Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχει μια περίπτωση που κάνει «καλό» η υψηλή χοληστερόλη

Ωστόσο, αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχει και μια ευεργετική πτυχή της υπερχοληστερολαιμίας.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Alzheimer's and Dementia, επιστημονική ομάδα της Ιατρικής Σχολής Icahn στη Νέα Υόρκη, με επικεφαλής τον καθηγητή Ψυχιατρικής Τζέρεμι Σιλβερμαν, υποστηρίζει ότι η υψηλή χοληστερόλη σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο γνωστικής εξασθένησης στους ηλικιωμένους.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν στοιχεία για σχεδόν 1.900 άτομα που είχαν λάβει μέρος στη μελέτη Framingham Heart Study.

Τα άτομα 85-90 ετών με καλή εγκεφαλική λειτουργικότητα των οποίων τα επίπεδα χοληστερόλης ήταν πάνω από το φυσιολογικό όριο είχαν 32% μικρότερο κίνδυνο γνωστικής εξασθένησης τα επόμενα δέκα χρόνια, συγκριτικά με άτομα 75-84 ετών που είχαν 50% αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας.

«Δεν είναι ότι ξαφνικά η χοληστερόλη γίνεται καλή αν καταφέρεις να φτάσεις τα 85. Είναι απλά ότι τα άτομα που φτάνουν μέχρι αυτή την ηλικία και έχουν υψηλή χοληστερόλη έχουν και άλλους παράγοντες που τα προστατεύουν από τις παρενέργειες της χοληστερόλης», εξηγεί ο Δρ Σιλβερμαν.

Και συμπληρώνει ότι, «η υψηλή χοληστερόλη σχετίζεται γενικώς με κακή γνωστική λειτουργία, αλλά αν εστιάσουμε μόνο στα άτομα με καλή γνωστική υγεία σε ηλικία 85 ετών, τότε η αυξημένη χοληστερόλη σχετίζεται με καλύτερο αποτέλεσμα. Τα νεότερα άτομα θα πρέπει πάντα να κρατάνε σε χαμηλά επίπεδα της χοληστερόλη τους, αφού πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πολλά προβλήματα υγείας». 

Κατά τον Δρ Σίλβερμαν η μελέτη θα πρέπει να αποτελέσει την αφορμή για συνέχιση της αναζήτησης εκείνων των παραγόντων που προάγουν την υγιή πνευματική γήρανση. 

Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι η χρήση στατίνων σχετίστηκε με προστασία έναντι της γνωστικής εξασθένησης γενικά, αλλά καθώς τα άτομα μεγάλωναν η προστασία αυτή μειωνόταν.

Πάντως, ο Δρ Κιθ Φαργκο, διευθυντής της Αμερικανικής Εταιρείας Νόσου Αλτσχάιμερ πιστεύει ότι η μελέτη αναδεικνύει τη σχέση καρδιακής και εγκεφαλικής υγείας. «Οι παράγοντες καρδιακής υγείας επηρεάζουν έντονα και την γνωστικότητα του ατόμου καθώς μεγαλώνει. Και ενδεχομένως μια μερίδα ανθρώπων που είναι φορείς κάποιου άγνωστου προστατευτικού παράγοντα να ζουν μέχρι τα βαθά γεράματα χωρίς γνωστικά προβλήματα», σημειώνει.