Κώστας Στούπας: Γερμανοί απατεώνες! Έλληνες θύματα; Το σκάνδαλο της VW & οι επιπτώσεις του σε Ευρώπη & φυσικά Γερμανία‏

Ο όμιλος της Volkswagen είναι ο μεγαλύτερος όμιλος αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ευρώπη και ο δεύτερος στον κόσμο. Εκτός της ομώνυμης μάρκας συμπεριλαμβάνει και τις Audi, SEAT, Lamborghini, Bentley, Bugatti, Scania, Škoda κ.ά.  Σύμφωνα με τα σχέδια και τις εκτιμήσεις των αναλυτών, το 2018 θα εξελισσόταν στη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο.

*Στο capital.gr

Το 2010 η Volkswagen πούλησε 6,29 εκατ. αυτοκίνητα, που συνιστά μερίδιο στην παγκόσμια αγορά κοντά στο 11,9%, ενώ στην Ευρώπη κατέχει περί το 20%.O όμιλος τον περασμένο Μάη είχε 119 εργοστάσια σε 20 ευρωπαϊκές χώρες και άλλες 11 χώρες στην Αφρική, την Ασία και την Αμερική. Κάθε μέρα της εβδομάδας σε όλα αυτά τα εργοστάσια (σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρείας) 592.000 εργαζόμενοι παράγουν 41.000 αυτοκίνητα.

Οι εργαζόμενοι είναι πολλαπλάσιοι αν υπολογίσει κάποιος και όσους εργάζονται σε προμηθευτές του ομίλου από όλους τους κλάδους της παραγωγής. Απ’ όσο γνωρίζω υπάρχουν δύο τουλάχιστον ελληνικές επιχειρήσεις που είναι προμηθευτές του γερμανικού ομίλου και άρα συντηρούν μέρος των θέσεων εργασίας τους από αυτήν τη συνεργασία.
Υπάρχει μια εταιρεία διέλασης αλουμινίου που προμηθεύει εξαρτήματα, εταιρεία του ομίλου, και μια νηματουργία που και με τα νήματά της κατασκευάζονται τα υφάσματα των καθισμάτων και των εσωτερικών χώρων των αυτοκινήτων. Μάλιστα προ ετών ο νηματουργός μου έλεγε πως η εταιρεία του είναι μια από τις τελευταίες που έχουν επιβιώσει και αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε έναν κανονισμό στη Γερμανία που προβλέπει ότι πρέπει το 10% των πρώτων υλών να προέρχονται από ευρωπαϊκές χώρες. Το ίδιο και τα γερμανικά συνδικάτα στις συμβάσεις που έχουν υπογράψει, προβλέπουν ένα ποσοστό των υλικών για τις φόρμες εργασίας να προέρχονται από ευρωπαϊκές χώρες.
Περιέγραψα τα παραπάνω για να αντιληφθούμε πόσο περίπλοκος είναι ο κόσμος της οικονομίας και πόσο περιπλοκότερος έχει καταστεί σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης.

Η απώλεια αξίας...
Η μετοχή της VW την περασμένη Άνοιξη ήταν στα 250 ευρώ και μια μέρα πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο με τα ψεύτικα στοιχεία (Greek statistics...) η μετοχή ήταν στα 170 ευρώ και τις πρώτες μέρες προσγειώθηκε κάτω από τα 110 ευρώ. Αν με τιμή μετοχής στα 107 ευρώ  η αξία της εταιρείας ήταν στα 53 δισ.  ευρώ, στα 250 ευρώ της άνοιξης ήταν πάνω από 100 δισ. και στα 170 ευρώ 55-60% περίπου υψηλότερα. Ήτοι, κεφαλαιοποίηση περί τα 25 δισ. υψηλότερη από αυτήν της Παρασκευής που αφορούν τα παραπάνω στοιχεία.
Το πιθανότερο είναι η μετοχή να συνεχίσει να δέχεται πιέσεις καθώς οι αγορές προσδοκούν πως η εταιρεία μπλέκει σε ένα κυκεώνα αποζημιώσεων το ύψος των οποίων δεν μπορεί να υπολογιστεί.
Θεωρείται πως οι φόροι που έχουν καταβληθεί σε διάφορες χώρες είναι μικρότεροι λόγω ψεύτικων λιγότερων καταγεγραμμένων ρύπων και άρα οι χώρες αυτές θα απαιτήσουν αποζημιώσεις.
Επίσης αποζημιώσεις θα απαιτήσουν και τα εκατομμύρια πελάτες της των οποίων η αξία μεταπώλησης των αυτοκινήτων έχει υποστεί πλήγμα λόγω του σκανδάλου.

