοι και να συσσωρεύονται. Όλα αυτά γιατί; Για να μπορέσει ο κ. Σαμαράς να καταβάλει προεκλογικά το εφάπαξ σε χιλιάδες πρώιμους συνταξιούχους πελάτες, σαν αυτούς που διόρισε μέσω της προσωπικής συνέντευξης (και άλλων ανάλογων τερτιπιών) στο δημόσιο ο κ. Παυλόπουλος ή ο κ. Πολύδωρας μέσω της αγροφυλακής, ή ο κ. Σκανδαλίδης με τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Κουρουμπλή, τον κ.  Μητρόπουλο, τον κ.  Κοτσακά κλπ.

Ως κατσαπλιάδες συνεχίζουν να αρπάζουν από την κοινωνία για να ταΐζουν τους κομματικούς τους στρατούς σε μια ύστατη προσπάθεια επιβίωσης εν όψει εκλογών.

Μάχες επί μαχών την περασμένη εβδομάδα από τους υποψήφιους κατσαπλιάδες της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη διάσωση του οργανισμού αποξήρανσης της Κωπαϊδας και τον οργανισμό του Κολοκοτρώνη και χιλιάδων άλλων οργανισμών που έχουν δημιουργηθεί ή διατηρούνται στη ζωή για να εξασφαλίζουν την αργομισθία σε ημετέρους.

Η πολιτική ηγεσία του τόπου τέσσερα χρόνια μετά τη χρεοκοπία συνεχίζει να αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Ενώ η κοινωνία των 11 εκατ. αφήνει τη μειοψηφία μερικών εκατοντάδων χιλιάδων καλά οργανωμένων συντεχνιών και πελατών να καθοδηγούν την αναδιανομή των πόρων όχι με γνώμονα το κοινό συμφέρον που μεγιστοποιεί το παραγόμενο εθνικό προϊόν, αλλά το δικό τους.

Αυτό δεν συνιστά ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, ούτε μια κοινωνία και οικονομία όπου υπάρχει ένα κοινωνικό συμβόλαιο με καθαρούς και προοδευτικούς όρους. (Προοδευτικούς δεν εννοώ τις ασυναρτησίες της αριστεράς που έχουν σαν στόχο την προαγωγή της αργομισθίας και του κρατικοδιαιτισμού, αλλά της ανταμοιβής εκάστου αξιοκρατικά με βάση το ρίσκο που αναλαμβάνει και την προσπάθεια που καταβάλει.) 

Δυστυχώς όλα αυτά αποδεικνύουν πως η χώρα δύσκολα μπορεί να μεταρρυθμιστεί χωρίς να υπάρξει κατάρρευση που θα εκμηδενίσει τα προνόμια. 

Η στήριξη της Ευρώπης μέσω των ΕΣΠΑ και της χρηματοδότησης των έργων υποδομής για να μην καταρρεύσει η χώρα, είναι εμφανής και αρχίζει να δημιουργεί θετικές προσδοκίες,  δυστυχώς όμως στηρίζει το αδιέξοδο μοντέλο που χρεοκόπησε να παρατείνει το βίο του.

Κατά πάσα πιθανότητα όμως η επόμενη ανατροπή θα προέλθει από ένα σοκ στις διεθνείς αγορές, το οποίο δεν φαίνεται να βρίσκεται μακριά...



Πηγή:www.capital.gr