El- Εrian: Είναι ο χαρισματικός Α. Τσίπρας, ιδιοφυής ή απλά τυχερός;

Όταν μια εντυπωσιακή εκλογική νίκη τον έχρισε πρωθυπουργό τον Ιανουάριο, βρέθηκε αντιμέτωπος με την κληρονομιά μιας τρομακτικής οικονομικής και δημοσιονομικής κατάστασης.

Αρχικά προσπάθησε να αποκτήσει τον έλεγχο, αλλά οι σχέσεις με τους πιστωτές κατέρρευσαν δημιουργώντας χάος. Όμως την ώρα που η Ελλάδα ταλαντευόταν στο χείλος μιας οικονομικής και θεσμικής αβύσσου, επανειλημμένα κατάφερε να αιφνιδιάσει τους πάντες, θέτοντας μια αφήγηση που ξεγλιστρούσε, τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό.

Τώρα, πιθανώς να είναι ικανός να πετύχει αυτό που πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού) θεωρούν απίθανο: μια συμφωνία που θα γίνει αποδεκτή από την πλειοψηφία των Ελλήνων, του ευρωπαίους εταίρους της χώρας και το ΔΝΤ.

Όμως, παρά τον έξοχο τρόπο που προς ώρας φαίνεται ότι διαχειρίστηκε την κρίση, ακόμα αντιμετωπίζει μια δύσκολη μάχη η οποία θα καθορίσει την πολιτική του παρακαταθήκη.

Τον προηγούμενο μήνα, ο Τσίπρας εξέπληξε (και εξαγρίωσε) τους πιστωτές της Ελλάδας, με την προκήρυξη ενός δημοψηφίσματος, το οποίο καλούσε τους Έλληνες να αποφασίσουν αν η κυβέρνηση θα έπρεπε να δεχθεί τους σκληρούς όρους μιας συμφωνίας διάσωσης, με την ερμηνεία ότι μια ψήφος στο "Όχι" θα μπορούσε να σημαίνει την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Προς έκπληξη πολλών, κατάφερε να εξασφαλίσει μια εντυπωσιακή νίκη του "Όχι", και το πέτυχε παρά τα εμπόδια που έθεταν οι κλειστές τράπεζες και τα capital controls.

Εν συνεχεία, την Πέμπτη έκανε μια εμφανή αναστροφή, προτείνοντας στους πιστωτές μέτρα, τα οποία ήταν ίδια με αυτά που είχαν απορρίψει οι πολίτες στο δημοψήφισμα (τα οποία ακόμα δεν δίνουν έμφαση στην διαγραφή του χρέους, ζήτημα που είναι ζωτικό για την βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας).

Εν μέσω αυτών, ο Τσίπρας κέρδισε την υποστήριξη και άλλων ελληνικών κομμάτων, ενισχύοντας την διαπραγματευτική του θέση, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.

Επιπρόσθετα, τώρα κατάφερε να κερδίσει κάποια υποστήριξη από μερικές χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, οι οποίες ήταν εχθρικά κείμενες στην ιδέα ότι η Ελλάδα θα είχε προνομιακή αντιμετώπιση από την ευρωζώνη.
Το καθαρό αποτέλεσμα είναι ότι, ο Τσίπρας πιθανώς να πλησιάζει σε μια πρόταση που θα γίνει αποδεκτή από το ελληνικό κοινοβούλιο, καθώς και από τους ευρωπαίους πιστωτές και το ΔΝΤ.        
Αυτό από μόνο του, θα μπορούσε να εξασφαλίσει στον Τσίπρα μια θέση στα βιβλία της ιστορίας.

Αλλά ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει αν το απόλυτο επίτευγμα του θα είναι η αποκατάσταση της Ελλάδας ως ένα βιώσιμο και λειτουργικό μέλος της ευρωζώνης ή απλά θα καθυστερήσει την έξοδο, μέχρι η κυβέρνηση να είναι σε μια καλύτερη θέση ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί ένα Grexit.

Στις επόμενες ημέρες, ο Τσίπρας θα πρέπει να επικρατήσει έναντι των πιστωτών και να καταφέρει την επανασύνδεση με την ευρωπαϊκή οικονομία και τον ELA της ΕΚΤ.  

Παράλληλα, θα χρειαστεί να διατηρήσει την ηρεμία στην Αθήνα, τη ώρα που μια πτέρυγα του κόμματος του, του ΣΥΡΙΖΑ (και αρκετοί άλλοι), νοιώθουν ότι τους πρόδωσε. Και θα πρέπει να κινηθεί ταχύτατα ώστε να ανοίξουν οι τράπεζες, να διευθετηθούν οι δόσεις προς το ΔΝΤ και να ξεκινήσει να αναστρέφει την οικονομική κατάρρευση της χώρας του.

Ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του,  θα βρεθεί απέναντι μια πολύ πιο δύσκολη κατάσταση, την οποία δεν αντιμετώπισε κανένας από τους προκάτοχους του: Την διαρκή επιβολή οικονομικών μέτρων που περιλαμβάνουν συνεχιζόμενη δημοσιονομική λιτότητα (συμπεριλαμβανομένων υψηλότερων φόρων), αναπτυξιακές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (οι οποίες πρέπει να αποσαφηνιστούν), αλλά και με μια πιθανή διαγραφή χρέους από πλευράς των ευρωπαίων πιστωτών (αν και κάποιες κυβερνήσεις αντιδρούν σε αυτή την προοπτική).          

Ο πρωθυπουργός έχει ξεγλιστρήσει αρκετές φορές, βγάζοντας λαγό από το καπέλο του, αλλά πλέον το μεγάλο φινάλε είναι μπροστά του.

Η ικανότητα του να τραβάει τα πράγματα, θα καθορίσει το αν η φήμη της πολιτικής του ευφυΐας θα έχει διάρκεια.

Πηγή: Bloomberg.com - Capital.gr