Η εταιρεία επίσης θα υποστεί οικονομικές απώλειες από την απώλεια της εμπιστοσύνης των πελατών και των δυνητικών πελατών της στο μέλλον. Όλα αυτά ενδεχομένως να αθροίζουν αποζημιώσεις πολλών δισ. ή δεκάδων δισ. ευρώ.
Υπολογίστε πως αν η εταιρεία πουλάει το χρόνο περί τα 11 εκατ. αυτοκίνητα και το πλήγμα της αξιοπιστίας πλήξει κατά 1.000 ευρώ την αξία κάθε νέου αυτοκινήτου, αθροίζονται περί τα 11 δισ. ευρώ το χρόνο. Αν οι πωλήσεις μειωθούν κατά 10%, περί τα 11 εργοστάσια σε όλον τον κόσμο θα κλείσουν κλπ.  Κάποιοι άλλοι θα αποσπάσουν το μερίδιο και η ισορροπία θα αποκατασταθεί  με κάποιους χαμένους και κάποιους κερδισμένους.

Όταν μια γερμανική εταιρεία υπόκειται τέτοιο πλήγμα εμπιστοσύνης το πλήγμα αφορά το σύνολο των γερμανικών εμπορικών σημάτων στις παγκόσμιες αγορές. Πριν από πολλά χρόνια όταν ο Όσκαρ Λαφοντέν ήταν επικεφαλής του SPD, το σχέδιό του για τη διατήρηση της γερμανικής ανταγωνιστικότητας με υψηλούς μισθούς και γενναιόδωρες αποδοχές διακοπών, υγείας κλπ συνίστατο στα ισχυρά γερμανικά εμπορικά σήματα.
Ήτοι, έλεγε πως στις διεθνείς αγορές θα προτιμούν τα γερμανικά προϊόντα που λόγω των υψηλών αποδοχών θα είναι ακριβότερα λόγω της αξιοπιστίας των γερμανικών εμπορικών σημάτων.
Από το σκάνδαλο ενδεχομένως να επωφεληθούν άλλες ευρωπαϊκές, ασιατικές ή και αμερικάνικες αυτοκινητοβιομηχανίες. Εταιρείες αναπτυσσόμενων χωρών που είχαν έλλειμμα εμπιστοσύνης θα κερδίσουν πόντους στον ανταγωνισμό απέναντι στις δήθεν πιο αξιόπιστες δυτικές εταιρείες.

Το μεγαλύτερο πλήγμα
Κατά τον Piotr Sztompka που μελετά ζητήματα εμπιστοσύνης στις ανθρώπινες κοινωνικές και οικονομικές συναλλαγές η εμπιστοσύνη είναι στοίχημα για τις ενδεχόμενες μελλοντικές πράξεις των άλλων. Ενώ κατά τον Russel Hardin, η εμπιστοσύνη εμπεριέχει την εξυπνάδα του δούναι στους άλλους με σκοπό την επιρροή τους προς ένα κοινό συμφέρον.
Το πλήγμα από το σκάνδαλο της VW θα είναι ισχυρό για την ίδια την εταιρεία, τη Γερμανία αλλά και την Ευρώπη. Σκεφτείτε πως κατά την περίοδο της ελληνικής κρίσης και κρίσης των PIGS οι επενδυτές και καταθέτες αποχωρούσαν από τις χώρες αυτές προς αναζήτηση ασφαλών καταφυγίων.
Η υπερπροσφορά ρευστότητας προς ασφαλή γερμανικά ομόλογα και αξιόγραφα εν γένει είχε σαν συνέπεια το γερμανικό κράτος να δανείζεται με αρνητικά επιτόκια. Ο κίνδυνος έστω και αμυδρός της χρεοκοπίας μιας γερμανικής εταιρείας σε συνδυασμό με ένα πλήγμα εμπιστοσύνης θα έχει σαν συνέπεια την άνοδο των γερμανικών επιτοκίων και ενδεχομένως τη μείωση των spreads με τα επιτόκια άλλων χωρών.
Η άνοδος των επιτοκίων θα έχει επιπτώσεις στο σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων στη Γερμανία.

