Μετά από 40 χρόνια ξανασυνάντησα τις συμμαθήτριες μου - Α' Θηλέων Πειραιά
Η χαρά απερίγραπτη , η συγκίνηση μεγάλη , τα λόγια λίγα η μήπως πολλά(;) , οι αναμνήσεις μας κοινές και άφθαρτες από τον χρόνο.
Αυτός ο πανδαμάτωρ δεν άγγιξε όσα μας ένωσαν επί 6 χρόνια στο Α Θηλέων Πειραιά 1970-1976.
Κορίτσια από τον Πειραιά τα Καμίνια & τον Ρέντη με όνειρα & με την ζωή μπροστά μας .
Με άφθονες πλάκες & αναρίθμητες καζούρες στον καθηγητή των Αγγλικών μας ένα γλυκύτατο άνθρωπο .
Θυμηθήκαμε την Μεϊντάνη την αυστηρή φιλόλογο μας, τον Πέρι τον διευθυντή μας , την Αντωνάκου τον Πάλμο και φυσικά την πολυαγαπημένη μου αείμνηστη Ελένη Κοκκίνου καθηγήτρια μουσικής ( και καθοδηγήτρια μου στο τραγούδι τον χορό την ορθοφωνία την υποκριτική την αγάπη για την τέχνη γενικά).
Θυμηθήκαμε τις εκδρομές στην Χαλκιδική , στην Πελοπόννησο, τα πρώτα φλερτ , τα χτυποκάρδια στο θρανίο , τον ωραίο Πεπόνη τον μαθηματικό μας , τον αείμνηστο Παπαχειμώνα και την Τσαγκαρινού με την άγρια φωνή.
Άγουρα νιάτα, όμορφα χρόνια...
Άνοιξα το σπίτι μου μετά από ακριβώς 40 ολόκληρα χρόνια στην πιο ωραία αγαπησιάρικη συγκέντρωση!
Έφεραν φαγητά και γλυκά (: η Καίτη έφτιαξε 5(!!) τούρτες ,η Μαίρη η κουμπάρα μου μια τυρόπιτα χάρμα και η Γιώτα ένα παστίτσιο να γλύφεις τα δάχτυλα σου....
Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο....
Και του χρόνου κορίτσια μαζί!
Δεν θα χαθούμε πιά !!
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr
