Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θεωρία σχετικά με την περίοδο στην οποία τοποθετείται ο Τρωικός Πόλεμος και την κατάρρευση των «πολύχρυσων» βασιλείων της ανατολικής Μεσογείου της Εποχής του Χαλκού βρίσκεται στο επίκεντρο δημοσιεύματος του New Scientist
Η Αράχνη ήταν η κόρη του Ίδμωνα, ο οποίος κάποιοι λένε ότι ήταν αριστοκράτης, ενώ άλλοι ότι ήταν βαφέας. Έζησαν στην αρχαία ελληνική πόλη της Κολοφώνος στη Λυδία, μια πόλη ξακουστή για τα υφαντά της.
Η εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι για τη διατροφή στην αρχαιότητας αρχίζει και τελειώνει στα συμπόσια, ή αλλιώς στις μαζώξεις της εποχής, όπου σύμφωνα με τις γραπτές μαρτυρίες οι αμφορείς ξεχείλιζαν από κόκκινο κρασί και οδηγούσαν σε ατέρμονες φιλοσοφικές αναζητήσεις.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Τάσιου, οι αρχαίοι Έλληνες μηχανικοί απείχαν ελάχιστα -από δέκα έως το πολύ 100 χρόνια- από το να εφεύρουν μια κανονική ατμοκίνητη υδραντλία, οπότε θα είχαν εκείνοι ξεκινήσει τη βιομηχανική επανάσταση πολύ πριν την ώρα της. Τελικά, αυτό συνέβη το 1776, όταν ο Σκοτσέζος μηχανικός Τζέημς Βατ εφηύρε μια τέτοια ατμοκίνητη αντλία.
"Εις το Αττικόν ημερολόγιον, που κατείχε την πέμπτην θέσιν, ελέγετο "Μαιμακτηριών" (15 Νοεμβρίου-15 Δεκεμβρίου), διότι ετελούντο κατ'αυτόν τα "Μαιμακτήρια", που ήσαν εορτή εις τιμήν του Διός Μαιμάκτου, δηλ. του θεού των ανέμων και των καταιγίδων, επειδή ήρχιζαν τότε αι πρώται χειμωνιάτικαι κακοκαιρίαι, με σκοπόν να τον κατευνάσουν δια δεήσεων.
Οι Ερινύες στην Ελληνική μυθολογία ήταν μυθικές χθόνιες θεότητες που κυνηγούσαν όσους είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά της φυσική και ηθικής τάξης των πραγμάτων.
Το τραγούδι αποτυπώθηκε πάνω στη στήλη από τον Σείκιλος, και ανακαλύφθηκε το 1883 στην τουρκική πόλη Αϊδίνιο, όπως είναι το σύγχρονο όνομα των αρχαίων Τραλλέων της Μικράς Ασίας.
Η Ανδρομέδα, πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, ήταν κόρη του Κηφέα, βασιλιά των Κηφήνων ή των Αντιόπων και της Κασσιόπης ή Κασσιόπειας ή Κασσιέπειας (ή κατ' άλλους της Ιόππης, της κόρης του Αιόλου).