Η εξομολόγηση μιας γυναίκας: Ήμουν "μεγάλη" για έρωτες και πλέον ζω μόνη - Στάθηκα στα παιδιά μου σαν μάνα & πατέρας

Καλημέρα σας, με αφορμή την χθεσινή ιστορία της αναγνώστριας σας αποφάσισα να σας στείλω και εγώ την δική μου ιστορία.
Αρχικά θέλω να συγχαρώ αυτή την γυναίκα που ακολούθησε την καρδιά της, και έκανε αυτό που ήθελε χωρίς να υπολογίσει την γνώμη των άλλων.

Την θαυμάζω και την ζηλεύω ταυτόχρονα! Εγώ βλέπετε ήμουνα δειλή δεν είχα τη δύναμη να σταθώ απέναντι σε όλους και να υποστηρίξω την επιλογή μου.

Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με τον πρώην άντρα μου χωρίσαμε πριν από περίπου 15 χρόνια, όταν άφησε εμένα και τα δυο μας παιδιά για να ζήσει με μια άλλη γυναίκα.

Τα παιδιά τότε ήταν στην εφηβεία, την πιο δύσκολη ηλικία. Καταλαβαίνετε πόσο οδυνηρό ήταν γι’ αυτά το διαζύγιο.

Στάθηκα στα παιδιά μου σαν μάνα και πατέρας μαζί. Δούλευα ατελείωτες ώρες για να μην τους λείψει τίποτα. Αφοσιώθηκα σ’ αυτά.

Με τον πατέρα τους δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση, ούτε κ εγώ φυσικά!

Μου πήρε πολύ καιρό να ξεπεράσω τον χωρισμό μας! Έκλαιγα τα βράδια με λυγμούς αλλά έπνιγα το κλάμα μου στο μαξιλάρι για να μην ακούσουν τίποτα τα παιδιά.
Μπροστά τους έδειχνα καλά και δυνατή, αλλά μέσα μου έκλαιγα. Ένιωθα τόσο μόνη και αδύναμη, αλλά έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου και να τα καταφέρω!

Μετά από κάποια χρόνια μοναξιάς, γνώρισα κ εγώ έναν άντρα, τον Φίλιππο που επιτέλους μου κέντρισε το ενδιαφέρον.

Ήταν φίλος του αδερφού μου και ζούσε πολλά χρόνια στο εξωτερικό και πήρε την απόφαση μετά από τόσα χρόνια να επιστρέψει στην πατρίδα. Δεν είχε παντρευτεί ποτέ ούτε είχε αποκτήσει παιδιά!

Ο αδερφός μου τον φιλοξενούσε στο σπίτι του μέχρι να βρει ένα σπίτι για να βολευτεί.

Συναντιόμασταν συχνά στο σπίτι του αδερφού μου, με καλούσαν για παρέα, να μην περνάω και εγώ τα απογεύματα μόνη μου, μιας και τα παιδιά είχαν μεγαλώσει και είχαν τη δική τους ζωή.

Με αυτόν τον άνθρωπο περνούσαμε πολύ ωραία, γελούσαμε, με έκανε να ξεχνάω τα προβλήματα μου. Η αμοιβαία συμπάθεια σιγά σιγά εξελίχθηκε σε φλερτ και το φλερτ σε μια κρυφή σχέση.

Επιτέλους χαμογελούσα ξανά! Ένιωθα ευτυχισμένη. Είχα βγει από τη μιζέρια μου. Πρόσεχα παραπάνω τον εαυτό μου και την εμφάνιση μου. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ένα δώρο στη ζωή μου.

Ο καιρός περνούσε, ο Φίλιππος μου ζήτησε να μιλήσουμε στην οικογένεια μου για την σχέση μας και να μείνουμε μαζί.

Εγώ δεν συμφωνούσα, ήξερα ότι τα παιδιά μου δεν θα δεχόντουσαν κάτι τέτοιο. Ο Φίλιππος όμως επέμενε πως δεν ήταν σωστό να κρύβουμε από τα παιδιά μου κάτι τόσο σημαντικό.

Έτσι με έπεισε να τους μιλήσουμε. Η αντίδραση των παιδιών μου ήταν χειρότερη από ότι περίμενα.

Φυσικά δεν το δέχτηκαν και άρχισαν να φωνάζουν! Μου ζήτησαν να σταματήσω τους «γεροντοέρωτες» γιατί τους ρεζίλευα! Με εκβίασαν ότι αν δεν χώριζα θα έκοβαν λάθε επαφή μαζί μου.
Αυτό ήταν το ευχαριστώ τους μετά από όλα αυτά που πέρασα για να τα μεγαλώσω ολομόναχη!

Όμως είμαι μάνα και δεν θα ρίσκαρα ποτέ να χάσω τα παιδιά μου! Έτσι αποφάσισα να χωρίσω με το Φίλιππο.

Πόνεσα, έκλαψα, πέρασα πολύ δύσκολες μέρες. Αυτός ο χωρισμός μου ήταν χειρότερος από τον πρώτο. Τον Φίλιππο τον αγάπησα πολύ και με πόνεσε που τον έχασα τόσο άδικα.

Τώρα είμαι 58 χρονών, τα παιδιά μου έχουν δημιουργήσει δικές τους οικογένειες και εγώ ζω ολομόναχη αναπολώντας εκείνες τις ευτυχισμένες στιγμές! Τον Φίλιππο δεν τον ξαναείδα από τότε!

*Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε από αναγνώστη της ιστοσελίδας αληθινών μαρτυριών efisecret.gr και το eirinika το μεταφέρει με κάθε επιφύλαξη και δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε με όσα καταγράφονται στην εξομολόγηση