Δήμητρα Λιάνη: Δηλητήριο για τον ΓΑΠ στάζει το βιβλίο της "Η οργή του Ανδρέα"- Ζούσαν συμβατικά με την Μαργαρίτα

Το συγκεκριμένο βιβλίο, με τον τίτλο «Η οργή του Ανδρέα»,  πρόκειται να βρίσκεται σε λίγες μέρες στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Λιβάνη και ήδη έχουν αρχίσει οι προδημοσιεύσεις.

«Εγώ μπήκα στη ζωή του Ανδρέα με δική του επιλογή, αφότου το ζευγάρι ήταν ήδη συμβατικό και ο Ανδρέας "φευγάτος" από πάρα πολύ καιρό. Δεν τους χώρισα εγώ, ζούσαν στην ουσία χωριστά», γράφει μέσα σε όλα η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου. Μάλιστα κάνει αποκαλύψεις για έναν σύντροφο της Μαργαρίτας, έναν Αμερικανό καθηγητή, που παραλίγο να κληρονομήσει τη σύνταξή του, αν δεν έφερναν αντιρρήσεις τα παιδιά του, ενώ γράφει επίσης για τις υψηλές οικονομικές απαιτήσεις της Μαργαρίτας για να δεχτεί να δώσει διαζύγιο στον Ανδρέα Παπανδρέου. 

«Ισχυρίζομαι πως η τεχνητή προσωπολατρία στο άκουσμα Παπανδρέου, μόνο λόγω επωνύμου, και η καταχρηστική αξιοποίησή της από τον ΓΑΠ συνιστά ύβρη και παραχάραξη της πραγματικής εικόνας του Ανδρέα» επισημαίνει ακόμη. Επίσης, αποκαλύπτει την βιαστική βάφτιση των τεσσάρων παιδιών του Ανδρέα και της Μαργαρίτας Παπανδρέου, με πρωτοβουλία του Γεωργίου Παπανδρέου, για να αποκτήσουν χριστιανικά ονόματα. Μέχρι τότε, γράφει, ο Γιώργος λεγόταν Τζέφρι και η Σοφία είχε το όνομα Γκέιλ.

«Η επίγνωση της απουσίας του με βασανίζει μέρα νύχτα, έρχεται κάθε τόσο σαν όραμα και είναι σαν να τον ακούω οργισμένο, σαν να είναι εδώ μπροστά μου και αναρωτιέται με θυμό: «Κανένας, μα κανένας απ’ όλους αυτούς τους ευεργετημένους αχάριστους να μην σεβαστεί την πολιτική μου παρακαταθήκη; Έπεσαν να εξαφανίσουν καθετί που με θυμίζει. Τα βιβλία μου αποσύρθηκαν! Μέχρι και οι φωτογραφίες, τα βίντεο των ομιλιών μου, οι εκδόσεις των εισηγήσεών μου, όλα! Τα συνθήματα, οι διακηρύξεις, η πολιτική γραμμή που έχω χαράξει έχουν αποσιωπηθεί! Τίποτα δεν θυμίζει εμένα και τις ιδεολογικές και πολιτικές μου αρχές, ούτε το μόρφωμα αυτό έχει καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ που αγάπησε ο λαός! Εγώ τους κληροδότησα ένα ρωμαλέο Πατριωτικό Κίνημα κι αυτοί το κάνανε χυλό της παγκοσμιοποίησης...»

«Ο Τσοχατζόπουλος, μόλις έφυγα από τη ζωή, εξέπεσε, έγινε άλλος άνθρωπος, με απογοήτευσε... ο Λαλιώτης φορτώθηκε τον Σημίτη και τώρα έχει εξαφανιστεί... μερικοί γράφουν με θράσος βιβλία εναντίον μου, το ΠΑΣΟΚ μεταλλάχθηκε από αυτούς εντελώς! Τι ντροπή! Ο Γιώργος έκανε όλα τα εκ διαμέτρου αντίθετα απ’ ό,τι εγώ πρεσβεύω. Έφτασε μέχρι τη διάσπαση του Κινήματος! Μην σας πουν πως “άλλαξαν οι εποχές”! Aυτοί άλλαξαν, αυτοί αλλοτριώθηκαν, αυτοί είναι έκπτωτοι των αρχών και των αξιών μας». Ακούω καθημερινά τα παράπονά του στη σκέψη μου και βασανίζομαι. Αχ, Ανδρέα! Μας λείπεις...».

