Όλα όσα είπε ο Πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού εμπορικού επιμελητήριου Γιάννος Γραμματίδης προσφωνώντας τον Λουκά Παπαδήμο

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΛΟΥΚΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ κ. ΓΙΑΝΝΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΔΗ ΣΤΙΣ 14/12/2011

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Είναι εφέτος ο 22ος χρόνος πού, συνεπείς στο ετήσιο ραντεβού μας, βρισκόμαστε εδώ, παραγωγικές τάξεις και πολιτική ηγεσία, για να συζητήσουμε την τρέχουσα οικονομική πραγματικότητα. Είναι όμως και μια μοναδική στιγμή στην μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας πού οι πολιτικές της δυνάμεις συνήνεσαν στον σχηματισμό μίας κυβέρνησης συνεργασίας για να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Οκτωβρίου 2011 έτσι ώστε να αποφευχθεί η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση πτώχευσης και η πλήρης διεθνής της απομόνωση. Χαιρετίζουμε την εθνική αυτή προσπάθεια με την ευχή να βοηθήσει στην δημιουργία ενός νέου πολιτικού πολιτισμού.

Η οικονομική πραγματικότητα είναι πράγματι δραματική για την χώρα και τον λαό της. Με προβλεπόμενη από τον ΟΟΣΑ ύφεση στο κλείσιμο του έτους στο 6,1% του ΑΕΠ, έλλειμμα στο 9% και ανεργία στο 16,6%. Σε σχέση με το έλλειμμα φοβούμαστε ότι η κατάσταση θα είναι ακόμα χειρότερη, ικανή να το ωθήσει ακόμα και μεταξύ του 9,5% με 10% του ΑΕΠ, αφενός μεν λόγω της αυξανόμενης αναποτελεσματικότητας του φοροεισπρακτικού μας μηχανισμού σε συνδιασμό με την αποτυχία της προσπάθειας περιστολής των δαπανών του δημόσιου τομέα και αφετέρου της εξάντλησης των φοροδοτικών δυνατοτήτων πολιτών κι επιχειρήσεων.

Παράλληλα, ο κλάδος του εμπορίου υφίσταται το αποτέλεσμα της δραματικής συρρίκνωσης της κατανάλωσης σαν συνέπεια των συνεχών περικοπών μισθών και συντάξεων αλλά και της ανεργίας, οδηγούμενος σε ολοένα  αυξανόμενες πτωχεύσεις, η βαριά βιομηχανία αναζητεί διέξοδο διαθέτοντας τα προϊόντα της στο εξωτερικό σε τιμές κάτω του κόστους, ενώ τόσο οι εξαγωγικές όσο και οι εισαγωγικές μας επιχειρήσεις στις διεθνείς τους συναλλαγές είναι αντιμέτωπες με τα αποτελέσματα από την κατάρρευση της αξιοπιστίας της χώρας. Τα προβλήματα αυτά καθίστανται ασφαλώς οξύτερα από την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά λόγω των εγγενών με την κρίση  προβλημάτων δανεισμού του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Όλα τα παραπάνω, σε συνδιασμό με την εικόνα αναξιόπιστης όσο κι άναρχης χώρας πού γυρίζει τον κόσμο, αλλά και με την παντελή έλλειψη επικοινωνιακής μας στρατηγικής και υποστήριξης, έχει πλήξει καίρια τον τουρισμό της πού έτσι κι αλλιώς στερείται για δεκαετίες τόσο μίας υπεύθυνης και στοχευμένης πολιτικής, όσο και διακριτικής ταυτότητας. Τέλος, παραμένει πεισματικά αναξιοποίητη η παγκόσμια αναγνωρισμένη και μοναδική πολιτιστική μας κληρονομιά αλλά και η σύγχρονη πολιτιστική μας δημιουργία, ένα παγκόσμια αποκλειστικό διαβατήριο της Ελλάδας, πού θα μπορούσε με κατάλληλη στρατηγική να αποτελέσει ένα ουσιαστικό και αποτελεσματικό αντίβαρο στην διεθνή κατασυκοφάντηση της χώρας. Κι ενώ αυτή είναι η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας, δεν σημειώνεται καμιά απολύτως πρόοδος στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των διαρθρωτικών εκείνων προσαρμογών πού, τελικά και θα διευκόλυναν την δημοσιονομική προσαρμογή και θα στήριζαν την ανάπτυξη και μαζί μ’ αυτήν θα βελτίωναν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Μας θλίβει αφάνταστα ότι από το ετήσιο βήμα αυτού του συνεδρίου τα τελευταία τέσσερα τουλάχιστον χρόνια, ζητάμε επίμονα, κ. Πρωθυπουργέ, από τους προκατόχους σας να προχωρήσουν σε αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές στα πλαίσια ενός συνεκτικού προγράμματος ανάταξης της οικονομίας με την αντικατάσταση ενός απαρχαιωμένου οικονομικού προτύπου, διαβρωμένου από την κομματική συναλλαγή, από ένα σύγχρονο πρότυπο βασισμένο στις καλύτερες διεθνείς πρακτικές, ικανό και να βγάλει τη χώρα από την παρούσα βαθειά κρίση και να την οδηγήσει με ασφάλεια στο μέλλον. Ζητάμε για παράδειγμα το άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων και αγορών, την υιοθέτηση ενός σύγχρονου, δίκαιου, απλού, ανταγωνιστικού και, κυρίως, σταθερού φορολογικού συστήματος, την απλοποίηση έως και κατάργηση κάθε αδειοδοτικής διαδικασίας επιχειρήσεων και επενδύσεων με μεταφορά της ευθύνης συμμόρφωσης με το νόμο στον ίδιο τον αδειοδοτούμενο, την πάταξη της διαφθοράς ιδιαίτερα μέσα από την ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης με την εισαγωγή νέων καινοτόμων μεθόδων περιλαμβανομένης και της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης. Ζητάμε ακόμα, κ. Πρωθυπουργέ, έναν ορθολογικότερο τρόπο οργάνωσης του κράτους ώστε να είναι αποτελεσματικότερο και πιο ευέλικτο προς όφελος του πολίτη. Ένα κράτος πού δεν θα ανταγωνίζεται την ιδιωτική πρωτοβουλία και δεν θα αυτοεξαιρείται των κανόνων πού επιβάλλει στους πολίτες.

