Erotica Athens Festival: Τι λέει άραγε το ρεπορτάζ από την πιο «ξένοιαστη» εκδήλωση της Αθήνας;

Πριν μπούμε στο ψητό (σ.σ. που στην προκειμένη περίπτωση είναι ωμό) έχω να δηλώσω λάτρης των εκθέσεων. Του υπέροχου αυτού μικρόκοσμου που έχει διάρκεια ζωής μάξιμουμ τέσσερις ημέρες. Μου αρέσει να στήνομαι σε μία γωνία και να παρατηρώ τα πάντα: τα κορίτσια που έχουν έρθει για το μεροκάματο και που το χαμόγελο τους παθαίνει αγκύλωση στην προσπάθεια να μοιράσουν τα προσπέκτους, τις καπάτσες μεσήλικες πωλήτριες που δεν σε αφήνουν να σταυρώσεις κουβέντα αν δεν πουλήσουν πρώτα, τα περίπτερα του Δημοσίου που αν δεν είναι κενά υπάρχει ένας βαριεστημένος υπάλληλος που διαβάζει εφημερίδα και φυσικά πάντα παρατηρώ το κοινό. Ξεκινάει όλο ενθουσιασμό στην αρχή και αναλόγως το μέγεθος της έκθεσης μπορεί να καταλήξει με βλέμμα απλανές να περιμένει πότε θα τελειώσει ο λαβύρινθος για να βγει ξανά να ρουφήξει μία ανάσα καθαρού αέρα.

Το «βίτσιο» μου αυτό ξεκίνησε από τότε που ήμουν παιδί, τότε που θεωρούσα ως καλοκαιρινά Χριστούγεννα το παζάρι που θα ερχόταν στο χωριό του παππούδων μου. Συνεχίστηκε όταν έψαχνα για έπιπλα για το πρώτο μου σπίτι και χανόμουν ανάμεσα στα πουφ και στους διακορευτές φρούτων στα επίπεδα (σ.σ. “η έκθεση συνεχίζεται”) του πάλαι ποτέ εκθεσιακού κέντρου απέναντι από το Γηροκομείο. Μετά πήρε και επαγγελματικό χαρακτήρα καθώς ως συντάκτης του επιχειρηματικού ρεπορτάζ ήταν από τις ευκαιρίες που περίμενες όλο τον χρόνο για βρεις μαζεμένους σε ελάχιστα τετραγωνικά τους επιχειρηματίες που σε ενδιέφεραν. Κάπως έτσι βρέθηκα στην ΔΕΘ Σεπτέμβρη μήνα με 40 βαθμούς να περνάω ανάμεσα σε λέβητες και θερμοπομπούς να ψάχνω απεγνωσμένα τον διεθνή χαρακτήρα της έκθεσης, στην έκθεση Τροφίμων και Ποτών να δοκιμάζω από όλους τους πάγκους αλίπαστα και τυριά – με αποτέλεσμα να ξερνοβολάω μετά σαν το γατί – και στις εκθέσεις λαϊκής τέχνης με τα εισαγόμενα ματόχαντρα από την Κίνα και τις αρχαιοελληνικές περικεφαλαίες από την Ινδία.

Από το πάνθεον των εκθέσεων που έχω επισκεφθεί απουσίαζε μία έκθεση ερωτικού ενδιαφέροντος. Κατηφόρισα έτσι Παρασκευή απόγευμα, στο Ταε Κβο ντο και στο “Erotic Art Festival”, την πρώην έκθεση Erotica που φιλοξενούνταν στο εκθεσιακό κέντρο στην Μεταμόρφωση. Για την τελευταία δεν είχα ακούσει και τα “καλύτερα λόγια” κάτι που ο καθένας μπορεί να το εκλάβει όπως θέλει. Πολύ “χαρντκορίλα” μου είπε ένας συνάδελφος από το Oneman, “κλάσεις κατώτερη άρα είχε περισσότερο φωτογραφικό ενδιαφέρον” θα μου πει ο Μενέλαος από το sooc που έχει φωτογραφίσει και στις δύο εκθέσεις.

