Με τη Λαγκάρντ παρούσα, τον Ντράγκι επίσης & τον Jacob Lew πάνω από το τηλέφωνο ο «Γόρδιος Δεσμός» της Ελλάδας θα λυθεί;

Με την Lagarde παρούσα, τον Jacob Lew πάνω από το… τηλέφωνο και πιθανότατα τον Draghi στις Βρυξέλλες, σε λιγότερες από 12 ώρες επιδιώκεται να έχει λυθεί στο Eurogroup ο γόρδιος δεσμός Ελλάδας- Ευρωζώνης. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτό θα γίνει δυνατό να επιτευχθεί σήμερα και δεν θα χρειασθεί νέα… παράταση στην διαπραγμάτευση, αυτή την φορά σε καθαρά πολιτικό επίπεδο με μία έκτακτη Σύνοδο Κορυφής.  

Και αυτό γιατί παρά τις συγκρατημένα θετικές προσδοκίες που δημιουργήθηκαν από το αποτέλεσμα της δουλειάς που έγινε μέχρι αργά χθες στο EuroWorkingGroup στις Βρυξέλλες υπό την καθοδήγηση των Juncker και Dijsselbloem, η αβεβαιότητα παραμένει καθώς το Βερολίνο εξακολουθεί να κρατά επιφυλάξεις για την δυνατότητα συμφωνίας.

Οι «επιφυλάξεις» του Βερολίνου συνδέονται με την απαίτηση να αναγράφονται στο κείμενο συμφωνίας όλες οι δεσμεύσεις που υπάρχουν σε εκκρεμότητα  από το τρέχον πρόγραμμα.

Το κείμενο που έχει συνταχθεί αναφέρεται στην παράταση του τρέχοντος  προγράμματος  με το «όνομά» του  ήτοι «master financial assistance agreement», γεγονός που σύμφωνα με τον Juncker και τον Dijsselbloem θα έπρεπε  να υπερ-καλύπτει την γερμανική πλευρά η οποία όμως επιμένει να υπάρχουν αναλυτικές αναφορές στο «περιεχόμενο».

Όπως παρατηρούν διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες, η τακτική του Βερολίνου συνίσταται στο να προβάλει δυσκολίες συμφωνίας σε κάθε βήμα που γίνεται από την ελληνική πλευρά, ώστε κάθε φορά να υποχρεώνει σε νέες παραχωρήσεις.

Η τακτική αυτή φάνηκε τόσο την Δευτέρα όταν απέρριψαν το κείμενο /φάντασμα των Juncker-Moscovici όσο και χθες όταν στο κείμενο αίτηση της ελληνικής πλευράς με σαφείς συμβιβαστικές προθέσεις η πρώτη απάντηση ήταν και πάλι αρνητική, μέχρι να υπάρξουν και πάλι «διορθώσεις» από την ομάδα του EWG στο κείμενο που κατατίθεται σήμερα στο Eurogroup.  

Τώρα το πλέον κρίσιμο στοιχείο από αυτά που έχουν απομείνει στο τελευταίο σχέδιο πρότασης συμφωνίας είναι η δυνατότητα μείωσης του ύψους του επιδιωκόμενου πρωτογενούς πλεονάσματος. Η γερμανική πλευρά επιμένει το ύψος του στόχου να παραμείνει στο 3% και στο 4,5% για την διετία 2015 – 2016 καθώς το ύψος αυτό προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό και το εύρος των δημοσιονομικών μέτρων που θα το συνοδεύουν.

Η ελληνική πλευρά επιμένει σωστά ότι αυτός ο στόχος ήταν και παραμένει μη ρεαλιστικός.  Σε αυτό φαίνεται να έχει και την σιωπηρή υποστήριξη του ΔΝΤ.

Η λέξη «κλειδί» στο κείμενο που θα μπορούσε να κάνει δυνατή την παράκαμψη της δυσκολίας συμφωνίας σ’ αυτό το σημείο είναι η “flexibility”. Και σ’ αυτό το σημείο αναμένεται να υπάρξουν νέες τριβές οι οποίες δεν είναι βέβαιο ότι θα λήξουν σήμερα σε επίπεδο Υπ. Οικονομικών και δεν θα χρειασθεί νέα προσπάθεια σε πολιτικό επίπεδο με μία έκτακτη Σύνοδο Κορυφής κατά την συνήθη τακτική στην Ε.Ε. Όλοι το απεύχονται προσδοκώντας μία συμφωνία σήμερα, αλλά κανείς πλέον δεν το αποκλείει μέχρι να φανεί στην συνάντηση η πραγματική πρόθεση του Schaeuble.