Τοp Woman η Στέλλα Καπεζάνου που ζωγράφισε το καταπληκτικό ανοιξιάτικο εξώφυλλο της Athens Voice!

Πώς και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη ζωγραφική;
Ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η πρώτη μου ανάμνηση είναι από το σπίτι που ζούσαμε τότε, μόνες μας, με τη μητέρα μου. Ατελείωτες ώρες οι δυο μας. Τη θυμάμαι να ζωγραφίζει για μέρες ένα ολλανδικό τοπίο σε καμβά, όρθια στο καβαλέτο της και εγώ ξαπλωμένη στον καναπέ, δίπλα της, να ζωγραφίζω με τους μαρκαδόρους μου. Από τότε αναπολώ τη μυρωδιά του λαδιού και την ανυπομονησία μου να γίνω μεγάλη για να ζωγραφίζω κι εγώ με λάδια. Ακόμα κι αν στο ενδιάμεσο ασχολήθηκα με πολλά άλλα, η ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική, πιστεύω πως ήταν προδιαγεγραμμένη.

Θυμάστε το πρώτο σας έργο;
Όχι ακριβώς, μιας και μικρή ζωγράφιζα τα πάντα. Τα έπιπλα, τους τοίχους στο δωμάτιό μου, τους τοίχους του σχολείου μου, γλάστρες, μπλουζάκια, κουκουνάρια, πέτρες. Το πρώτο μου έργο σε μεγάλο καμβά όμως το θυμάμαι. Ήταν ένα βάζο με λουλούδια, σ’ ένα μπλε μη νατουραλιστικό (όπως ακόμα προτιμώ) φόντο. Μετά από τόσους πίνακες, το πρώτο εκείνο άγουρο έργο μου, βρίσκεται κρεμασμένο σε περίοπτη θέση στο σπίτι μας στο Ναύπλιο, κατ’ επιμονήν της μητέρας μου, αν κι εγώ θα προτιμούσα να εξαφανιστεί βάθια σε μια αποθήκη…

Από πού αντλείτε έμπνευση για όσα σχεδιάζετε;
Επιλέγω τα θέματά μου, προσπαθώντας να ξορκίσω την καθημερινότητά μου. Να κατανοήσω και να επικοινωνήσω μέσα από τη σιωπηλή γλώσσα της εικόνας αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, σε μένα, στην κοινωνία, στο σήμερα, στο τώρα, στο εφήμερο, στο αβάσταχτα ανάλαφρο.

Ποιο υλικό προτιμάτε συνήθως στα έργα σας και γιατί;
Προτιμώ να ζωγραφίζω σε μεγάλων διαστάσεων τελάρα με λάδια. Γιατί είναι το πιο εύπλαστο και πλούσιο υλικό. Έχω κάνει όμως και μια σειρά από ψηφιακά collages, γιατί με μαγνητίζει η αίσθηση του ψεύτικου και αφύσικου στο αποτέλεσμα, καθως και η ψευδαίσθηση της απόστασης που αναπόφευκτα δημιουργείται στην τελική μορφή των έργων, που είναι εκτυπώσεις με μέταλλο ή plexi.

Με τι ασχολείστε αυτή την περίοδο;
Δουλεύω ένα μεγάλο ζωγραφικό, που μάλλον θα καταλήξει άτιτλο, καθώς και ένα ψηφιακό collage με θέμα τα σκάφη και τις θαλαμηγούς, με τον τίτλο «size matters».

Ποιο από τα έργα σας θα ξεχωρίζατε και γιατί;
Πάντα ξεχωρίζω το έργο που δουλεύω αυτή τη στιγμή. Μέχρι να το τελειώσω, το φωτογραφίζω, το καμαρώνω, το σκέφτομαι τα βράδια, το αγαπώ. Όλα αυτά μέχρι να ξεκινήσω το επόμενο. Μάλιστα, όταν έχει περάσει καιρός και κοιτάξω ένα παλαιότερο έργο, βλέπω τί θα άλλαζα αν το ξαναέκανα. Η ζωγραφική μοιάζει με τη ζωή, έτσι δεν είναι; Είναι απλά ένας άλλος τρόπος ανάγνωσης του κόσμου.

Σε ποια γειτονιά της Αθήνας ζείτε και ποια είναι τα τρία πράγματα που αγαπάτε σε αυτήν;
Ζω στο κέντρο της πόλης. Αγαπώ την πολυκοσμία γύρω μου, το να μπαινοβγαίνω με τα πόδια από το σπίτι μου χωρίς να χρησιμοποιώ αυτοκίνητο και την αίσθηση της γειτονιάς. Τέλος, όλοι καταλήγουν στο κέντρο ενίοτε, οπότε δε χρειάζονται διαπραγματεύσεις για το που θα συναντήσει κανείς τους φίλους του.

Πείτε μας δυο λόγια για το έργο που φιλοξενήσαμε στο εξώφυλλο της Athens Voice.
Το έργο λέγεται «baby plage» και είναι το πραγματικό όνομα μιας παραλίας στη λίμνη της Γενεύης. Βρήκα πραγματικά απολαυστικό το παράδοξο -για τα μάτια μιας Ελληνίδας - όσων συγχρόνως συνέβαιναν εκεί. Λίγοι κολυμπούσαν ανάμεσα σε πάπιες, πολλοί λιάζονταν με μαγιώ ή και όχι, κάποιοι περπατούσαν ανάμεσά τους ντυμένοι με τα κοστούμια και τους χαρτοφύλακές τους, ενώ λίγα μέτρα πιο πίσω περνούσαν λεωφορεία και αυτοκίνητα. Η ίδια περιφερόμουν μ’ ένα ποδήλατο, ενθουσιασμένη απ’ την πολυχρωμία του τοπίου και την πολυπολιτισμικότητα του πλήθους.

Τι σκέψεις κάνατε όταν είδατε το έργο σας τυπωμένο στο εξώφυλλο μιας εφημερίδας δρόμου σε όλη τη πόλη‏;
Είπα «ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ». The inner reflects the outer και ό, τι στέλνεις έξω, γυρίζει πίσω σε σένα. Η αναγνώριση της δουλειάς μου, με κάνει να θέλω να δουλεύω ακόμα περισσότερο και δεν υπάρχει για μένα καλύτερη αμοιβή, απ΄το συναίσθημα που παίρνω. Αν έπρεπε να διανείμω τα ευχαριστώ, θα ευχαριστούσα πρώτα τον εαυτό μου, μετά τη ζωή και μετά την ATHENS VOICE. Ευχαριστώ.

Who is who

Η Στέλλα Καπεζάνου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπουδάζει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ έχει παρακολουθήσει το International School of Drawing, Painting and Sculpture στην Umbria της Ιταλίας. Κέρδισε βραβείο και τιμητική υποτροφία από το ΙΚΥ για την 1η θέση στις εισαγωγικές εξετάσεις της ΑΣΚΤ το 2011 και υποτροφία της Akademie der Bildenden Künste München για να παρακολουθήσει την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου ADBK το 2013.

Πηγή: athensvoice - Ελένη Μπεζιριάνογλου