Ευτέρπη Καλεσάκη: Η Τop Woman πρωτοπόρος της νανοτεχνολογίας στο CERN - Δική της η πατέντα της επανάστασης της τεχνολογίας

Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανη ως Ελληνίδα;
Υπερήφανη νιώθω κάθε φορά που σκέφτομαι τη γενιά των παππούδων μου. Αυτών που ήταν μαχητές της ζωής. Σε δυσκολότερους καιρούς, με μέσα ανύπαρκτα, αγωνίστηκαν, έζησαν και πέθαναν με αξιοπρέπεια.

Σε τι σας έκανε καλύτερη η διεθνής εμπειρία σας;
Καλύτερη ή χειρότερη δεν μπορώ να πω, πιο πλούσια ως άνθρωπο όμως, ναι, το λέω με βεβαιότητα. Ενα πολυπολιτισμικό περιβάλλον ανοίγει τους ορίζοντές σου και σε πλουτίζει.

Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;
Αγάπη για μάθηση. Στάθηκα τυχερή, καθώς τόσο η οικογένειά μου όσο και αρκετοί από τους δασκάλους μου δεν ήταν υπέρμαχοι της στείρας γνώσης.

Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες;
Δεν θα ήθελα να μιλήσω με γενικότητες επαινώντας ή ψέγοντας τους Ελληνες. Θα περιοριστώ στον κλάδο της έρευνας, τον οποίο γνωρίζω καλύτερα. Ο Ελληνας ερευνητής, κατά κανόνα, δεν διαθέτει το 100% του παραγωγικού του χρόνου στην έρευνα, είτε γιατί οι ανάγκες βιοπορισμού δεν του το επιτρέπουν είτε γιατί παράλληλα με την έρευνα του ζητείται η επίλυση γραφειοκρατικών και σε κάθε περίπτωση δευτερεύουσας σημασίας ζητημάτων. Το θετικό στοιχείο και στην παρούσα κατάσταση είναι ότι η έρευνα δεν σε κουράζει, την αποζητάς, λαχταράς περισσότερο να κάνεις αυτό που αγαπάς. Λέτε γι’ αυτό να είναι έτσι δομημένο το σύστημα; Στο ίδιο πλαίσιο, η έλλειψη πόρων μάς καθιστά πολυμήχανους. Θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε μέχρι και το τελευταίο χιλιοστό των πόρων μας, ώστε να έχουμε αξιόλογα αποτελέσματα.

Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήμιο;
Το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι εταιρεία, για να μιλήσω με όρους διοίκησης επιχειρήσεων, για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς του. Χρήσιμη βεβαίως και αυτή η προσέγγιση, αλλά θεωρώ πως το πανεπιστήμιο είναι πρωτίστως χώρος απόκτησης και παραγωγής γνώσης και το βασικό έλλειμμα σήμερα είναι η στρεβλή αντίληψη για τη λειτουργία του. Οι άνθρωποι που το στελεχώνουν, φοιτητές, καθηγητές, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, πρέπει να είναι εκεί αυτονοήτως αξιοκρατικά, κυρίως όμως γιατί το θέλουν και όχι γιατί απλώς μπορούν.

Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία;
Αφήνοντας τους πόρους στην άκρη, που είναι ένα πάγιο αίτημα, θα προσπαθούσα να φέρω ανθρώπους από ποικίλους κλάδους πιο κοντά, ώστε να δοθεί ώθηση στην παραγωγή νέων ιδεών. Στην επιστήμη, η αλληλεπίδραση με άλλους, διαφορετικούς κλάδους προσφέρει περισσότερες ιδέες, δίνει μια φρέσκια ματιά και ώθηση.

Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;
Σε κάθε προσπάθεια των ανθρώπων της να την πάνε ένα βήμα μπροστά, έκαστος στον τομέα του.

Τι ουσιαστικό μπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού;
Ελπίδα. Ολα τα άλλα έπονται.

Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα;
Να κάνει το καλύτερο που μπορεί, να προσπαθήσει να αλλάξει αυτά που τον ενοχλούν και να μην αποθαρρύνεται.

Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση - και ποιο είναι;
Πάντα υπάρχουν θετικά, αρκεί να θες να τα δεις. Για τον επιστημονικό κλάδο θα πω μόνο ότι ανοιχτήκαμε περισσότερο στον κόσμο και αυτό μακροπρόθεσμα θα λειτουργήσει προς όφελός μας.

Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα;
Αν κάποιος μου έδινε τη δυνατότητα να κάνω αυτό που αγαπώ, κερδίζοντας τα απαραίτητα ώστε να ζω αξιοπρεπώς.

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;
Ολες. Δεν άλλαξε κάτι ιδιαίτερα στον τρόπο ζωής μου στο εξωτερικό σε σχέση με την Ελλάδα.

Ο Ελληνας ήρωάς σας.
Οι γονείς μου.

Σταθμοί στη ζωή της

1982

Γεννήθηκε στην Αθήνα.

2000

Εναρξη των σπουδών της στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

2012

Διδακτορικό δίπλωμα από το τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής, Μικροηλεκτρονικής και Νανοτεχνολογίας (ISEN-ΙΕΜΝ, CNRS) στη Γαλλία.

2014

Δημοσίευση της ανακάλυψης του τεχνητού γραφένιου -πατέντα που θα αλλάξει τα δεδομένα στο χώρο της τεχνολογίας- από την Ερευνητική Μονάδα Φυσικής και Επιστήμης των Υλικών του Πανεπιστημίου Λουξεμβούργου, το ΙΕΜΝ στη Λιλ, το Ινστιτούτο Max Planck κ.ά.

Παιχνίδι με τις λέξεις

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Τον ίσκιο από τις αγριελιές το καλοκαίρι στο χωριό μου.

Το πρόσωπο που νοσταλγώ.
Η γιαγιά μου.

Η γεύση που συχνά ανακαλώ.
Κολοκυθάκια τηγανητά στη Σάμη της Κεφαλονιάς.

Η πιο ελληνική μου λέξη.
Μάνα.

Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας από την Ελλάδα.
Αγάπη.

Πηγή: Καθημερινή