Ένα από τα πλέον τραγικά πρόσωπα της Μυθιστορίας μας, το οποίον έχει ταυτισθεί με την αιτία του Τρωϊκού πολέμου, είναι η Ελένη, η σύζυγος του Μενελάου, η αποκαλούμενη και Ωραία Ελένη!
Ένας από τους κύριους θεούς του Ελληνικού Δωδεκάθεου ήταν και ο Ηφαιστος, ο θεός της φωτιάς και των διεργασιών ή τεχνών που είχαν σχέση με αυτή, όπως της χαλκουργίας και κυρίως της μεταλλουργίας.
Ο Πήγασος ήταν το ιερό φτερωτό άλογο των Ελλήνων και της Ελληνικής Μυθολογίας, ένα μοναδικό και καθαρά Ελληνοπρεπές σύμβολο, για το οποίο υπάρχουν διάφορες παραδόσεις.
Ο Αίολος, ο αρχαίος θεός του ανέμου, ζούσε στο μαγευτικό νησί Αιολία, όπου και κρατούσε φυλαγμένους στον τεράστιο ασκό του όλους τους ανέμους αφήνοντας τους ελεύθερους μόνο κάτω από τις οδηγίες των Ολύμπιων Θεών.
Στην ελληνική μυθολογία, ο Λάδωνας (Λάδων) ήταν ο δράκος που φύλαγε τα χρυσά «Μήλα των Εσπερίδων» στο δένδρο της ζωής, μαζί με τις Εσπερίδες. Αναφέρεται συνήθως ως δράκοντας ή όφις, χωρίς το ιδιαίτερο όνομά του.
Η "αρπαγή" της από τον Πάρη και η μεταφορά της στην Τροία έγινε αφορμή, σύμφωνα με τον μύθο, του μακροβιότερου πολέμου όλης της αρχαιότητας, του δεκάχρονου Τρωικού Πολέμου, έχοντας προηγουμένως συνεγείρει όλα τα αρχαία ελληνικά βασίλεια κατά της Τροίας.
Η Σέριφος καταλαμβάνει ένα αξιοσημείωτο τμήμα της ελληνικής μυθολογίας, αφού το όνομά της συνδέεται με δύο από τους σημαντικότερους ήρωες της μυθολογίας, τον Οδυσσέα και τον Περσέα ενώ, εκτός των άλλων θεωρείται ότι οι Κύκλωπες κατοικούσαν στα σπήλαιά της.
Η Κρυπτεία είναι ένας από τους αρχαιότερους θεσμούς που μας έρχεται από την Αρχαία Λακεδαιμονία και είναι σύμφυτη με το στρατιωτικό πνεύμα της πόλης και τις μεγάλες απαιτήσεις εσωτερικής ασφαλείας που υπήρχαν.
Ο «Γρύπας Πολεμιστής», ο πρίγκιπας της Πύλου, ήταν ένας όμορφος άντρας, περίπου 30-35 ετών, κοντά 1,70 στο ύψος, εύρωστος. Και αυτό ήταν το πρόσωπό του.