Greek και German statistics...
Η περίπτωση του σκανδάλου της VW θυμίζει σε πολλά σημεία μέρος του σκανδάλου που οδήγησε στην ελληνική χρεοκοπία.
Θα έχει ενδιαφέρον αν η συνέχεια θα είναι η ίδια. Αν δηλαδή στη Γερμανία αφού διερευνηθεί σε βάθος η έκταση του σκανδάλου της εξαπάτησης κρατών και καταναλωτών (ενδέχεται και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες να έχουν κάνει το ίδιο...) θα επιλεγεί η τιμωρία των υπευθύνων σε εταιρείες αλλά και κρατικές ή ιδιωτικές ελεγκτικές υπηρεσίες ή το "κουκούλωμα".
Θα έχει ενδιαφέρον δηλ. να δούμε αν θα επιλεγεί η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ή η απόκρυψη του θέματος κάτω από το χαλί.
Να θυμίσουμε πως το πρόβλημα με την ελληνική αξιοπιστία είναι πως ποτέ δεν αποδόθηκαν ευθύνες στον κατ’ εξοχήν υπεύθυνο της ελληνικής χρεοκοπίας του 2010, την κυβέρνηση Καραμανλή της περιόδου 2004-2009. Πως ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος των κομματικών προσλήψεων στο δημόσιο μέσω προσωπικών συνεντεύξεων ανταμείφθηκε από την αριστερά του νέου με την πρόταση και εκλογή στην προεδρία της δημοκρατίας. Πως η αριστερά του νέου ήθους αναβαθμίζει τους συνδικαλιστές των δημοσίων υπηρεσιών, που κατά τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης είναι από τις πλέον διεφθαρμένες, σε υπουργούς. Αναβαθμίζει δηλ. τους Αλή-Μπαμπάδες σε φύλακες των 40 κλεπτών...
Από αυτήν τη σκοπιά προσεχώς θα έχουμε την ευκαιρία να καταλάβουμε αν η Ελλάδα αποτελεί χαμένη υπόθεση ή η Ευρώπη συνολικότερα βαδίζει στην παρακμή...

Η σημασία της εμπιστοσύνης
Η εμπιστοσύνη σε μια κοινότητα ανθρώπων ή χωρών, συμβάλει στην ανάπτυξη εντίμων και συνεργατικών συμπεριφορών. Όταν εμπιστευόμαστε το χαρακτήρα ενός ανθρώπου ή ενός λαού επί της ουσίας εμπιστευόμαστε τις μελλοντικές του πράξεις.
Αν το κλίμα της εμπιστοσύνης σε μια κοινότητα ανθρώπων ή χωρών μειωθεί, η κοινωνία ή η κοινότητα καταρρέουν. Η εμπιστοσύνη αποτελεί το θεμέλιο λίθο του καπιταλισμού. Δηλαδή, της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς και της δημοκρατίας.
Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν ευνοούν τη συνοχή των κοινωνιών και των διεθνών ενώσεων μέσω της εμπιστοσύνης αλλά μέσω του φόβου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα απώλειας εμπιστοσύνης η ΕΣΣΔ του Στάλιν ή η δική μας Χούντα.

Τέλος, το συμπέρασμα είναι πως αν υπάρχουν  Γερμανοί απατεώνες ίσως να υπάρχουν και Έλληνες θύματα... Όπως ακριβώς ισχύει και το αντίστροφο.

