H κυβέρνηση κινδυνεύει από τον εαυτό της όχι από τον ΣΥΡΙΖΑ αφού δεν διαρρηγνύει την σχέση της με το πελατειακό κράτος‏!

Η απειλή για την κυβέρνηση δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι συνέπειες της αδιέξοδης πολιτικής που εφαρμόζει η ίδια, καθώς δεν τολμά να διαρρήξει τις σχέσεις με το πελατειακό κράτος.



Οι ενδείξεις συγκλίνουν πως η εκλογική επιρροή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έπιασε «ταβάνι» και ήδη παρατηρούνται οι πρώτες ρωγμές και διαρροές. Η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την επομένη των εκλογών να θέσει θέματα εκτός ορίου συνταγματικής νομιμότητας, δεν μαρτυρά ένα κόμμα που νιώθει τη βεβαιότητα της επιρροής που διευρύνεται και μιας συσπείρωσης που παραμένει συμπαγής. 

Οι θεατρικές προειδοποιήσεις προς την κυβέρνηση να μην κάνει αυτά που οφείλει εκ του συντάγματος να κάνει, μπορεί να ερμηνευτεί μόνο σαν προσπάθεια πόλωσης του κλίματος. Πριν τις εκλογές όλοι προσπάθησαν μέσω της πόλωσης να συσπειρώσουν την εκλογική τους βάση. Μετά τις εκλογές μόνο ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να πολώσει το κλίμα και την εκλογική του βάση. 

Άρθρο του Κώστα Στούπα, Capital.gr

Άρα, ποια είναι η πραγματική εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος από την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Ασχέτως με αυτά που υποστηρίζονται δημόσια, η επίσκεψη στον Πρόεδρο και οι δηλώσεις που ακολούθησαν είχαν σαν στόχο το ίδιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την πρόληψη της εκδήλωσης διαφωνιών και κριτικής.

Η κυβέρνηση λοιπόν δεν απειλείται από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά από τα λάθη της. Η ΝΔ κινδυνεύει από τη διάλυση του ιδιωτικού τομέα για χάρη του κρατικοδίαιτου πελατειακού μηχανισμού, ο οποίος για τη σωτηρία του έχει επιλέξει πρωτίστως το ΣΥΡΙΖΑ. 

Αυτή ήταν η κεντρική ιδέα της πολιτικής που ακολούθησε  τα δυο τελευταία χρόνια.

Φορολογεί ανύπαρκτα εισοδήματα, με την απειλή κατασχέσεων για να συνεχίζει να πληρώνει εφάπαξ του δημοσίου, για τα οποία έχουν γίνει λογιστικές κρατήσεις την εποχή της ευημερίας με δανεικά. 

Αντί να ξεκινήσει τις απολύσεις στο Υπουργείο Οικονομικών από τους διεφθαρμένους του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, τις ξεκινά από τις καθαρίστριες (σύμφωνα με τον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι από τους πλέον διεφθαρμένους). Αυτό δεν μαρτυρά κάποιο σχέδιο αναδιάρθρωσης του δημοσίου παραγωγικά προς το συμφέρον της κοινωνίας με δικαιοσύνη.

Αν η κυβέρνηση θα απειληθεί προσεχώς με πρόωρες εκλογές αυτό έχει περισσότερες πιθανότητες να συμβεί από την κατάρρευση εσόδων και ασφαλιστικών εισφορών παρά τις κορώνες του κ. Τσίπρα...

Το ρεπορτάζ του Σπύρου Δημητρέλη χθες στο Capital είναι ενδεικτικό των εξελίξεων. «Στο πρώτο τετράμηνο τα πράγματα στα φορολογικά έσοδα έχουν κινηθεί σημαντικά κάτω των προβλέψεων του προϋπολογισμού και μάλιστα για λόγους που δεν συνδέονται τόσο με τη μετάθεση στο δεύτερο εξάμηνο φορολογικών υποχρεώσεων... 

...Μεγάλο ερωτηματικό είναι το τι θα γίνει και με τους δυο πολύ μεγάλους φορολογικούς λογαριασμούς που καλούνται να πληρώσουν το δεύτερο εξάμηνο οι φορολογούμενοι. Το φόρο εισοδήματος και τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ)».

Συσσώρευση αστάθειας...

Από την αρχή του χρόνου έως τον Μάρτιο οι οφειλές προς το Δημόσιο έφτασαν στα 3,56 δισ. ευρώ, τα οποία προστίθενται στο απόθεμα των 61,88 δισ. ευρώ των παλαιότερων οφειλών.

Οι Έλληνες, περί τα 2,5 εκατ. φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις τους τελευταίες 18 μήνες δεν έχουν καταφέρει να πληρώσουν χρέη προς το δημόσιο άνω των 15 δισ. ευρώ.

Από την επομένη των εκλογών, δηλαδή από προχθές, ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός ενεργοποίησε τους μηχανισμούς για χιλιάδες κατασχέσεις. Όσοι υπέβαλαν φορολογικές δηλώσεις πριν τις εκλογές έψαχναν τρόπο να τιμωρήσουν την κυβέρνηση. Γι΄ αυτό εκπλήσσει η φτωχή επίδοση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε σχέση με το 2012.

Το μοντέλο που ακολουθεί η κυβέρνηση δεν βγαίνει, απλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο βαθιά στις παράλογες ιδεοληψίες της παλαβής κατ’ εμέ αλλά ριζοσπαστικής κατ΄ άλλους αριστεράς, που  συντηρούν την κυβέρνηση σαν καταφύγιο ανάγκης στην ώρα της  τρικυμίας...

2) Success story...

Είναι 25 χρόνια περίπου που ένας σταθερός τότε πελάτης μας, παραγωγός ενδιαμέσων υλικών που έχουν σχέση με την βιομηχανία επίπλου, βγήκε "εκτός", νόκ άουτ, από την στροφή που συνέβη στην ελληνική αγορά λόγω των φθηνότερων εισαγωγών έτοιμων επίπλων.

Χρεωκόπησε. Μας άφησε και εμάς, ανάμεσα σε άλλους πιστωτές, και μία μικρή ζημία.

Ιστορίες σαν και αυτήν, χιλιάδες, φυσικά.