Ο Άξονας «έσβησε» τον Αλέξη Τσίπρα: Το πύρινο άρθρο της Ζέζας Ζήκου

Την ύπουλη απαίτηση του Αξονα για την αντιμετώπιση του εφιαλτικού ζητήματος της μοίρας των προσφύγων και το δυσθεώρητο χρέος κλήθηκε να χειριστεί μια κυβέρνηση, που ανεξίτηλα στιγματίζεται ως ανίκανη, και μια αξιωματική αντιπολίτευση απογοητευτικά αδύναμη, στα όρια της παρακμής. Ο Σόιμπλε πήρε την «εκδίκησή» του.

* Γράφει η Ζέζα Ζήκου στο Parapolitika.gr

Ταπεινωμένος ο κ. Τσίπρας υπέγραψε την επιστολή συμμόρφωσης, ενώ άσχημο «πολιτικό τέλος» προβλέπουν στο Βερολίνο και την Ουάσινγκτον. «Ο Τσίπρας πρέπει να βεβαιωθεί πως θα υπάρχει ένα ελικόπτερο που θα τον περιμένει στην ταράτσα του Προεδρικού Μεγάρου για να διαφύγει από τους οργισμένους πολίτες, όπως ο Αργεντινός πρόεδρος Fernando de la Rue, τον Δεκέμβριο του 2001», προειδοποιούν... Η υψηλή ανεργία και τα συνεχή μέτρα λιτότητας είναι τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στην οικονομία της Ελλάδας και της Αργεντινής, που δείχνουν την κατάληξη των γεγονότων…

Γερμανοί φίλοι μου (υπάρχουν και αυτοί)… μου το υπενθύμισαν κατάμουτρα: «Παραμένετε “Γυμνοί Ανάμεσα στους Λύκους...” (Nackt unter Wolfen…)». Ο λαός βομβαρδίζεται συνεχώς από τον πρωθυπουργό της κίβδηλης Αριστεράς με τα ίδια διλήμματα υποταγής των Παπανδρέου και Σαμαρά. Δραματικότερη ομολογία αποτυχίας κυβέρνησης ήταν αδύνατον να υπάρξει. Ο «λύκος» Σόιμπλε ταπείνωσε τον χαρισματικό αριστερό ικέτη με το ίδιο νόμισμα… Το ξέφτισμα του πανηγυρικού χαρακτήρα που η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θέλησαν να προσδώσουν στην παροχή του έκτακτου βοηθήματος προς τους χαμηλοσυνταξιούχους και στην αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά έγινε με τη διευκρινιστική επιστολή προς τον Αξονα των δανειστών, την οποία υποχρεώθηκε να υποβάλει ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος. Εφόσον από την επικύρωση των στοιχείων του Προϋπολογισμού από τη Eurostat προκύψει απόκλιση από τον δημοσιονομικό στόχο του 2016, τότε θα ενεργοποιηθεί ο «κόφτης» δαπανών και η αρχή θα γίνει από τις συντάξεις. Η δήλωση αυτή είναι η κορύφωση της ΝΤΡΟΠΗΣ.