2) Δεξιότερα Κουροπάτκιν...
Aγαπητέ Κε Στούπα
Αν δεν κάνω λάθος το Δεξιά Κουροπάτκιν, το έγραψε η εφημερίδα ΝΕΟΛΟΓΟΣ των Πατρών.  Κατά τα άλλα, συμφωνώ μαζί σας, ότι δεν την "βγάζουμε" πέραν, το πολύ, μέσα του 2016.
Χωρίς Παραγωγή, συνέχιση των ελλειμμάτων στο ίδιο και χειρότερο ύψος, με καμιά απόλυση από τους 400.000 πλεονάζοντες, και όλους τους Οργανισμούς και τις σκουριασμένες υπερπλήρεις ΔΕΚΟ, με συνολικά μη εμφανιζόμενα ανοίγματα που φθάνουν συνολικά τα 200 δισ., με την ίδια νοοτροπία λαού και με αυτά τα ζ.. τους αγράμματους;
Φοβάμαι, ότι οι Ευρωπαίοι τα έχουν αντιληφθεί, όλα.
Με εκτίμηση,
Τακτικός αναγνώστης σας,
Καπου κάπου και εγώ γράφω,
Βασίλης Δ. Α.

3) Δηλώσεις Τζήμερου...
Κύριε Στούπα καλημέρα,
Διάβασα χτες τις δηλώσεις Τζήμερου για τους νεκρούς στη Μέκκα...
Επειδή οι δημοσιογράφοι του Capital σχολιάζεται όλες τις "παλινωδίες" των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου (Μπορεί και να κάνω λάθος) να σχολιάζεται αρνητικά δηλώσεις ανθρώπων που ενστερνίζονται τις δικές σας αξίες θα επιθυμούσα ένα σχολιασμό από εσάς για τις δηλώσεις ενός ανθρώπου ο οποίος ανέφερε ότι ο θάνατος 700 ανθρώπων ήταν θέλημα θεού (Φυσικά με ειρωνικό ύφος). Συγκεκριμένα έγραψε: "Γιατί τραγωδία; Αυτό ήταν το θέλημα του Αλλάχ. Τους ήθελε μια ώρα αρχύτερα κοντά του. Ήδη θα ξεσαλώνουν με τις 77 παρθένες έκαστος. Τραγωδία σε θρησκευτικό προσκύνημα; Στην ιερότερη πόλη, στην ιερότερη στιγμή; Τι λέτε ρε βέβηλοι!".
Το γεγονός ότι ο Κος Τζήμερος θεωρεί τους ανθρώπους αυτούς "διανοητικά θύματα" της πίστης τους, είναι αναφαίρετο δικαίωμα. Το γεγονός ότι μπορεί να είναι άθεος είναι, ακόμα περισσότερο από αναφαίρετο, συνταγματικό του δικαίωμα. Το να εκφράζεσαι όμως με αυτόν τρόπο αποτελεί ασέβεια προς νεκρούς. Και επιπλέον, το σύνταγμά μας μιλάει για ανεξιθρησκεία αλλά επίσης μιλάει και για σεβασμό στα πιστεύω του άλλου. Διορθώστε με εάν κάνω λάθος.
Κάνω λοιπόν το εξής ερώτημα: Εάν είχα δημόσιο λόγο, και ας υποθέσουμε ότι είχε κάποιο ατύχημα ο Κος Τζήμερος το οποίο θα τον έστελνε στο νοσοκομείο για 3 (τρεις) μήνες, (Δεν τολμάω καν να υποθέσω ότι θα πέθαινε κάποιος άνθρωπος, άσχετα τι πιστεύω για αυτόν), και έγραφα σε άρθρο μου: Το ατύχημα του κου Τζήμερου το προκάλεσε το αόρατο χέρι της αγοράς... Τι θα λέγατε για μένα;