Ένα κράτος με απλοποιημένες δομές πού θα πάψει να είναι εμπόδιο στην οικονομική ελευθερία των πολιτών και πού θα είναι απαλλαγμένο από την εφαρμογή του ασφυκτικού όσο κι ανελεύθερου κανόνα οτι ό, τι δεν προβλέπεται με νόμο, απαγορεύεται. Η ορθολογικότερη, όμως, οργάνωση του κράτους δεν θα είναι ποτέ αρκετή χωρίς την βελτίωση της απόδοσης του δημόσιου προσωπικού της χώρας με σύγχρονες μεθόδους διαχείρισής του, με την εισαγωγή, ανάμεσα σε άλλα του κινήτρου, της επιβράβευσης και της άμιλλας σε επίπεδο τόσο μονάδων όσο και ατόμων. Με την κοπή του ομφάλιου λώρου πού συνδέει το κράτος με τα πολιτικά κόμματα, σε σημείο πολλάκις απόλυτης ταύτισής τους, και με την εισαγωγή του θεσμού των μόνιμων υφυπουργών πού δεν θα προέρχονται από το ελληνικό κοινοβούλιο αλλά θα είναι τεχνοκράτες καταξιωμένοι στον χώρο τους. Μόνον έτσι θα μπορεί να υλοποιηθεί ο όποιος κεντρικός σχεδιασμός περιλαμβανομένων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Επομένως διαπιστώνουμε ότι η μεγαλύτερη προτεραιότητα της κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι η μεταρρύθμιση στην δημόσια διοίκηση ως προϋπόθεση για να μπορέσουν να υλοποιηθούν όλες οι άλλες αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Να λοιπόν γιατί τα όποια λαμβανόμενα μέτρα δεν αποδίδουν και γιατί δεν υλοποιούνται χρήσιμες νομοθετικές παρεμβάσεις και κατηγορούμαστε γι’ αυτό από τους διεθνείς επιτηρητές μας. Γιατί έχουμε βάλει το κάρο μπροστά από το άλογο. Και να γιατί τελικά χάνουμε και τα όποια αποθέματα αξιοπιστίας μας απέμειναν. Αλλά επειδή συνεχώς ομιλούμε για αλλαγή μοντέλων και προτύπων, είναι νομίζω καιρός να μιλήσουμε για συστημικές αλλαγές, ιδιαίτερα όσον αφορά το πολιτικό μας σύστημα. Να προβληματισθούμε από το γεγονός ότι για δεκαετίες ολόκληρες ακολουθούμε τις ίδιες πρακτικές στην διοίκηση των δημοσίων υποθέσεων έχοντας πάντα και μονότονα το ίδιο αποτέλεσμα, με την εκάστοτε αντιπολίτευση να κάνει ό,τι μπορεί για να παρεμποδίσει την εκάστοτε κυβέρνηση να πράξει το σωστό για τον τόπο, με έωλα πολιτικά επιχειρήματα και στον βωμό της πολιτικής  επιβίωσης ενός πελατειακού πολιτικού συστήματος και αυτό συνεχίζεται με κάθε εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία. Αρχίζει να αναρωτιέται κανείς αν για την διαμόρφωση και κατεύθυνση των δημοσίων υποθέσεων παίζει περισσότερο ρόλο το ποιός κερδίζει στις εκλογές ή το ποιος γίνεται αντιπολίτευση! Η επιτομή της παράνοιας. Όμως, για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται ευρεία συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων πού πρέπει να αντιληφθούν τον κίνδυνο της τέλειας καταστροφής στην οποία οδηγείται η χώρα. Και είναι παρήγορο ότι ολοένα και μεγαλύτερη μερίδα του πολιτικού προσωπικού αρχίζει να κάνει την αυτοκριτική του αλλά και να συμπεριφέρεται με συναινετικές λογικές. Όπως ακριβώς η πρόσφατη σύνοδος κορυφής της ΕΕ είχε σαν αποτέλεσμα την υιοθέτηση ενός νέου Ευρωπαϊκού Συμφώνου που αποτελεί μέγιστη συναινετική πρωτοβουλία όλων των μελών της Ευρωζώνης και άλλων κρατών-μελών της ΕΕ, είναι πιστεύουμε η στιγμή όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας να  υπογράψουν ένα νέο ελληνικό σύμφωνο τιμής, θα το έλεγα Σύμφωνο για την Ελλάδα, πού να τις δεσμεύει για μια συστημική όσο και θεσμική αλλαγή. Να καταστεί δηλαδή σαφές τόσο στον ελληνικό λαό όσο και στην παγκόσμια κοινότητα ότι χωρίς ένα τέτοιο σύμφωνο δεν θα υπάρχει ελπίδα για πρόοδο και αλλαγή και για να θυμηθώ τον  αείμνηστο Roland Reagan μπορώ να ισχυρισθώ ότι όποιος δεν συναινέσει σ’ αυτή τη διαδικασία θα βάλει οριστικά τον εαυτό του στον κάδο των απορριμμάτων της ιστορίας. Μόνες οι πολιτικές ενός κόμματος δεν μπορούν ποτέ να φέρουν την αλλαγή. Τέλος, μαζί με την πρόταση αυτή, δύο ακόμα εκκλήσεις κάνουμε απόψε κ. Πρωθυπουργέ.