«Ένας σύγχρονος Ιανός, με δύο πρόσωπα στο ίδιο κεφάλι. Δίγλωσσος και διπρόσωπος. Κι όμως, είναι σταθερός! Πάντα υποτελής στο διεθνή παράγοντα. Αμετανόητα δικός τους, ασεβής προς τους Έλληνες, συνεπής στην ασυνέπειά του. Αυτή η μετριότητα μετατρέπεται, όσο περνάει ο καιρός, σε κακότητα. Ουδέποτε ανέλαβε τις ευθύνες του, ούτε παραδέχθηκε τα λάθη του. Ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι το «καλό παιδί», είναι συνειδητός σε όλες τις πράξεις του και κακώς, μετά από τόσα χρόνια βουλευτικής θητείας, χρεώνουν σε «κακούς συμβούλους» του περιβάλλοντός του τις επιλογές του... Έχει ελλιπέστατη έως μηδενική κλασική ελληνική παιδεία και παντελή άγνοια της ελληνικής γραμματείας. Έζησε στην Αμερική, στον Καναδά, στη Σουηδία και έχει ως πρωτότοκος ιδιαίτερη εξάρτηση από τη μητέρα του, έζησε κοσμοπολίτικη ζωή (κάνει ατελείωτες διακοπές), δεν γνώρισε την ορθόδοξη διαπαιδαγώγηση (οι γνωστές γκάφες), δεν διδάχθηκε καθόλου την ελληνική Ιστορία και πήρε το βουλευτικό αξίωμα νεότατος το 1981, ελέω Ανδρέα.»

«Ο Ανδρέας τότε «πιέστηκε» οικογενειακώς για να τον «αποκαταστήσει» και φοβόταν μην εκτεθεί από τον ανεπαρκή πολιτικά γιο του. Εγκατέλειψε συστηματικά και καθ’ ολοκληρία την πολιτική παρακαταθήκη του Α. Παπανδρέου επί εποχής Σημίτη και κατόπιν αποσιώπησε την πολιτική του γραμμή, εξαφάνισε μεθοδικά τα κείμενα και τα βιβλία που αποκαλύπτουν τη διάσταση απόψεων και τη σύγκρουση προσανατολισμού που έχει ο ίδιος με τον Α. Παπανδρέου! Καθήλωσε και εκμεταλλεύτηκε συναισθηματικά τους παλιούς ανδρεϊκούς, που αναπολούσαν στο όνομα την αναβίωση της ένδοξης πολιτικής του γραμμής, και εκπαραθύρωσε έντεχνα ή βάναυσα, σταδιακά, ως επικίνδυνους για τον ίδιο, όλους τους πιστούς στον Ανδρέα.»

«Η αρχή της φανερής αλλαγής πλεύσης του έγινε με την επιλογή υποστήριξης των εκσυγχρονιστών στο Συνέδριο διαδοχής του Ανδρέα, όπου προτίμησε τους «ορκισμένους εχθρούς του», με επικεφαλής τον Σημίτη, για την ηγεσία του Κινήματος. Όταν μάλιστα ανέλαβε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ (το 2004 τηρήθηκε η συμφωνία του 1996 με τον Σημίτη), μάζεψε συνειδητά τους υβριστές του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας: Δαμανάκη: «κλέφτες του ΠΑΣΟΚ», Ανδρουλάκης: «γύφτοι του ΠΑΣΟΚ», Μάνος-Ανδριανόπουλος: «νατοϊκοί νεοφιλελεύθεροι απολογητές». Με αυτή του την επιλογή, έδιωξε και αδρανοποίησε έκτοτε πολύ κόσμο του ΠΑΣΟΚ.»