Κάποτε το μεταρρυθμιστικό χώρο τον εκπροσωπούσε ο Μάνος, ο Ανδριανόπουλος, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γιαννίτσης κ.τ.λ. Μπορεί το σύστημα της εποχής τους να τους απορρόφησε και να τους ξέβρασε αλλά εάν οι "διάδοχοί" τους είναι ο Τζήμερος και ο Λεβέντης τότε για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάτε όλοι εσείς στο Capital;
Εάν δεν έχετε τη διάθεση να κάνετε αυτοκριτική και να αποβάλλεται στοιχεία εξόχως αντιδημοκρατικά τότε δεν πρόκειται να επιτύχετε απολύτως τίποτα προς την κατεύθυνση του καλού της πατρίδας και της κοινωνίας.
Το να ασχολείστε μόνο με το γείτονά σας, να αναφέρετε θεωρητικές προτάσεις για το τι θα πρέπει να κάνουμε (π.χ. να διώξουμε όλους τους αργόσχολους από το Δημόσιο. Χαίρω πολύ, συμφωνούμε, πείτε μου τώρα και έναν ΔΙΚΑΙΟ τρόπο για να το κάνετε αυτό. Υπάρχει αλλά δεν τον αναφέρατε ποτέ!), και να μην κάνω ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα για να καθαρίσω το δικό μου χώρο από τους δικούς μου φανατικούς μουτζαχεντίν, λυπάμαι που σας το λέω, αλλά δεν κάνετε απολύτως τίποτα.

Υ.Γ. Κε Τζήμερε, με αφορμή το προεκλογικό σας σποτ, σας ενημερώνω ότι ως ψηφοφόρος δεν ακολουθούσα ποτέ τη μάζα που μεταφερόταν "προβατοποιημένη" από εδώ ή από εκεί βασιζόμενη σε κούφιες υποσχέσεις. Αλλά ως ψηφοφόρος δεν άλλαξα. Γι' αυτό το λόγο και δε σας ψήφισα.

Υ.Γ. 2 Εάν δημοσιεύσετε την επιστολή μου θα παρακαλούσα να αναφέρεται μόνο τα αρχικά από το ονοματεπώνυμό μου. Εάν πάλι δεν τη δημοσιεύσετε... καταλαβαίνω...
Με εκτίμηση,
Χ.Γ. 

Απάντηση: Σχολιάζω τα όσα λέγονται και γίνονται από το ΣΥΡΙΖΑ ή τα στελέχη του γιατί αυτά έχουν καλές ή κακές επιπτώσεις στην οικονομία, την κατάσταση της χώρας και την ζωή μας γενικότερα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εξουσία ή κόμμα εξουσίας και οι δηλώσεις και πράξεις του έχουν συνέπειες. Κατ’ αυτήν τη έννοια όταν ο κ. Φίλης μίλησε για εμπόριο λειψάνων και ο κ. Κουρουμπλής περιέφερε τα λείψανα αγίων στα νοσοκομεία μεταξύ των ασθενών υποστήριξα πως ο κ. Φίλης έχει δίκιο, γιατί η αποδοχή και γενίκευση του ανορθολογισμού θα έχει συνέπειες στην κοινωνία μας. Τέλος, ούτε εμείς εκπροσωπούμε τον κ. Τζήμερο ούτε αυτός εμάς για να χρειάζεται να απολογηθεί κάποιος για το άλλον...
Κάποιες απόψεις μας ταυτίζονται κάποιες, (και με την παραπάνω του κ. Φίλη...) κάποιες άλλες (οι περισσότερες) όχι...

Από φιλοσοφικής απόψεως το ερώτημα που έθεσε ο κ. Τζήμερος με έχει απασχολήσει από τότε που ήμουν στο δημοτικό. Δεν θα το έθετα δημόσια με αυτό τον τρόπο, λόγω της θεμελιώδους αρχής της εφαρμογής αλλά και επίδειξης του σεβασμού στους άλλους, κυρίως αυτούς που είναι διαφορετικοί. Φυσικά εκτός της απαίτησης αλληλοσεβασμού η ισχύς (ημών και των συμμάχων μας) παραμένει το ύστατο όπλο υπεράσπισης της ελευθερίας μας και της κοινωνίας μας.
Πάντως έχω θέσει  ένα παρόμοιο ερώτημα νέος στο Αγιον Όρος σε έναν μοναχό (τον Σίμωνα του Περουβιανό, αν θυμάμαι καλά το όνομα...) η βαθιά  φιλοσοφημένη απάντηση με εξέπληξε.