Κώστας Στούπας: Πόσο θα μας κοστίσει η παρένθεση Τσίπρα;

Η Ελλάδα κινείται ολοταχώς προς το σημείο όπου θα χρησιμέψει σαν παράδειγμα προς αποφυγήν προκειμένου να ανακοπεί το κύμα ευρωσκεπτικισμού και αντισυστημικότητας που σαρώνει τις δυτικές κοινωνίες.

Γράφει ο Κώστας Στούπας στο capital.gr

Φυσικά η οικονομία θα είναι το πεδίο όπου θα συντελεστεί το επίκεντρο της καταστροφής, αλλά και τομείς όπως η παιδεία, η δικαιοσύνη, η δημόσια ασφάλεια, εθνικά ζητήματα και η ίδια η γεωπολιτική θέση της χώρας έστω στις παρυφές των κλαμπ των ισχυρών και πλουσίων του πλανήτη, δεν θα μείνουν αλώβητα.

Ο πρωθυπουργός πήγε στη ΔΕΘ με άδεια χέρια σε μια περίοδο που χρειαζόταν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ένα αφήγημα για την αναστροφή της πορείας της οικονομίας.
Η οικονομία όμως συνεχίζει να βυθίζεται και είναι θέμα χρόνου (ίσως και εβδομάδων) τα νερά να φτάσουν στο σαλόνι του πλοίου όπου η ορχήστρα συνεχίζει να παίζει στο σκοπό της "απελευθέρωσης" του τηλεοπτικού τοπίου, όπου η νέα διαπλοκή μοιάζει χειρότερη από την παλιά, ενώ η οικονομική ζημιά υπολογίζεται ήδη μεγαλύτερη από τα υποτιθέμενα οφέλη.

Μοιραία όσο η οικονομία συνεχίζει να βυθίζεται, οι περικοπές να διευρύνονται και οι φόροι να αυξάνονται, όλο και περισσότεροι αναρωτιούνται ποια θα ήταν η κατάσταση στην οικονομία και τη χώρα αν δεν είχαν γίνει εκλογές τον Ιανουάριο του 2015;

Έστω και αν αφήσουμε στην άκρη τα 90-120 δισ. που κόστισε η περίφημη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015.

Την εβδομάδα που πέρασε ο Ευρωβουλευτής κ. Χουντής ανέσυρε στην επιφάνεια και τα 6,5 δισ. που έχασε το ελληνικό δημόσιο από τη διαφορά των τόκων του ελληνικού χρέους.
Αν το 2015 είχαμε αύξηση του ΑΕΠ 2-3% και όχι αρνητικό πρόσημο όπως τελικά επήλθε, θα χρειάζονταν οι αυξήσεις των φόρων και οι περικοπές των συντάξεων;

Η εκτίμηση της στήλης είναι πως με το ρυθμό αναστροφής που είχε πάρει η οικονομία συν το θετικό σοκ από τη μείωση της τιμής του πετρελαίου που μείωσε την εκροή 3-4 δισ. ευρώ, η αύξηση του ΑΕΠ θα ξεπερνούσε το 4%.

Αύξηση του ΑΕΠ κατά 3% σημαίνει προσθήκη άλλων 5 δισ. στην οικονομία, όσο δηλαδή τα έσοδα του ΕΝΦΙΑ δυο ετών.

Το 2014 η εξάρτηση των τραπεζών από τον ELA είχε εκμηδενιστεί και  οι τράπεζες  είχαν αξία 25-30  δισ. ευρώ, με το κράτος να έχει μερίδιο συμμετοχής κατά μέσο όρο πάνω από 50%.

Ποια θα ήταν η εικόνα της οικονομίας, η κατάσταση της ανεργίας και η ανάγκη να αυξηθούν οι φόροι και να κοπούν οι συντάξεις αν όλα δεν είχαν έρθει τούμπα το πρώτο εξάμηνο του 2015 και στη συνέχεια η αξιολόγηση που τέλειωσε αρχές του καλοκαιριού του ’16 είχε ολοκληρωθεί στα τέλη του ’15;

Ο πρωθυπουργός που το 2015 εκβίαζε πως δεν θα πληρώσει τα ελληνικά ομόλογα που κατείχε η ΕΚΤ, τώρα διαμαρτύρεται πως η ΕΚΤ είναι πολύ αυστηρή και κρατά την Ελλάδα εκτός της ποσοτικής χαλάρωσης.

Οποιαδήποτε άλλη στάση της ΕΚΤ απέναντι στην Ελλάδα δεν θα ήταν ανεύθυνη;
Το συμπέρασμα είναι πως η οικονομία θα ήταν σε καλύτερη μοίρα φέτος και ακόμη καλύτερη του χρόνου.

Η κυρίαρχη πεποίθηση είναι πως ο κ. Τσίπρας έχει μια, οριακή σαν λεπτό στρώμα πάγου αλλά αρραγή πλειοψηφία στη Βουλή και ελέγχει το κόμμα του είτε λόγω της υποτακτικότητας που προκαλεί η ιδεολογική μονοκαλλιέργεια είτε λόγω της εξάρτησης που δημιουργεί ο εθισμός στη σίτιση από το δημόσιο ταμείο.

Αυτή η πεποίθηση είναι λάθος. Η ηγεσία της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα τον τελευταίο χρόνο έχει αποδείξει πως είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα προκειμένου να μείνει στην εξουσία και να απολαύσει τα προνόμια της νομής της.

Ενώ είναι αποφασισμένοι να υποχωρήσουν σε όλα, λόγω αδυναμίας διαχείρισης του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας, καθυστερούν τις αποφάσεις και ταλαιπωρούν τις μεταρρυθμίσεις εξανεμίζοντας τα όποια δυνητικά οφέλη. Ο Τσίπρας αν αυτά που κάνει ή έστω θέλει να κάνει τώρα τα έκανε το Φλεβάρη του 2015, θα είχε καταφέρει να αλλάξει τους όρους του παιγνιδιού.

Ο αντίκτυπος αυτών των καθυστερήσεων και αντιφάσεων μεταξύ λόγων και έργων είναι η απουσία εμπιστοσύνης της οικονομίας προς την κυβέρνηση, οι άδειες τράπεζες, η ύφεση και η επικείμενη κατάρρευση των εσόδων.

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ενώ έχει κάνει τις μεγαλύτερες υποχωρήσεις έναντι των δανειστών παραδίδοντας τράπεζες και Υπερταμείο θα αναγκαστεί εκ των υστέρων να σηκώσει τη σημαία της ρήξης γιατί δεν της βγαίνει η υποταγή.

Το τέλος όμως θα θυμίζει την ιστορία του βοσκού που περιέπαιζε τους συγχωριανούς του με την κραυγή λύκος στα πρόβατα...

Η κυβέρνηση είναι βέβαιο πως θα αφήσει πίσω της ερείπια. Το πιθανότερο είναι πως θα χρεωθεί την καταστροφή η οποία κατά 80% όμως οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που προηγήθηκαν με προεξάρχουσες εκείνες του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Καραμανλή.

Η μόνη συνεισφορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στην αποσάθρωση της κυριαρχίας της αριστερής ιδεολογίας που μοιραία θα ακολουθήσει.