«Παραμένει ανεξίτηλη η ιστορική στιγμή που έκανε το υποτιθέμενο λάθος για το οποίο ουδέποτε μετάνιωσε. Και ξέρετε γιατί; Επειδή αυτό το «λάθος» ήταν η χαρά των αμερικανικών συμφερόντων και των γνωστών κερδοσκόπων. Αυτούς εξυπηρετούσε, αυτοί τον περιέθαλψαν στη συνέχεια. Εξ αυτού προκύπτει και η εμμονή του ότι είχε δίκιο. Αν έλεγε έκανα λάθος, θα του απαντούσαν αυτοτιμωρήσου τώρα. Η απόδειξη; Ιδού! Στις 04/04/2011 συναντήθηκε επί μακρόν στο Μέγαρο Μαξίμου με το μεγαλοεπενδυτή Τζορτζ Σόρος. Ο κ. Γ. Παπανδρέου και ο κ. Τζ. Σόρος συζήτησαν για τη διεθνή οικονομική κατάσταση και κυρίως για τα προβλήματα στην Ευρωζώνη και την Ελλάδα. Πολλοί αποδίδουν την πρότασή του για Δημοψήφισμα στο γνωστό κερδοσκόπο».

Ο Τζέφρι και η Γκέιλ
«(...) Το 1959, που είχε μετακομίσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ο Γεώργιος Παπανδρέου φώναξε ένα πρωί τον ιερέα της ενορίας της Εκάλης και βαφτίστηκαν και τα τέσσερα ορθόδοξοι χριστιανοί. Ο Γιώργος, που μέχρι τότε τον φώναζαν Τζέφρι, πήρε και επισήμως το όνομα του παππού του, με ανάδοχο τον καθηγητή Γιώργο Λιανόπουλο – φίλο του Ανδρέα από την Αμερική και υφυπουργό του Καραμανλή στη Μεταπολίτευση. Την Γκέηλ, όπως ήταν το αμερικανικό όνομα της Σοφίας, τη βάφτισε η γιαγιά και της έδωσε το δικό της όνομα».

Η Μαργαρίτα, ο Πολ και η σύνταξη των 8.000$
«Την ώρα που εμείς ταλανιζόμασταν με το λεγόμενο «Βρόμικο ‘89» η κυρία Μαργαρίτα είχε συνάψει από το 1987 δεσμό στις ΗΠΑ. Κυκλοφορούσε μαζί του χεράκι χεράκι. Δικαίωμά της! Διάλεξε τον κ. Πολ Όλαμ, καθηγητή εξ Όρεγκον και χήρο. Τον έβαλε να συμφωνήσει μαζί της με έντυπο προγαμιαίο συμφωνητικό, όπως λέει η ίδια, ότι άμα πεθάνει ο καθηγητής, θα παίρνει αυτή τη σύνταξή του, των 8.000 δολαρίων το μήνα. Συνάντησε όμως την αντίρρηση των παιδιών του. (...) Δυστυχώς ο καθηγητής έπασχε από Αλτσχάιμερ και παρότι προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον κλείσει σε ίδρυμα εδώ, απεβίωσε γρήγορα».

Η διπλή σύνταξη
«Βεβαίως και δεν παίρνω δεύτερη σύνταξη από την Ολυμπιακή. Σαράντα μέρες μετά το θάνατο του Ανδρέα τα παιδιά του για να με εκδικηθούν έτρεξαν και έφεραν την άγνωστη κόρη του Ανδρέα από τη Σουηδία. Ως άγαμη κόρη αποθανόντος πατρός, η Αιμιλία Ανδρέα Νίμπλουμ, καθοδηγούμενη από τα νεόκοπα αδέρφια της, διεκδίκησε και πήρε το μέρος που δικαιούται (το μεγαλύτερο ποσό δηλαδή) από τη σύνταξη του πατέρα της. Το μόνο μου παράπονο είναι που τη θυμήθηκαν και μόνο για να πάρει από μένα τη σύνταξη του πατέρα της. Να είναι καλά η κοπέλα της εύχομαι και ο Θεός είναι μεγάλος».