Πρώτον: σας ζητούμε να απορρίψετε κάθε πρόταση περί επιβολής νέων φορολογικού τύπου επώδυνων μέτρων σε πολίτες κι επιχειρήσεις και περί περαιτέρω μειώσεων μισθών και συντάξεων, αφενός γιατί τέτοια μέτρα δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα στον προβλεπόμενο βαθμό για τους λόγους πού προαναφέραμε κι αφετέρου γιατί ο ελληνικός λαός δεν μπορεί αντικειμενικά να ανταποκριθεί σε κάτι τέτοιο. Πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν της πρέπει της Ελλάδας η μετατροπή της σε χώρα των συσσιτίων, σε χώρα των μεταναστών, σε χώρα των διαλυμένων οικογενειών, γιατί αυτό δυστυχώς βιώνουμε. Κι αν βιαστεί κανείς να χαρακτηρίσει την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια «λαϊκισμό», του πρέπει η μετοίκηση στα χρονοντούλαπα της Ιστορίας. Κι ας μη βιαστεί ακόμα κανείς να αντιλέξει ότι όποιος προτείνει την μη επιβολή περισσότερο επαχθών μέτρων θα πρέπει να είναι έτοιμος και να αντιπροτείνει μέτρα ισοδύναμου οικονομικού αποτελέσματος γιατί υπάρχει σ’ αυτό η καταλυτική απάντηση: Μειώστε τις δαπάνες, διευρύνετε την φορολογική βάση και πατάξτε επιτέλους την φοροδιαφυγή σε βάση ουσίας κι αποτελέσματος κι όχι φθηνής θεατρικής παράστασης όπως γινόταν διαχρονικά μέχρι τις ημέρες μας.

Και δεύτερον: σας ζητούμε να απαιτήσετε αποφασιστικά την παράταση της θητείας της κυβέρνησής σας για όσο χρόνο αυτή χρειάζεται για να λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την έξοδο της χώρας από τα σημερινά της αδιέξοδα και την ύφεση και την θέση της σε πορεία ανάπτυξης. Παράλληλα, σας ζητούμε να ασκήσετε στιβαρή ηγεσία προς κάθε κατεύθυνση με την ευθύνη, τον ορθολογισμό και την ευθυκρισία πού σας χαρακτηρίζει και με το κύρος τού μέχρι σήμερα έργου σας, αλλά και με την βεβαιότητα ότι σε αυτήν την πρωτοβουλία σας θα έχετε παραστάτες όλους τους Έλληνες.