Το “Erotic Art Festival” ήρθε για να πετάξει αυτή την “χαρντκορίλα” , ή καλύτερα να προσθέσει δίπλα της και όλα τα άλλα στοιχεία ώστε και σε περισσότερο κοινό να ανοίξει και να δώσει δικαιολογία σε αυτόν που θα έπεφτε επάνω στον γείτονα να πει ότι “είμαι εδώ για να παρακολουθήσω στο TED Sex την ομίλια «Ρουτίνα και Καυγάδες»”. Γιατί ναι, υπάρχει και αυτό στο Erotic Art Festival, η αίθουσα που παραδίδονται μαθήματα Sex Education. Την αρχή την έκανε την Παρασκευή το απόγευμα η Dr. Ruth και που ήταν ένας από τους λόγους που κατέβηκα. Δεν πίστευα ότι ζούσε. Πριν από 30 χρόνια διαβάζαμε για την “γιαγιά σεξολόγο” και θεωρούσα ότι μάλλον έχει αφήσει τον μάταιο ετούτο κόσμο δοκιμάζοντας κάποια νέα στάση αλλά να που είναι εδώ μπροστά μου στα 86 της εξαφανισμένη στην θέση της να μιλάει ακόμη για το πως να βελτιώσουμε την σεξουαλική μας ζωή.

Και όσο αυτά γινόταν στην μισογεμισμένη αίθουσα λίγο μετά την έναρξη της έκθεσης την Παρασκευή (σ.σ. ολοκληρώνεται την Δευτέρα) ο κόσμος όλο και αυξάνονταν στο πάρκινγκ και στην ουρά των εκδοτηρίων. Τι κόσμος; Ανδροπαρέες, μοναχικοί τύποι, ζευγάρια, φίλες δυο δυο, κυρίες μόνες τους που από το ντύσιμο τους δεν καταλάβαινες εάν είναι απλώς επισκέπτριες ή «προϊόν» χωρίς περίπτερο. Όπως και να' χει, η έκθεση έχει αρκετές γυναίκες, περισσότερες από ότι φανταζόμουν και πολύ περισσότερες από ότι βλέπεις στις κερκίδες ενός γηπέδου σε ποδοσφαιρικό αγώνα.
Και τι βλέπει αυτός ο κόσμος; Κατ' αρχάς υπάρχει το τμήμα που έχουν όλες οι εκθέσεις που σέβονται τον εαυτό τους.

Περίπτερα. Πέρα από το προφανές που είναι sex shop, δερμάτινα και τατουάζ φιλοξενούνται και όλες αυτές οι επιχειρήσεις που κινούνται στα όρια αυτού του “κλάδου” είτε φανερά είτε “υποδόρια”. Για παράδειγμα, ξενοδοχεία συνεύρεσης ή σαββατοκύριακου σε κάποια κοντινή επαρχία ή sites που απευθύνονται μόνο σε ενήλικους και υπόσχονται με την εγγραφή «free fucks». Επίσης club γνωριμιών ζευγαριών (swinging) που αφού φάνε τα σοκολατάκια που έφεραν οι καλεσμένοι στο σαλόνι, οι οικοδεσπότες θα τους δείξουν και την κρεβατοκάμαρα. Ακόμη και σχολή pole dancing για επαγγελματική αποκατάσταση ή γραφεία συνοδών υπάρχουν. Παρόν και ο κλάδος των τροφίμων και της εστίασης: «100% αγνή Μελάσα από ζαχαροκάλαμο. Τίγκα στο σίδηρο και όλα κάτω... σίδερο» ανέφερε ένα μπάνερ και όσοι δοκίμαζαν δεν ήταν σίγουροι αν τους έπιασε η μελάσα ή ήταν επακόλουθο των μηνυμάτων που έστελνε ο εγκέφαλος μετά από τις προκλήσεις που δέχονταν το οπτικό νεύρο.