Η μετατροπή της χώρας μας σε άτυπο προτεκτοράτο έχει γελοιοποιήσει κάθε ιδέα θεσμικής ισοτιμίας των λαών στην ευρωζώνη. Η ταπείνωση... είναι η πιο υποτιμημένη δύναμη στην πολιτική. Οι άνθρωποι θα αφομοιώσουν τις δυσκολίες, την πείνα και τον πόνο. Ομως, τα πιο ανθρώπινα αισθήματα της αναζήτησης αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης δεν απορρέουν από αριστερές ιδεολογίες... Ολες οι μνημονιακές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν το ίδιο διακριτικά τη δική τους πραγματικότητα, που δεν είναι παρά η δική τους πτώχευση: η πτώχευση του λαού. Επειδή είναι άκομψο να παραδεχθούν ότι, προκειμένου να πτωχεύσουν έναντι των δανειστών τους, προτιμούν να πτωχεύσουν έναντι των πολιτών τους, αθετώντας όλα όσα τους οφείλουν: δημόσιες υπηρεσίες, μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία και πολλά άλλα, που θυσιάζονται για να εξοφληθεί το χρέος. Ωσότου να πεθάνει από τα χρέη η κοινωνία. Ο Αντώνης Σαμαράς ύστερα από δύο εκλογικές αναμετρήσεις (επιτέλους) έγινε πρωθυπουργός στις 17 Ιουνίου του 2012 και αναγκάστηκε να συνενορχηστρώσει με τον Βενιζέλο το δεύτερο Μνημόνιο. Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού εγκατέλειψε τις «κόκκινες γραμμές» του μέσα σε μια νύκτα -τη 12η Ιουλίου του 2015-, αποδέχθηκε μνημονιακά μέτρα που «στάζουν αίμα». Ομως, ο δήθεν ρεαλιστικός συμβιβασμός της εποχής των Μνημονίων συνεχίζει να πυροδοτεί μοιραία σοκ. Υποσχέθηκαν μια εθνική, δίκαιη προσπάθεια ώστε να αλλάξει η οικονομική συνταγή. Προσδοκία που βιώθηκε ως λύτρωση από το ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον που μας έχουν επιβάλει οι δανειστές μας. Βιώθηκε και ως ελπίδα γενικώς. Ωστόσο, το ακραία επικίνδυνο είναι ότι η ελπίδα μεταλλάχθηκε ως μια απόδειξη πως όλα είναι δυνατά και όλα είναι ψέματα!

Στην εποχή που ακόμη βιώνει η χώρα την πολιτική της χρεοκοπία, μάταια περιμένουμε διασαφήσεις στοιχειώδους πολιτικής ειλικρίνειας. Γεγονός παραμένει ότι εκατοντάδες Ζάππεια και άλλα τόσα «αριστερά» μανιφέστα δεν πρόκειται να ανατρέψουν τις υπάρχουσες μνημονιακές δομές. Περίεργο επάγγελμα η πολιτική, ακόμη κι αυτή εδώ η μηδαμινή πολιτική. Γιατί; Διότι προϋποθέτει δύο ικανότητες που δεν συνδυάζονται μεταξύ τους. Η πρώτη ικανότητα είναι η κατάκτηση της εξουσίας και η δεύτερη είναι να την αξιοποιήσει κανείς, δηλαδή να κυβερνήσει. Ομως, οι εκλογές είναι υπονομευμένες λόγω της «αναγκαίας» υποταγής των ψηφοφόρων στις επιλογές των κομμάτων που έχουν καθοριστεί εκ των προτέρων από τους δανειστές μας. Θα σας θυμίσω μια φράση του Αριστοτέλη: «Ποιος είναι πολίτης; Πολίτης είναι ο ικανός να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί».

Ουδείς δικαιολογείται να αμφισβητεί το μέγεθος της σημερινής κρίσης. Το αυτονόητο, ότι η 7ετής ύφεση της ελληνικής οικονομίας εξ αιτίας της υλοποίησης της συνταγής των Μνημονίων ήταν η μεγαλύτερη που καταγράφηκε διεθνώς τα τελευταία 100 χρόνια και, ως εκ τούτου, η πολιτική κρίση δεν είναι παρά η αντανάκλαση της οικονομικής κατάρρευσης και της κοινωνικής απόγνωσης στο πολιτικό σύστημα, το αποκρύπτουν όλοι όσοι υπέγραψαν και υλοποίησαν τα Μνημόνια και με τη συνδρομή των συστημικών ΜΜΕ. Εδώ και επτά χρόνια περνούν κατά δεκάδες τα μνημονιακά μέτρα κατά της οικονομίας, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, του λαού... Τώρα όλοι οι δαίμονες του μνημονιακού παρελθόντος έχουν βγει από τον ασκό του Αιόλου και στροβιλίζονται απειλητικά γύρω μας... Δηλαδή, με την Ιστορία μας

Πηγή: parapolitika.gr