Γιατί οι περισσότεροι που βρίσκονται εδώ, κακά τα ψέμματα ήρθαν για να πάρουν μάτι. Στην αρένα, εκεί που πριν από δέκα χρόνια στους Ολυμπιακούς Αγώνες κάποιοι αθλητές έχυναν ιδρώτα για να κατακτήσουν ένα μετάλλιο είχαν στηθεί εξέδρες όπου κορίτσια και αγόρια ίδρωναν για το νυχτοκάματο. Στο ίδιο ακριβώς σημείο που πριν μερικά χρόνια είχαν εμπνεύσει τους ψηφοφόρους τους ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αλέξης Τσίπρας, και ο Αντώνης Σαμαράς (σ.σ. με σειρά εμφάνισης) στα συνέδρια των κομμάτων τους, κάτι “κόμματοι” αφήνονταν στα χάδια των φλας των κινητών και των φωτογραφικών καθώς αποχωρίζοντας και το τελευταίο ξένο σώμα από πάνω τους. Λίγο πιο εκεί ένας πιο πριβέ χώρος κεντρίζει την προσοχή μου (σ.σ. δημοσιογραφική περιέργεια λέγεται αυτό). Είναι ουσιαστικά το “περίπτερο” ενός live sex show. Ένα πανό εν είδη τιμοκαταλόγου ενημερώνει: “χορός 5 ευρώ, ποτό γυναικείο 5 ευρώ”. Εάν σε άλλες εκθέσεις οι επιχειρηματίες τόνιζαν ότι «το προϊόν μιλάει από μόνο του» εδώ δεν χρειάστηκε κάποια επεξήγηση για να το καταλάβω. Μια δίμετρη με πλησιάζει περνάει τα χέρια στο λαιμό μου, νιώθω ένα βάρος στο στήθος (στην κυριολεξία) και με σλαβική προσφορά με ρωτάει «τι κάνεις; θέλεις να χορέψουμε; 5 ευρώ». Όλα αυτά μαζί, λες και με την επαφή ενεργοποιήθηκε κάποιος μηχανισμός ομιλίας. Χαμογέλασα αμήχανα, έριξα και μία ματιά στον χώρο που ήταν γεμάτος καναπέδες εμπριμέ (πάνω σε ένα από αυτούς κάποιος κύριος “χόρευε” με μία κοπέλα) και της είπα “βγαίνω και ίσως γυρίσω σε λίγο”. Πίσω στην αρένα και στις γιγαντοθόνες που είχαν στηθεί ένας τύπος σαν τον LL Cool J μασούσε βαρετά τσίχλα κοιτώντας προς τα κάτω. Η κάμερα τον έπιανε από την μέση και πάνω αλλά δεν χρειάστηκε να πλησιάσω για να καταλάβω τι ακριβώς συνέβαινε από την μέση και κάτω.

Για εμένα που το Erotic Art Festival ήταν ένα ακόμη τρόπαιο στην συλλογή μου από εκθέσεις, τελείωνε κάπου εκεί. Έφυγα χορτασμένος και ας μην είχα δοκιμάσει καν ένα από τα τυράκια στο πάνω διάζωμα μέσα από την έκθεση ζωγραφικής που είχε επικεντρωθεί στα σημεία ακριβώς αυτά που έχουν φέρει στην ίδια φράση τον Καράμπελα με την Χάιδω.

- Το Erotic Art Festival που διοργανώνεται από την Win Win Marketing, πραγματοποιείται στο Φάληρο στο γήπεδο του Tae Kwon Do και ολοκληρώνεται την Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου. 

Πηγή: news247.gr - Kωστής Χριστοδούλου

Πηγή φωτογραφιών: Sooc.gr